ร่ำลาลำพูน รำลึกเส้นทางลี้-เถิน แวะพักพิษณุโลก
อ่าน: 4380หลังจากนอนลำพูนคืนแรก เช้าวันนั้นมีเวลานิดหน่อย จึงเดินข้ามถนนไปเที่ยววัดจามเทวีกับครูบา แต่ผมไม่ได้เอากล้องไป เช้าวันนี้ครูบาไปเจอกิ๊ก รำลึกความหลังครั้งยังเป็นยุวเกษตรกรกัน (ครูบาสุทธินันท์ เป็นปราชญ์ชาวบ้าน ไม่ใช่พระนะครับ) ผมมีเวลาว่าง ก็เลยเดินกลับไปที่วัดจามเทวีซึ่งเป็นวัดที่พระนางจามเทวีสร้าง มีพิพิธภัณฑ์พระนางจามเทวี มีกู่ (ที่บรรจุอัฐิ) ของครูบาเจ้าศรีวิชัย ซึ่งพระราชทานเพลิงศพที่วัดนี้ นอกจากนี้ยังมีหน่อพระศรีมหาโพธิ์ซึ่งนำมาปลูกไว้ตั้งแต่ปี 2502
หลังจากรวมพลได้ ครูอารามมอบจอบตราจระเข้ให้หนึ่งอัน แต่ไม่มีด้าม(ว่ะ) แล้วก็ไปกินข้าวที่ร้านข้าวที่ร้านข้าวมันไก่วิศวะ เสร็จแล้วก็ร่ำลาพี่ครูอึ่งกับครูอาราม เดินทางไปพิษณุโลกผ่านเส้นทางลี้-เถิน ทางหลวงหมายเลข 106 มีช่วงถนนยึกยือพับไปพับมายาว 7.3 กม. ซึ่งสะใจมากที่ขับรถบนทางหลวงเลขสามหลักด้วยความเร็ว 10-30 กม./ชม. ก่อนช่วงนี้ ถนนก็เลี้ยวไปเลี้ยวมาทุก 100 เมตรอยู่แล้ว
เหมือนตั้งเวลาไว้ เนฯ ตื่นมาตอนเขายึกยักพอดี ได้เห็นสภาพป่าที่สมบูรณ์มาก แต่ไม่ได้หยุดถ่ายรูปเนื่องจากเป็นเส้นทางอันตราย ไม่มีที่จะจอดรถได้อย่างปลอดภัย
ถ้าถามว่าแล้วลำบากไปในทางอ้อมและถนนไม่ดีทำไม ก็มันอยากไปรำลึกความหลังนี้ครับ ไม่ได้ผ่านเส้้นทางนี้นานแล้ว จะไปอ่ะ ทำไมจึงต้องมีเหตุผลมากมายด้วย
