แนวคิดของ เจ้าเป็นไผ ๒
อ่าน: 3147ก่อนอื่นต้องบอกว่ายังไม่ได้สรุปอะไรนะครับ แต่ผมคิดว่ามีเรื่องพื้นฐานที่ต้องพิจารณากันหน่อย
ปกทางขวา ออตส่งมาให้ดูคืนนี้ ผมชอบมากครับ ซับไตเติ้ลก็ดี ออตว่าถอด keyword จากคำนำของอาจารย์เสน่ห์ จามริก ซึ่งท่านเขียนให้ก่อน จปผ๑ จะพิมพ์เสร็จเสียอีก
งานเขียนเชิงเค้าโครงอัตชีวประวัติที่นำมาประมวลรวบรวมไว้ในที่นี้ เป็นผลงานจากความริเริ่มและเห็นพ้องกัน ในอันที่จะนำเสนอเรื่องราวชีวิตของแต่ละคน มิใช่เพียงเยิรยอตนเอง หากแต่เพื่อบอกเล่าถึงประสบการณ์ “เรียนรู้” ของตนเอง ซึ่งย่อมจะแตกต่างหลากหลายกันออกไปเป็นธรรมดา เจตนารมณ์และความพยายามเช่นว่านี้ ถึงจะมองอย่างผ่านๆกันไป ก็คงดูไม่น่าจะต้องคิดอะไรกันมาก แต่ทว่าอีกมุมมองหนึ่ง โดยเฉพาะอย่างยิ่ง จากแง่มุมของการดำรงชีวิตและพัฒนาคุณภาพชีวิตร่วมกัน ในสังคมอันเป็นธรรมชาติพื้นฐานของมนุษย์เราแล้ว ก็เชื่อว่า จะต้องมีอีกหลายๆประเด็นที่เราอาจจะถอดความ นำมาคิดขยายความต่อๆไปอีกไม่น้อย ทั้งเพื่อการเรียนรู้สำหรับตัวเราแต่ละคน และเพื่อคุณประโยชน์ต่อการปรับปรุงพัฒนาชีวิตของสังคมโดยส่วนรวม สุดแต่ข้อสังเกตตามอัธยาศัยการอ่านของเราๆแต่ละคน
อยากจะคาดหวังในที่นี่ว่า การรวบรวมงานเขียนทำนองนี้ คงจะไม่ใช่เป็นครั้งแรกและครั้งสุดท้าย ทั้งหมดนี้เป็นเรื่องของการเรียนรู้ในทำนองเดียวกันกับชีวิตการเรียนรู้ด้านอื่นๆ ซึ่งย่อมต้องมีการพัฒนายิ่งๆขึ้นไปโดยลำดับ จึงขอถือโอกาสนี้อำนวยพรให้บรรดาคณะผู้ร่วมงานทั้งหลาย ประสบแต่ความสุขและความสำเร็จโดยทั่วกัน
เนื้อในอยากแบ่งเป็นสามส่วนครับ
- บทความที่คัดเลือกจากบล็อกต่างๆ ในลานปัญญา (เหมือน จปผ๑)
- เจ้าเป็นไผ (เหมือน จปผ๑)
- เรื่องเล่าเกี่ยวกับของผลงานที่เราทำ เครือข่าย ภาคี (ใหม่)
ที่คิดแบ่งเป็นสามส่วนอย่างนี้ ไม่กำหนดสัดส่วนระหว่างส่วนต่างๆ ตายตัว ทั้งนี้ก็เพราะว่าการคัดเลือกเรื่องราวมาลงแต่ละส่วนนั้น บอกไม่ได้ทั้งเรื่องจำนวนและความยาว ในระยะหลังๆ มานี้ไม่ค่อยมีเรื่องในส่วนที่สองมาเพิ่ม
ส่วนที่สาม อยากให้ช่วยกันมองหานะครับ เมืองไทยเรานี้ มีคนคิดดี ทำดีมากมาย การที่ได้คนดีมาเป็นเพื่อน ย่อมดีกว่าทำทุกอย่างไปตามกำลังของเราตามลำพังไม่ใช่หรือครับ การที่คนดีต่างคนต่างอยู่(ด้วยติดอยู่กับชื่อกลุ่ม) ก็จะไม่มีพลัง — แน่ล่ะ เราเป็นเรา เพื่อนก็เป็นเพื่อน สิ่งใดแลกเปลี่ยนเรียนรู้กันได้ก็นำมาปรับใช้ได้ การเปิดส่วนที่สามขึ้นมา ก็เพื่อทำให้หนังสือเล่มต่อๆ ไป มีทางเลือกมากขึ้น; งานของพวกเราเอง ก็มีมากมายครับ ค่าย แคมป์ อบรม ชุดความรู้ สิ่งประดิษฐ์ ฯลฯ
อย่างไรก็ตาม ส่วนที่สองน่าจะมีลำดับความสำคัญสูงสุด ตามด้วยส่วนที่หนึ่ง และสาม
ขอความเห็นด้วยนะครับ
