ลานซักล้าง

ภาพจากกล้องที่ไม่สามารถอัพโหลดจากพื้นที่ได้ ถ่ายระหว่างวันที่ 15-16 เมษายนครับ

ถ้าถามว่าไปแล้วเป็นยังไง ก็คงตอบว่าไปแล้วรู้สึกดีนะครับ เป็นการไปแสดงมุทิตาจิตกับพระเม้ง ซึ่งร่วมก่อตั้งลานปัญญาขึ้นมา ทำให้สมาชิกมีพื้นที่ที่จะแสดงความคิดเห็น แลกเปลี่ยนเรียนรู้กันด้วยอิสระพอสมควร ได้กราบคุณพ่อคุณแม่ของพระเม้ง ซึ่งท่านทั้งสองก็ปลื้มมาก ปลื้มทั้งลูกชาย ปลื้มทั้งที่พวกเราลงไปร่วมงาน (ได้คุยกันเมื่อวันที่ 10 พอจะอนุมาณได้ว่า พระเม้งก็ตั้งใจปฏิบัติธรรม ไม่ยุ่งเรื่องทางโลก)

อ่านต่อ »

วันนี้เป็นวันอุปสมบท ดร.สมพร ช่วยอารีย์ เป็นนักเรียนทุนกระทรวงวิทย์ สอนอยู่คณะวิทยาศาสตร์ มอ.ปัตตานี

เม้งไม่เพียงเป็นคนที่มีความคิดหรือเอาแต่พูดว่าจะพัฒนาสังคม เขาลงมือทำจริง ไม่ว่าจะเป็นค่ายคณิตศาสตร์ ค่ายโอลิมปิควิชาการ การศึกษาการกัดเซาะชายฝั่ง หรือแม้แต่โปรแกรม simulation ของคลื่นสึนามิเพื่อประมาณเวลาที่คลื่นจะเคลื่อนจากศูนย์กลางแผ่นดินไหวถึงชายฝั่ง (พัฒนาร่วมกับ ดร.วัฒนา กานบัว กรมอุตุนิยมวิทยา)

อ่านต่อ »

หกโมงเย็น ท่านอัยการบัณฑูร ขับรถมาจากภูเก็ตพร้อมทั้งพี่แอ๊ด น้องนิว รับหนิงกลิ้งมาจากไหนก็ไม่รู้ครับ พักที่โรงแรมเดียวกัน

ขอลายเซ็นพี่ฑูรซะเลย ทำให้ จปผ๑ ของผม ขาดลายเซ็นนักเขียนอยู่คนเดียว คือมะเดี่ยว

โสทรแยกไปเจอหลานตั้งแต่บ่าย ที่เหลือคือป้าจุ๋ม น้องจิ (หมอ)เบิร์ด ก็มากับผม มีลุงพูนนำมายังโรงแรมแกรนด์เซาธ์เทิน อ.ทุ่งสง นครศรีธรรมราช เป็นโรงแรมใหญ่ ใหม่ สะอาด

ในเมื่อมีสมาชิกมาเจอกันเยอะ ก็ต้องกินข้าวกัน มีหลายทางเลือกแต่เราไม่เลือก เพียงแต่ยกขบวนไปยังสถานที่ที่มีทางเลือกมาก แล้วในที่สุด ก็เลือกร้านที่มีการแสดง ได้ดูโชว์สองรอบฟรี

อิ๊มอิ่ม… อร๊อยอร่อย… มากินบ่อยๆ … เอ็มเคเอ็มเคเอ็มเคเอ็มเค

Posted by Wordmobi

ออกเดินทาง 7 โมงครึ่ง ถึงบ้านเม้ง 11 โมง

เดิมคิดรวมพลแล้วจะไปเที่ยวในเมือง แล้วจึงกลับมาอีกที แต่ดูเวลาแล้ว รอโกนผม+ทำขวัญนาคก่อนดีกว่าครับ
อ่านต่อ »

วันที่ 14 เม.ย. นัดหมายกับป้าจุ๋ม จะออกเดินทางลงไปแสดงมุทิตาจิตร่วมงานอุปสมบทของเม้ง อย่าว่าแต่งานอุปสมบทเป็นงานที่น่าไปร่วมเลยครับ เม้งเป็นหนึ่งในสองผู้ก่อตั้งลานปัญญาด้วย จึงสมควรอย่างยิ่ง ที่จะตะเกียกตะกายไปร่วมให้ได้

น้องจิจะไปด้วย เดิมนัดมานอนบ้านป้าจุ๋ม แต่ด้วยความไม่แน่นอนเรื่องความปลอดภัยจากเหตุทางการเมือง จึงรับป้าจุ๋ม 9 โมง แล้วไปรับน้องจิที่มหาวิทยาลัยตอน 10 โมงที่นครปฐม

เที่ยง แวะกินข้าวที่ อ.ท่ายาง เพชรบุรี แวะปั๊มหลายครั้ง กินชาแก้วใหญ่ กินไอติม กินเครื่องดื่มชูกำลัง

อ่านต่อ »

เมื่อตอนหัวค่ำ แม่โทรมาตามด้วยธุระด่วนจี๋ คือ “งูเข้าบ้าน” ไปช่วยกันหาหน่อย

ผมละเข้าใจแม่เลย แม่ไม่อยากพูดถึงงู เพราะมีความกลัวฝังใจ ตอนท้องผม พอก้าวเท้าลงจากตั่ง มีงูเลื้อยผ่านหลังเท้า กรี๊ด…….. ถ้าก้าวลงมาช้าอีกหน่อย คงเหยียบงู

เรื่องเริ่มต้นที่แม่บ้านเดินเข้ามา จ๊ะเอ๋กับงูที่ซิงก์ล้างแก้วใน pantry แม่บ้านก็กรี๊ดลั่นบ้าน ทั้งแม่บ้าน ทั้งงู ตกใจสุดขีด

ส่วนแม่ผม พอได้ยินว่าเป็นงูก็ล็อกประตูห้อง อย่างกับว่าการล็อกประตูจะทำให้ปลอดภัยจากงูมากขึ้นอย่างนั้น

ตอนแรกคว้าไฟฉายลงไปหา รู้เพียงเลาๆ ว่าอยู่บริเวณแถวเตาใน pantry ของแม่ (อยู่ในบ้าน)

จากนั้นน้องชาย หลานสาว กับผม ก็ช่วยกันส่องดู เห็นแว็บๆ ว่าอยู่ตรงเตาของแม่ ผมก็รื้อชั้นล่างออก เจอตัวขนาดเส้นผ่าศูนย์กลางประมาณนิ้วโป้ง แหมตัวนิดเดียว ร้องลั่นบ้านเลย อิอิ

อ่านต่อ »

ลูกหมาฟัดกันนัวครับ ร้องลั่นซอย ตัวเล็กนิดเดียวแต่เสียงดังจัง

เป็นธรรมชาติที่สัตว์พวกนี้ แย่งชิงกันเป็นจ่าฝูง

คราวนี้คู่เอกเป็นคาวีกับเดนมาร์ค น้องสาวผมเล่าให้ฟังว่ากัดกันแบบผสมผสาน (ไม่มีคู่ประจำ) แทบทุกวัน อย่างไรก็ตาม เดนมาร์คจะขอมีส่วนร่วมในทุกคู่ เข้าทำนองอยู่ฝ่ายชนะตลอด ไม่มีหลักการ

แต่วันนี้เดนมาร์คโดนคาวีล่อซะเละเลย ส่วนคู่ประกอบอื่นๆ มีหลายคู่ กัดกันเสร็จก็แยกย้ายกันไป แช่น้ำ แช่โคลนอะไรไปตามเรื่อง

ไม่ต้องดูรูปนะครับ ไม่มีอะไรน่าดู

มาริโอ้ เรียบร้อยมาก ตัวเล็กสุด เพราะแย่งอะไรใครก็ไม่ทัน จึงไม่ค่อยมีเรื่องกับใคร และอยู่ในสภาพที่สะอาดมาก

สัณนิษฐานว่าอากาศร้อนจัดครับ หมาเครียด; นอกจากครอกนี้ มีหมาหลงเขตเข้ามา โดนฟัดซะเละเหมือนกัน

ส่วนบรรดาหมาเจ้าถิ่นตัวโตๆ มัวแต่ไปรักษาเขตแดนตอนผมขนขนมออกไปให้ ดังนั้น วันนี้ก็หากินกันเองก็แล้วกัน

ไม่ได้ปั้นดินเหนียวมาสักสี่สิบปีแล้วมั๊งครับ เพราะไม่ได้ฝึกฝนจนชำนาญ พอนำมาปั้นพระเข้าก็มีปัญหา

ที่คิดว่านวดดินจนเป็นเนื้อเดียวกันแล้ว (คนขายบอกไม่ต้องนวดเลย เค้านวดมาแล้วด้วยเครื่องจักร แต่ผมก็นวดต่อ) ยังไม่ใช่เรื่องทั้งหมด คนที่ขาดทักษะ มักมองข้ามเนื่องจากไม่มีประสบการณ์ ไม่รู้จริง แต่คิดเอาเองว่าใช่

ดินเหนียวไม่ใช่ดินน้ำมัน ดินเหนียวมีการหดตัว

ผมขึ้นรูปพระโดยแบ่งดินเหนียวออกมาเป็นส่วนๆ ทำเป็นฐาน ขาขวา ขาซ้าย ลำตัว แขนขวา แขกซ้าย ลำคอ หัว แต่ละส่วนบางทีก็มีเดือยสำหรับรับแรง บางทีก็ไม่มี ใช้ดินน้ำมันพอกเอาไว้ให้ดูเป็นเนื้อเดียวกัน ตอนปั้นเสร็จ ดูเรียบร้อยทั้งองค์ครับ

ทีนี้ก็ทิ้งไว้ให้แห้ง ปรากฏว่าแต่ละชิ้น แห้งด้วยอัตราเร็วไม่เท่ากัน ส่วนไหนแห้งก่อน ส่วนนั้นหดตัว อย่างมือของพระ ตอนนี้ ลอยขึ้นจากตัก เพราะแขนแห้งก่อน จึงหดตัวเร็วกว่าส่วนลำตัว ทำให้มือลอยขึ้นจากตัก

คิดดูแล้ว นึกถึงกระบวนการวางแผน ซึ่งมีอยู่ 2 แนว

อ่านต่อ »

ความประทับใจในวัยเด็กลืมยาก ผมอ่านนิยายวิทยาศาสตร์บันลือโลกชุดสถาบันสถาปนา (the Foundation) เล่มแปลของ Isaac Asimov มาตั้งแต่เรียนมัธยมปลาย

Isaac Asimov เริ่มเขียนนิยายนี้ เมื่ออายุ 22 และแต่งงานในปีนั้น ตอนแรกๆ ตีพิมพ์เป็นเรื่องสั้นๆ ในช่วงที่สงครามโลกครั้งที่สองกำลังดุเดือด — เนื้อเรื่องสนุกดี อ่านแล้วติดจนลืมหนังสือกำลังภายในไปเลยครับ

อ่านต่อ »

เมื่อคืนเกิดอยู่ดีๆ เกิดเบื่อขึ้นมากระทันหัน หลังจากเขียนบันทึกหลานโสรยาเสร็จ ก็เหลือบไปเห็นดินเหนียวซึ่งซื้อมาเกือบสองอาทิตย์แล้ว ยังไม่ได้ทำอะไรเป็นชิ้นเป็นอันเสียที เอามาปั้นพระดีกว่า ว่าแล้วก็ลงมือเลย

ความตั้งใจเดิมจะปั้นพระปางนาคปรก (ครูบาเกิดวันเสาร์) หน้าตักขนาด 12 นิ้วจะเอาไปตั้งไว้ตรงลานไผ่ที่สวนป่า แต่ประมาณฝีมือตัวเองแล้ว รู้สึกจะอาจหาญไปหน่อย เคยปั้นสมัยเด็กๆ แต่นั่นมันก็นานมาแล้ว เลยเปิดเว็บดูตำราปางพระพุทธรูปต่างๆ เกิดความคิดว่าปางนาคปรกนั้น คือปางสมาธิที่มีนาคมาปรกอีกครั้งหนึ่ง ดังนั้นเริ่มที่ปางสมาธิดีกว่า

ใช้เวลา 4 ชั่วโมง ปั้นไปปั้นมา กลายเป็นพระปางสมาธิ หน้าตัก 8 นิ้ว

ไม่บรรยายรายละเอียดหรอกนะครับ จะทำก็ทำเลย (เที่ยงคืนแล้ว อย่าลีลามากนัก)

อ่านต่อ »