ลานซักล้าง

วันนี้ไปรับหนังสือ เจ้าเป็นไผ ๑ พิมพ์ครั้งใหม่จากโรงพิมพ์มาเมื่อตอนบ่าย สวยสมใจครับ

สีสันถูกต้อง รูปไม่มืดไป แต่ละหน้าตัวหนังสือไม่ติดส้นปก(ตามที่น้าแป๊ดเตือน)

ขอขอบคุณกองบรรณาธิการที่ช่วยตรวจแล้วตรวจอีก เหมือนคนย้ำคิดย้ำทำ [งานนี้ ไม่มีอะไรเกี่ยวกับอายคีม ดังนั้นอย่าทวง]

ป้าจุ๋มประเดิมไปสองเล่มก่อนใครเลย ให้ธนบัตรใหม่เอี่ยม แล้วไม่ต้องทอนด้วยครับ

จะให้มูลนิธิโอเพ่นแคร์เป็นผู้จัดจำหน่ายให้ แต่ยังสามารถสั่งซื้อโดยตรงกับผมก็ได้ เล่มละ 140 บาท รวมค่าจัดส่งทางไปรษณีย์; ส่วนนักเขียนและกองบรรณาธิการ จะจัดส่งโควต้าให้ฟรีหนึ่งกล่องครับ ยังไม่รู้ว่ากี่เล่ม อาจจะประมาณ 8 เล่มพอดีกล่อง ขอไปวัดขนาดและน้ำหนักก่อนนะครับ แล้วจะทยอยส่งไปให้ทุกท่านที่มีส่วนทำหนังสือเล่มนี้ ท่านละเท่าๆ กัน

หนังสือชุด เจ้าเป็นไผ เป็นบทเรียนจากประสบการณ์ชีวิตของนักเขียนแต่ละท่าน ซึ่งกว่าจะมายืนอยู่ในที่ปัจจุบัน ได้ผ่านอะไรมาหลายอย่าง นักเขียนแต่ละท่าน ได้นำบทเรียนชีวิตของคนมาเล่าให้ผู้อ่านฟังอย่างสนุกสนาน เป็นบทเรียนลัดสำหรับชีวิตที่หาได้ยาก

คำนิยม

ประเทศไทยมีทรัพยากรมหาศาล เกินพอที่จะสร้างสรรค์สวรรค์บนดิน หรือสร้างประเทศไทยให้เป็นประเทศที่น่าอยู่ที่สุดในโลก

ที่เราล้มลุกคลุกคลาน ต้วมเตี้ยม เตาะแตะ แตกตายอยู่เช่นทุกวันนี้ เพราะมองไม่เห็น หรือดวงตาบ่มีแวว ไม่เห็นสิ่งสำคัญที่สุด

สิ่งสำคัญที่สุดคือคนไทยทุกคน

ที่เราเห็นผิดก็คือเห็นเขาเป็นไพร่ เป็นทาส เป็นคนไม่มีการศึกษา โง่-จน-เจ็บ เมื่อเห็นผิดอย่างนี้ประเทศก็ไม่มีกำลัง

ความจริงคือเขามีคุณค่าความเป็นคน

คนทุกคนมีศักดิ์ศรีและคุณค่าแห่งความเป็นคน และมีศักยภาพแห่งความสร้างสรรค์

ทุกคนมีความรู้ในตัว ที่ได้มาจากการทำงานและประสบการณ์ชีวิต ความรู้ในตัวคนเป็นความรู้ที่มีประโยชน์จริง ไม่ว่าจะเป็นความรู้ในการทำไร่ทำนา ความรู้ในการเลี้ยงควาย ความรู้ในการทำกับข้าว ในการจักสาน ในการร้องเพลง ในการทำก๋วยเตี๋ยว ในการผสมปูน ในงานช่างไม้…ฯลฯ

ถ้าเราเคารพเฉพาะความรู้ในตำรา คนส่วนน้อยเท่านั้นที่มีเกียรติ คนส่วนใหญ่ไม่มีเกียรติ ประเทศที่คนส่วนใหญ่ไม่มีเกียรติจะอยู่ได้อย่างไร นั่นแหละคือปัญหาของเรา

ถ้าเราเคารพความรู้ในตัวคน คนทั้งหมดจะมีเกียรติ คนมีเกียรติก็อยากจะทำอะไรดี ๆ ประเทศก็จะแข็งแรง

ความรู้ในตัวคนมาจากวิถีชีวิต วิถีชีวิตร่วมกันคือวัฒนธรรม ความรู้ในตัวคนมีฐานอยู่ที่วัฒนธรรม วัฒนธรรมคือรากของสังคม การตัดรากต้นไม้แล้วจะเกิดอะไรขึ้นการตัดรากของสังคมก็เช่นเดียวกัน การพัฒนาใน  100  ปีที่ผ่านมาคือ การตัดรากทางวัฒนธรรม การเคารพความรู้ในตัวคนคือการหันไปหารากทางวัฒนธรรม

การรวมตัวร่วมคิดร่วมทำในทุกพื้นที่ ในทุกองค์กร และในทุกเรื่อง เอาความรู้ในตัวมาแลกเปลี่ยนเรียนรู้ต่อยอด จะเกิดนวัตกรรมและพลังสร้างสรรค์มหาศาล

ถ้าทุกคนตระหนักรู้ถึงศักดิ์ศรีและคุณค่าของความเป็นคนในตัวเอง และศักยภาพของความสร้างสรรค์ มีความรู้ในตัวเอง สามารถทำเรื่องดี ๆ ที่ตนถนัด สามารถรวมตัวกันเป็นกลุ่มและเชื่อมโยงกันเป็นเครือข่าย จะทำให้เกิดความสุขและความสร้างสรรค์อันหลากหลายเต็มแผ่นดิน

ครูบาสุทธินันท์ ปรัชญพฤทธิ์ ได้ริเริ่มชักชวนให้มีการลงขันเล่าเรื่องของตัวเอง “เจ้าเป็นไผ” ลงในสื่ออิเล็กทรอนิกส์ ถ้ามีการทำเรื่องทำนองนี้มากขึ้น ในที่สุดเราจะมีระบบข้อมูลทางอิเล็กทรอนิกส์ของคนไทยทุกคน คนไทยทุกคนจะเป็นคนเก่งในทางที่ต่าง ๆ กัน คนไทยทุกคนจะภูมิใจในตนเอง อยากทำเรื่องดี ๆ มากขึ้น และเราจะมีแหล่งเรียนรู้มหาศาลทั่วแผ่นดิน

ขอให้  “เจ้าเป็นไผ”  ก่อให้เกิดความบันดาลใจแก่เพื่อนคนไทย ให้เห็นคุณค่าความรู้ในตัวคน และเกิดการทำ “แผนที่มนุษย์” (Human Mapping) กันในทุกพื้นที่ว่าใครทำอะไร เป็นใคร ทำอะไรเก่ง ให้คนไทยทุกคนมีเกียรติมีศักดิ์ศรีเป็นกำลังของแผ่นดิน ที่จะร่วมสร้างสรรค์ประเทศไทยให้เป็นสวรรค์บนดิน หรือเป็นประเทศที่น่าอยู่ที่สุดในโลก

ศาสตราจารย์เกียรติคุณ นายแพทย์ประเวศ วะสี

สารบัญ

คำนิยม……..1
คำนำ……..3
ความเป็นมาเป็นไปของกระบวนการเฮฮาศาสตร์……..7
เฮฮาศาสตร์…เจ้าเป็นไผ……..11
แผนที่ ถิ่นของไผ……..17
องก์ที่ 1    :    ตฤณ  ตัณฑเศรษฐี……..19
เจ้าเป็นไผ ภาคพิสดาร……..21
องก์ที่ 2    :    สุภาภรณ์  สารนอก……..32
ไผเป็นไผ (นิยายชีวิต)……..34
องก์ที่ 3    :    บัณฑูร  ทองตัน……..42
เจ้าเป็นไผ : อัยการชาวเกาะ……..45
องก์ที่ 4    :    ดวงพร  เลาหกุล……..55
มุดออกนอกกะลามาส่งการบ้าน……..57
องก์ที่ 5    :    ดร.วรภัทร์  ภู่เจริญ……..64
บันทึก(ไม่ลับ)จากคนไร้กรอบ……..67
องก์ที่ 6    :    พิชญ์สินี  อัครโกศลเดชา……..75
เจ้าเป็นไผ : เขาเล่ากันว่า……..77
องก์ที่ 7    :    เฉลิมเกียรติ  สอนคำแก้ว……..97
ไผเป็นไผ ฉบับนายสายลม……..99
องก์ที่ 8    :    ไพศาล  ช่วงฉ่ำ……..108
ร่องรอยบางทราย……..112
องก์ที่ 9    :    พญ.ศิริรัตน์  สุวันทโรจน์……..128
ไผเป็นไผ : เสี้ยวหนึ่งของชีวิตหมอเจ๊……..130
องก์ที่ 10    :    นพ.สุธี  ฮั่นตระกูล……..143
เรื่องราวของจอมป่วน……..145
ส่งท้ายความสุข……..155
การสมัครใช้งานลานปัญญา……..157

« « Prev : ชาจักรพรรดิ์

Next : แล้งซ้ำซาก คิดซ้ำซาก แก้ปัญหาซ้ำซาก (ไม่ได้แก้อะไรเลย) » »