กฐินวัดป่าสันติพุทธาราม อ.โพธาราม ราชบุรี
อ่าน: 11365ปีนี้เป็นปีที่ห้าที่บริษัทจัดให้มีการทอดกฐิน ตอนที่ผมบริหารอยู่ ก็มักจะไปทอดตามวัดที่ห่างไกล ขาดแคลน ถ้าจำไม่ผิด มีสองครั้งที่(เกือบจะ)เป็นกฐินตกค้าง (กล่าวคือไม่มีผู้ใดจองกฐิน) แต่เนื่องจากปีนี้ ผมไม่ได้ทำงานบริหารแล้ว จึงไม่รู้รายละเอียดมากนัก เห็นว่าไปทอดที่วัดห่างไกลที่ อ.โพธาราม ราชบุรี หลังจากหาตำแหน่งโดยเปรียบเทียบเส้นทางในแผนที่ กับพิกัดใน Google Maps แล้วกำหนดจุดลงไปใน GPS แล้ว ก็วางใจ
เมื่อวานเพิ่งกลับมาจากบุรีรัมย์ เช้านั้นตื่นตีห้ากว่าๆ ก่อนหน้านั้นเพิ่งหายป่วย แถมเมื่อคืนกว่าจะนอนได้ก็ปาเข้าไปเกือบตีหนึ่ง เรียกว่าเหนื่อยและนอนน้อยติดกันมาหลายวัน จึงเลิกความตั้งใจที่จะออกจากบ้านตีห้าเพื่อไปใส่บาตรที่วัดตอน 7 โมงเช้า เอาเดินทางปลอดภัยดีกว่า ไหนๆ ก็ตั้งใจไปทอดกฐินแล้ว ให้ได้ร่วมทอดกฐินจริงๆ ดีกว่าครับ ตั้งนาฬิกาปลุกหกโมงครึ่ง เดินทางไปถึงวัดเกือบเก้าโมง ทันการทอดกฐินพอดี
แต่เพราะความไม่รู้รายละเอียด จึงเจอความประหลาดใจหลายอย่างครับ
วัดป่ากรรมฐาน สายหลวงตาพระมหาบัว
ก่อนถึงวัด เจอรถยนต์จอดเรียงรายกันทั้งสองฝั่งถนน ไม่มีที่จอดเลย แม้เลยวัดไปแล้ว ก็ยังมีรถจอดเรียงกันเป็นตับ คะเนดูว่าทั้งหมดยาวประมาณ 2-3 กม. ผมแปลกใจเพราะเพ้อเจ้อไปเอง ว่าวัดนี้อยู่ไกล คงไม่ค่อยมีคน ที่ไหนได้ มาเจอของดีเอากลางป่าอ้อย!
รีบเอาปัจจัยที่ญาติเฮฝากมาสองท่าน ให้กับเจ้าหน้าที่บริษัท แอบดูตัวเลขซึ่งรวมค้างเอาไว้ เห็นว่าเป็นตัวเลขซึ่งน้อยกว่าปีก่อนๆ — แต่เรื่องนี้ ไม่สำคัญเลยครับ กฐินเป็นเรื่องของผ้า มีอานิสงส์พิเศษสำหรับทั้งผู้ให้และผู้รับ ส่วนปัจจัยและบริวารกฐินอื่นๆ เป็นส่วนประกอบซึ่งจะมีหรือไม่มีก็ได้ มากน้อยไม่ใช่สาระสำคัญ
ส่วนเรื่องของผ้า เห็นถวายผ้าขาวกันเป็นพับๆ เข้าใจว่าพระท่านคงเอาไปย้อมฝาดเอาเอง จะได้เป็นสีเดียวกันหมดทั้งวัดไม่ผิดเพี้ยนไป
ก่อนการทอดกฐิน พระอาจารย์สงบ นมสฺสนฺโต (ผมไม่รู้จักท่าน แต่ไปถามเจ้าหน้าที่ของวัดมา) เทศน์เรื่องที่ท่านเป็นห่วงเรื่องพุทธศาสนิกชน “ติดเปลือก” “ติดฟอร์ม” “ติดพิธีกรรม” — ทั้งหมดข้างล่างนั้น เป็นสิ่งที่ผมจับประเด็นเอง
- ที่ผู้สูงส่งทั้งหลายบอกว่าให้ “ปล่อยวาง” แล้วเราพยายามทำใจให้ปล่อยวาง/ไม่ติดยึดนั้น อาจจะไม่มีความหมายใดๆ — ถ้ายังต้อง “คิด” ว่าปล่อยวาง ก็ไม่ใช่ของจริง; มันจะต้องเกิดขึ้นเป็นธรรมชาติในใจ (ไม่ใช่ในสมอง)– จึงไม่ต้องให้เหตุผลใดๆ (เหตุผลที่บอกออกมาจากความคิด ซึ่งมาจากสัญญา/ความจำ/ค่านิยม)
- นกกระยางสีขาว แลดูสง่า (เปรียบเหมือนคนนุ่งขาวห่มขาว ดูน่าเคารพ) พอเผลอปุ๊บ จิกปลากินทันที (เปรียบเหมือนขาวแต่เปลือกแต่ไม่ดีจริง) ต่างกับนกแร้งซึ่งดูน่ารังเกียจ กินซากศพน่ารังเกียจ แต่แร้งไม่ได้เบียดเบียนใคร; ทั้งนกกระสา และนกแร้ง ต่างยังไม่หลุดพ้นทั้งคู่!
- อย่าดัดจริตปฏิเสธความจริง — อุดมคติอาจเป็นเป้าหมายได้ แต่เป้าหมายก็ยังไม่ใช่ของจริงที่เป็นอยู่ ถ้ายังไม่ปฏิบัติให้ถึงตรงนั้น ก็ยังไม่เข้าใจอยู่ดี
- ศาสนาพุทธ เป็นศาสนาของการปฏิบัติ ใช้ปัญญาพิจารณา (กาลามสูตร) เป็นการปฏิบัติ เมื่อปฏิบัติแล้ว ได้กับตัวเองเท่านั้น จะไปทำให้ใคร “ดีขึ้น” ไม่ได้; ท้ายทึ่สุด ก็เป็นการเดินทางคนเดียวอยู่ดี
- เป็นการเทศน์ที่ถ้าฟังที่น้ำเสียง ก็ต้องบอกว่าดุเดือด แต่ถ้าฟังอย่างหาความหมายแล้ว น่าคิดครับ ผมชอบนะ
« « Prev : การวิพากษ์ที่ไม่อยู่บนความเป็นจริง คือการฟุ้งซ่าน
Next : อีตอแหล! » »
7 ความคิดเห็น
โห เห็นรองเท้าวางเยอะมาก เจ้าของจะหาเจอไหมนะ
ผมคิดว่าคนที่ไปกฐินนี้ คงไม่คิดจะเอาของของคนอื่นหรอกครับ แต่ผมตอบไม่ได้ว่าเจ้าของจะหารองเท้าเจอหรือไม่ — รูปที่ถ่ายมานี้ เห็นแค่ครึ่งบันไดเท่านั้น ยังมีอีกครึ่งหนึ่งที่มุมกล้องเก็บมาไม่หมด แล้วยังมีที่ถอดรองเท้าวางไว้ด้านบน ซึ่งมีพื้นที่กว้างใหญ่กว่าบริเวณบันไดซะอีกนะครับ
[...] เมื่อตรวจปรับแรุงแก้ไขบันทึกที่เพิ่งเขียนเสร็จ แล้วนึกไปถึงเรื่องเล่าของพระอาจารย์รูปหนึ่งทางอีสาน [...]
-ขออนุโมทนาบุญด้วยค่ะ…ปล่อยวาง…ปล่อยวาง จริงๆด้วยค่ะ คำพูดที่พระพุทธองค์ท่านทรงตรัสไว้ที่ดูเหมือนจะสั้นๆฟังดูง่ายๆ แต่ปฏิบัติยากทีเดียวค่ะ เพราะการปล่อยวางทางใจไม่เหมือนวางของเมื่อยนักก็ปล่อยอึ๊บเลย…ทุกคนคง ทราบดี
-ป้าจุ๋มเคยแบกๆหามๆและเป็นทุกข์ทั้งเรื่องของตัวเอง ทั้งของคนใกล้ตัว(ที่เรารักๆๆค่ะ) โดยที่บ่อยครั้งที่เจ้าตัวเขาไม่ได้ทุกข์ร้อนอะไรเลย แต่เรากลับไปทุกข์ไปกังวลแทนเขา…ผลคือเครียดฟรี…
-ถึงตอนนี้อาจด้วย ความที่เป็นสว. ผ่านประสพการณ์มาพอสมควร (ทำให้สุขุมขึ้นนิดหน่อย…อิอิ) บางทีปล่อยใจให้ว่าง แล้วรวบรวมสมาธิ ทำให้มีสติ นั่งพิจารณาสิ่งต่างๆที่ผ่านมาและปัจจุบัน บางอย่างก็ถึงบางอ้อค่ะ…จริงของพระพุทธองค์…ลองปล่อยโน่นนิด วางนี่หน่อย เฮ้อก็เบาๆจ้า…แต่เนื่องจากยังไม่บรรลุ…อิอิ ก็เลยยังแบกๆไว้อีกหลายเรื่องอยู่ค่ะ…
-ขอให้บุญรักษาพี่-น้องแซ่เฮฯทุกท่านค่ะ
ป่าคอนกรีต หรือเปล่าคะคุณ Logos ทำไมคนจึงช่างมากมายจริงๆ
แต่จะว่าไปได้เห็นรูปรองเท้าที่เรียงราย ก็รู้ว่าได้บรรลุธรรมข้อ กาลามสูตร ไปได้นิดนึง (มิให้เชื่อโดยอาการ 10 อย่าง)
[...] ก่อนการทอดกฐิน พระอาจารย์สงบ นมสฺสนฺโต (ถามเจ้าหน้าที่ของวัดมา) เทศน์เรื่องที่ท่านเป็นห่วงเรื่องพุทธศาสนิกชน “ติดเปลือก” “ติดฟอร์ม” “ติดพิธีกรรม” — ทั้งหมดข้างล่างนี้ (ไปลอกมาจากhttp://lanpanya.com/wash/archives/942 พี่อีกคนที่ไปด้วยกัน) [...]