ร่ำลาลำพูน รำลึกเส้นทางลี้-เถิน แวะพักพิษณุโลก
อ่าน: 4254หลังจากนอนลำพูนคืนแรก เช้าวันนั้นมีเวลานิดหน่อย จึงเดินข้ามถนนไปเที่ยววัดจามเทวีกับครูบา แต่ผมไม่ได้เอากล้องไป เช้าวันนี้ครูบาไปเจอกิ๊ก รำลึกความหลังครั้งยังเป็นยุวเกษตรกรกัน (ครูบาสุทธินันท์ เป็นปราชญ์ชาวบ้าน ไม่ใช่พระนะครับ) ผมมีเวลาว่าง ก็เลยเดินกลับไปที่วัดจามเทวีซึ่งเป็นวัดที่พระนางจามเทวีสร้าง มีพิพิธภัณฑ์พระนางจามเทวี มีกู่ (ที่บรรจุอัฐิ) ของครูบาเจ้าศรีวิชัย ซึ่งพระราชทานเพลิงศพที่วัดนี้ นอกจากนี้ยังมีหน่อพระศรีมหาโพธิ์ซึ่งนำมาปลูกไว้ตั้งแต่ปี 2502
หลังจากรวมพลได้ ครูอารามมอบจอบตราจระเข้ให้หนึ่งอัน แต่ไม่มีด้าม(ว่ะ) แล้วก็ไปกินข้าวที่ร้านข้าวที่ร้านข้าวมันไก่วิศวะ เสร็จแล้วก็ร่ำลาพี่ครูอึ่งกับครูอาราม เดินทางไปพิษณุโลกผ่านเส้นทางลี้-เถิน ทางหลวงหมายเลข 106 มีช่วงถนนยึกยือพับไปพับมายาว 7.3 กม. ซึ่งสะใจมากที่ขับรถบนทางหลวงเลขสามหลักด้วยความเร็ว 10-30 กม./ชม. ก่อนช่วงนี้ ถนนก็เลี้ยวไปเลี้ยวมาทุก 100 เมตรอยู่แล้ว
เหมือนตั้งเวลาไว้ เนฯ ตื่นมาตอนเขายึกยักพอดี ได้เห็นสภาพป่าที่สมบูรณ์มาก แต่ไม่ได้หยุดถ่ายรูปเนื่องจากเป็นเส้นทางอันตราย ไม่มีที่จะจอดรถได้อย่างปลอดภัย
ถ้าถามว่าแล้วลำบากไปในทางอ้อมและถนนไม่ดีทำไม ก็มันอยากไปรำลึกความหลังนี้ครับ ไม่ได้ผ่านเส้้นทางนี้นานแล้ว จะไปอ่ะ ทำไมจึงต้องมีเหตุผลมากมายด้วย
ออกจากลำพูนเที่ยง มาถึงพิษณุโลกห้าโมงเย็น เข้าพักที่เดิม จอมป่วน แม่นุ จอมกวน ครูสุ น้าราณี น้องนี่น่า น้องเอมมี่ ตามมาดูแห่ จอมป่วนไม่ให้กินข้าว ไปกินอาหารเวียดนามกันที่ร้านสุพัตราห่างที่พักสองร้อยเมตร
จากนั้นไปกินไอติมซาหริ่ม มีแต่ซาหริ่มไม่มีไอติม กินนะครับไม่ใช่ไม่กิน แล้วย้ายร้านจะไปกินไอติมซาหริ่มให้ได้ แต่ร้านปิด เลยย้ายอีก ไปร้านไอศกรีมครูกุ้ง ร้านกำลังจะปิด แต่จอมป่วนไปอ้างว่ามีคนที่ถ้าไม่กินไอติมจะอาละวาด ก็เลยได้กิน
กินเสร็จ จะไปไนท์บาซาร์ แต่จะเป็นเพราะไม่มีที่จอดหรือกลัวอุจจาระนกก็ไม่รู้ ก็เลยกลายเป็นชะโงกทัวร์เมืองรอบเล็ก
กลับโรงแรม มีความพยายามจะกินมะม่วงกันอีก แต่ไม่รู้สำเร็จหรือเปล่า ผมแว๊บออกมาอัพโหลดภาพดอยอินทนนท์ พอกลับไปที่ห้องครูบา เจ้าภาพกลับกันหมดแล้ว ขอบคุณเจ้าภาพทุกท่านครับ ขอให้เจ้าภาพจงเจริญ
« « Prev : เที่ยวสวรรค์วันเสาร์
Next : สรุปทริปเบิกโรงวัดพระบาทห้วยต้ม อ.ลี้ ลำพูน » »
2 ความคิดเห็น
ใครผ่านเส้นทาง ลี้-เถินได้ นับว่ามีประสบการณ์คุยได้ สมัยเรียน มช.ใหม่ๆ เราอาศัยเส้นทางนี้กันจนชิน
นี่ก็ลืมๆไปแล้วว่าสภาพเป็นไงบ้าง
คงรักษาไว้ได้เพราะไม่มีทางลงจากถนนครับ