คนนี้ไง ‘จารย์ปู ครูพันธุ์ก๊าก!
อ่าน: 4523รู้มาตั้งแต่ค่ำวันศุกร์ที่ 10 แล้ว ว่าครูปูจะทำหนังสือในลักษณะ Blog-to-Book ขึ้นสักเล่มหนึ่ง
email: อยากทำหนังสือให้ได้แนวคิดประมาณว่า วิชาชีพครูยังมีหวัง หากครูมองปัญหาในแง่ดี และทุ่มเทเอาจริงเอาจังอย่างเต็มที่ แม้จะต้องลองผิดลองถูกไปตามแนวคิดและความตั้งใจดีที่มีบ้าง แต่ภายใต้วิกฤตินักเรียนอาชีวะขณะนี้ “ครู” ก็ยังมีความหวังที่จะทำให้ดีขึ้น ๆ อยู่เสมอ เพราะเรื่องราวดี ๆ ในวิชาชีพนี้เกิดขึ้นอยู่ตลอดเวลา หากครูยึดมั่นใจวิชาชีพและให้กำลังใจซึ่งกันและกัน เหตุการณ์ดี ๆ แม้เพียงเล็กน้อย หากมองจากใจบวก ๆ ก็งดงาม ประทับใจสมกับเป็นงานสร้างคนได้
หนังสือในลักษณะนี้ ก็ไม่ใช่เรื่องใหม่ เรามีเจ้าเป็นไผ ๑ และ ๒ ที่กองทุนชาวเฮทำ มีเรื่องที่อยากป่วน ที่จอมป่วนทำ และมีอีกเล่มหนึ่งของพี่บางทราย ที่ สปก. จะสปอนเซอร์
ทีนี้หนังสือที่ครูปูจะทำนี้ (ทำเอง ถือลิขสิทธิ์เอง ออกทุนเอง ขายเอง ไม่เกี่ยวกับกองทุนชาวเฮฯ) ครูบาจะถือโอกาสนำไปแจกผู้ใหญ่ในวันที่ 23
ฟังแล้วก็มึนกระทันหัน งงว่าจะทำทันได้ยังไง!! โรงพิมพ์ใช้เวลาพิมพ์หนึ่งอาทิตย์ ก็หมายความว่าต้องส่งต้นฉบับตั้งแต่วันที่ 16 ตอนนั้น ตอนนั้นค่ำวันที่ 10 แล้ว ยังไม่ได้เริ่มอะไรเลย ผมก็อยากช่วยล่ะนะครับ แต่วันเสาร์ที่ 11 มีงานสำคัญอีก จะเริ่มทำได้ก็วันอาทิตย์ที่ 12 แล้ว มีเวลาทำหนังสือทั้งเล่มแค่สี่คืน จะเป็นไปได้อย่างไร(ฟะ)
ครูปูขอให้ผมเขียนคำนำให้ “โอ๊ย จะเขียนได้ยังไงในเมื่อไม่รู้ว่าหนังสือพูดเรื่องอะไร” นั่นแหละ จึงได้ลิงก์ไปยัง 14 บันทึกสำหรับหนังสือ พอได้เห็นความเชื่อมโยงของเรื่องราวแล้ว คิดว่าลื่นดีนะครับ สนุกด้วย เลยเขียนคำนำให้ในคืนวันที่ 10 นั้นเลย — โธ่เอ๋ย คำนำสองหน้าเรียงพิมพ์ เขียนบนจอก็ไม่เกินคืบหรอกครับ บันทึกนี้ยังยาวเสียกว่าอีก เรื่องแค่นี้ สบายมาก — อันนี้รวมตั้งชื่อหนังสือด้วย ชื่อแรกมันกว่านี้อีก แต่เปิดเผยในที่สาธารณะไม่ได้ ฮี่ฮี่ฮี่ ได้ทราบว่ามีคนหัวเราะจนตกเตียง
