ลานซักล้าง

หมู่บ้านเฮ เป็นทั้งชุมชนและเป็นพื้นที่ทำกิน คงไม่ถึงกับอยู่ดีๆ ก็มีกินโดยเนรมิตขึ้นมาหรอกนะครับ แต่ว่าข้าวปลาอาหารควรจะหาได้จากพื้นที่ของหมู่บ้านเฮ ไม่ต้องซื้อกิน (จะซื้อก็ได้ ไม่ว่าหรอกครับ)

หมู่บ้านเฮ ควรจะมีความมั่นคงทางพลังงาน พลังงานทั้งหมดที่เกิดขึ้นจากพื้นที่ของหมู่บ้าน (น้ำ ลม ไบโอดีเซล ขยะ solar thermal ฯลฯ) หักกับพลังงานที่ซื้อหามา แล้วยังเหลือขายกลับไปให้การไฟฟ้าฯ

ก่อนจะเพ้อเจ้อต่อไป ก็ต้องหาที่ก่อนครับ เมื่อคืนคุยกับพ่อครูบา ป้าจุ๋ม ครูสุ กับน้าราณี บรรดาสาวๆ ให้ความเห็นถึงความต้องการพื้นฐานไว้น่าสนใจครับ

ความปลอดภัย

พื้นที่หมู่บ้าน จะต้องมีความปลอดภัยจากโจรผู้ร้าย จากยาเสพติด จากการใช้กำลังตัดสิน/อิทธิพลมืด หมู่บ้านเฮอยู่ใต้กฏหมายไทย เป็นส่วนของราชอาณาจักรไทย

สังคมรอบข้าง

เราไม่ได้คิดจะไปตั้งหมู่บ้านเฮอยู่กลางป่าที่ห่างไกลผู้คนหรอกครับ จะไปอยู่ตรงไหน ก็จะมีคนอยู่ในพื้นที่นั้นแล้ว และเราก็คิดจะอยู่ร่วมกับเขาอย่างผาสุก จะจ้างงาน จะให้ความรู้ จะพยายามปรับปรุงคุณภาพชีวิตของชุมชน ด้วยความรู้และประสบการณ์ต่างๆ ของชาวเฮ

อ่านต่อ »

อ่านต่อ »

อ่านต่อ »

รูปใหม่นี้มีที่มาครับ ไปเห็นรูปประจำตัวของหลานใน MSN เป็นรูปแมวกินน้ำแข็งกด

ตอนแรกเห็นเข้าก็ชอบ เลยขอเค้าจะเอามาใช้บนลาน มาคิดอีกที ไม่ดีแฮะเพราะไม่ unique จริง อย่างไรก็ตาม ในขณะนั้น หลานส่งไฟล์มาให้แล้ว ชื่อ rainbowcat.jpg

มานึกขึ้นได้ ว่าที่บ้านไม่ได้เลี้ยงแมว(นี่หว่า)

เลยหารูป rainbowdog เผื่อว่าจะมี แล้วก็เจอรูปนี้ที่รัสเซีย ถูกใจ ก็เลยใช้ครับ

อ่านต่อ »

เมื่อวันจันทร์ คิดว่าหายเจ็บจากที่ไปลื่นล้มที่น้ำตกมาแล้ว ปรากฏว่านอนไม่เจ็บ เดินไม่เจ็บ ก้มเจ็บ ก็เลยไปทำงานเพราะคิดว่าไม่ได้ก้มแน่ ไม่สบายต่อเนื่องมานานแล้ว ควรรีบหายซะที แต่นั่งประชุมอยู่ได้ชั่วโมงเดียว ดันเจ็บอีก ต้องรีบเลิก กลับบ้านไปพักต่อ หายซ่าไปเยอะสำหรับวันจันทร์

วันอังคาร เห็นน้องชายซึ่งผ่าตัดมาเดือนกว่าและมาพักฟื้นที่บ้านกำลังเบื่อ แผลเค้าหายตั้งนานแล้วล่ะครับ แต่ยังไม่ยอมออกไปไหน ใช้วิธีทนเบื่อไปเรื่อยๆ หลายอาทิตย์ก่อน ผมซื้อกล้องเป็นรางวัลของตัวเองสำหรับปีนี้ ก็เลยโอนกล้องเก่าไปให้น้อง ซึ่งก็ยังไม่เคยลองถ่ายเลย

“วัดบรมราชากาญจนาภิเษกอนุสรณ์ คณะสงฆ์จีนนิกายรังสรรค์ (เล่งเน่ยยี่ 2)” — พิกัด 13.91354°N 100.42113°E — เป็นวันที่สร้างขึ้นเพื่อฉลองปีกาญจนาภิเษก โดยเริ่มสร้างตั้งแต่ปี 2539 แต่เพิ่งแล้วเสร็จครับ พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวฯ ทรงพระราชทานวิสุงคามสีมา เมื่อต้นปี 2549 แต่วัดเพิ่งเปิดให้สาธุชนได้เข้าชม พี่ชายที่แสนดี จึงชวนไปลองกล้องกันสองคนพี่น้อง (ถือโอกาสลองก้นด้วยว่าจะเจ็บอีกหรือไม่) ขับรถจากบ้านไปประมาณครึ่งชั่วโมง

อ่านต่อ »

ชายผู้หนึ่งเดินเข้าไปที่เคาน์เตอร์ในบาร์ แล้วกล่าวขอน้ำจากบาร์เทนเดอร์แก้วหนึ่ง

แทนที่บาร์เทนเดอร์จะนำน้ำมาให้ กลับชักปืนออกมา ชี้ไปที่ชายคนนั้น

ชายคนนั้นนอกจากไม่โกรธแล้ว ยังกล่าวคำสำนึกขอบคุณด้วยซ้ำไป แล้วก็เดินจากไป

เกิดอะไรขึ้น…. คิดก่อนดูเฉลยข้างล่างนะครับ

อ่านต่อ »

เป็นวันที่อิ่มอกอิ่มใจเป็นพิเศษ เรียนตามตรงว่าไม่นึกว่ากฐินนี้จะสำเร็จลุล่วงไปได้ถึงขนาดนี้ ท่านเจ้าอาวาสบอกว่า ธรรมดาชาวบ้านจะขึ้นมาวัดในวันพระ และมากันไม่กี่คน คราวนี้เป็นงานบุญที่ขึ้นหน้าขึ้นตาของตำบล ท่านบอกว่าไม่เคยมีชาวบ้านมาพร้อมกันมากมายขนาดนี้ (ประมาณสามร้อยคน) และตั้งแต่ตั้งวัดมา ก็ไม่เคยมีกฐินใหญ่อย่างนี้มาทอด

• บันทึกของครูสุ: ทอดกฐิน ณ วัดเขากระไดม้า
• บันทึกของราณี: คณะกฐิน(1)…ตอนต้อนรับสู่สองแคว
• บันทึกของราณี: คณะกฐิน(2)…ตอนเดินขึ้นวัดเขากระไดม้า
• รูปจากทริปสำรวจ

แต่เพราะช่วงเช้ามีอาการขลุกขลักบ้างเนื่องจากพักกันอยู่คนละที่ เลยต้องรอกันไปรอกันมา ทำให้ออกจากเมืองล่าช้าไปหนึ่งชั่วโมง เรื่องเวลานี้สำคัญ วัดนี้ฉันมื้อเดียวตอน 8:00น. ผมไปถึงตีนเขาประมาณเวลานั้น แต่เนื่องจากมีผู้ไปวัดมากผิดปกติ เลยไม่มีรถขึ้น หลวงพี่ก็รอครับ ไม่ยอมฉัน จะให้ประธานตักบาตรให้ได้ รถอีแต๋นผ่านไปผ่านมา ลูกน้องเรานั่งกันอย่างสบายใจเฉิบ เสียสละให้พระรอไป ให้หัวหน้าเดินขึ้น เออ ดีจังเลย อิอิ

ในที่สุดก็ขึ้นมาเป็นเที่ยวสุดท้ายครับ แบกกล้องไปด้วย หนักก็หนัก แถมไม่ค่อยมีโอกาสได้ถ่ายอีก ขนาดเวลาที่จะพาเพื่อนๆ ไปชมวิว และถ่ายรูป ยังไม่มีเลยนะครับ

เห็นข้าวปลาอาหารมากมาย เห็นถุงพลาสติกกับโฟมเกลื่อนกลาด จนต้องขอให้โฆษกประกาศให้ญาติโยมช่วยกันเก็บขยะลงไปด้วย — มีของถวายเยอะแยะ แต่พระท่านเคร่งมากครับ ขอบอก ท่านสนใจแต่จตุปัจจัย และไม่จับเงินเลย รวบรวมปัจจัยได้ 228,359 บาท ซึ่งขึ้นพรวดๆ มาในช่วงสองสามวันสุดท้ายจนแปลกใจ เราเป็นผู้ประสานงานกฐินในครั้งนี้ คงเข้าใจดีว่าทำไมจึงประหลาดใจ ปีนี้เศรษฐกิจไม่ดี ปีหน้าอาจแย่กว่าเก่า อยากจะบอกบุญแต่ไม่ได้แจกซอง ผู้มีจิตศรัทธาบริจาคมาเองครับ

วัดนี้ไม่ใช่วัดใหญ่ อยู่ห่างไกลจากชุมชน มีความสงัด ไม่สะสม ไม่มีชื่อเสียง ไม่มีลูกศิษย์ลูกหามากมาย ไม่รู้ว่าอยู่ในสายใด รู้แต่ว่าเห็นปฏิปทาการปฏิบัติแล้ว ก็รู้ว่ามาไม่ผิดวัด ผมเชื่อว่าทุกคนคงเกิดความปิติ ว่าปีนี้น่าจะได้งบทำถนนตามที่ตั้งใจไว้ เฟสแรกเป็นถนนคอนกรีต กว้างสี่เมตร ยาวสองร้อยเมตร แม้ยังขาดปัจจัยอีกมากสำหรับถนนช่วงอื่น ในเมื่อเริ่มต้นได้อย่างมั่นคงแล้ว ส่วนที่ยังขาดอยู่ ก็คงหาได้ในอนาคตครับ

อ่านต่อ »

ในบันทึกการเดินทางไปทอดกฐิน ที่วัดป่าเขากะไดม้า อ.ชาติตระการ จ.พิษณุโลก นัดรวมพลกันที่วัดใหญ่ก่อนครับ นัดกันบ่ายโมง แต่รถตู้สองคันแรกมาช้าไปสองชั่วโมง ถ้ารู้อย่างนี้ ผมแวะไปงานประชันเพลงที่สโมสรกองพล ปตอ.ซะก่อนก็ดี

อย่างไรก็ตาม เนื่องจากมีนัดหมายกันไว้ล่วงหน้า ผมก็ไปวัดใหญ่ตั้งแต่บ่ายโมงครับ ระหว่างรอ ก็ถ่ายภาพไปเรื่อย ลองกล้องด้วยครับ

อ่านต่อ »

อ่านต่อ »