ฤๅษี (2)
อ่าน: 3438เมื่อคืนเขียนต่อไม่ไหว จึงพักไว้แค่นั้น… เขียนต่อนะครับ
ก่อนไป ครูบาฉายหนังโฆษณาไว้ว่าไปดูหมู่บ้านเฮในอนาคตกัน เอ๊ะน่าสนใจ แต่พ่อครูบาพูดอะไร ไม่มีชั้นเดียวหรอกครับ เราจะได้แค่ไหน ก็อยู่ที่เราคิดแค่ไหน บางทีท่านไม่ได้พูดเรื่องนี้ แต่เราคิดไตร่ตรอง เรากลับได้บางอย่างที่พิเศษ เป็นหลักคิดที่นำไปประยุกต์ในเรื่องอื่นได้ด้วยซ้ำไป
ถ้าเราฟังคำชวน “ไปดูหมู่บ้านเฮในอนาคตกัน” เฉยๆ ก็คงตีความไปตามนั้น ว่าจะเป็นเห็นภาพอนาคตของหมู่บ้านเฮในทางกายภาพ มีแปลงพืชผักอะไรบ้าง ปลูกต้นไม้อย่างไร มีสี่งปลูกสร้างอะไร จัดการน้ำอย่างไร ระบบชลประทาน การกำจัดขยะ ฯลฯ
แต่ผมตั้งใจไปดูอะไรที่มากกว่านั้น ผมไปเรียนหลักการการดำรงชีวิต วิธีมองสิ่งต่างๆ การเอาชนะข้อจำกัดและพึ่งตนเองให้ได้ แล้วก็ได้เรียนตามนั้นครับ มองเห็นว่า…
- ชีวิตสันโดษ เป็นชีวิตที่มีความสุขได้ ไม่จำเป็นต้องระทมทุกข์เป็นดาวพระศุกร์อยู่ร่ำไป; ความสันโดษในนัยนี้ ไม่ใช่การปฏิเสธโลก แต่เป็นใช้ปัญญา การยอมรับสิ่งต่างๆ ตามความเป็นจริง มีเพื่อนบ้าน เมื่อแรกมา เพื่อนบ้านเห็นเป็นคนแปลกถิ่น อยากให้ล้อมรั้ว แกก็ล้อมรั้วของแกเอง ถอยจากแนวเขตที่เข้ามาซะด้วย ที่ที่ถอยร่นเข้ามา ก็อยู่ในโฉนดของฤๅษีอยู่ดี มีทั้งจานดาวเทียมแบบ C-band เอาไว้ดูฟรีทีวี กับทีวีต่างประเทศ มีรถเก๋งเอาไว้เข้ากรุงเทพ มีสิ่งจำเป็นในชีวิต แต่พึ่งตนเองได้
- ระเมียรไม้ เป็นไปตามความต้องการของฤๅษี เพียงพอต่อการอยู่ครอบครัวเดียว (ตอนนี้อยู่คนเดียว); ชาวบ้านบอกมีป่ามากกว่าสมัยเค้าเด็กๆ ที่ป่าแถวนั้นยังไม่ถูกหักร้างถางพงเสียอีก
- หมู่บ้านเฮ น่าจะมีพื้นที่ส่วนกลางเพื่อใช้ประโยชน์ร่วมกันในชุมชน เช่น เนอร์ซเซอรี่/โรงเรียนอนุบาล ศูนย์การเรียนรู้ชุมชน/ฝึกอบรม พื้นที่สาธิต พื้นที่ป่าชุมชน พื้นที่เกษตรกรรมรวม สถานพยาบาลขั้นต้น สถานที่พักฟื้น/ดูแลผู้สูงอายุ อินเทอร์เน็ตไร้สายทั่วบริเวณ ฯลฯ ในตัวอย่างนี้ จะมีหรือไม่มีอะไร ขึ้นกับว่าชุมชนเฮมีทรัพยากรอะไร และต้องการอะไร รายได้จากพื้นที่ส่วนกลางส่งเข้ากองกลางในรูปสหกรณ์ หรือถ้าติดขัดกฎระเบียบ ก็จัดเป็นรูปบริษัทมหาชนไปเลย และจะต้องมีการเชื่อมโยงกับชุมชนรอบข้าง
- บ้านที่ซ่อนตัวอยู่ในต้นไม้ ไม่ใช่แค่เท่เท่านั้น แต่ยังร่มเย็น อยู่สบายอีกด้วย; บ้านในหมู่บ้านเฮ อาจจะเป็นบ้านหลัก หรือบ้านหลังที่สอง (สาม สี่ ห้า…) ได้เช่นกัน เพราะต่างคนต่างมีอะไรอยู่บ้าง จะให้ทิ้งทุกสิ่งทุกอย่างเพื่อมาอยู่หมู่บ้านเฮนั้น ดูจะเป็นลัทธิซะมากกว่า อุอุ
- ความคิดดี ยังไม่ได้นำไปสู่อะไรเลย ถ้าจะเกิดผล ต้องมีการปฏิบัติดีด้วย หมู่บ้านเฮ ไม่ใช่จะเนรมิตให้เกิดขึ้นได้ในเวลาสั้นๆ จึงจะต้องอาศัยความมุ่งมั่น อดทน และเวลา
« « Prev : ฤๅษี
Next : เผาอ้อย » »
7 ความคิดเห็น
เมื่อไหร่หนอจะมีฤๅษี ตนที่ 2-3-4-5-6 อิอิ
มีที่เชียงราย เชียงใหม่ 2 แคว กาญจนบุรี กำแพงเพชร หนองคาย ร้อยเอ็ด สารคาม ก็ดีนะ
หมู่บ้านในฝัน ทุกควรมีฝัน แล้วทำให้ฝันนั้เป็นจริง เอาใจที่มุ่งมั่นเป็นที่ตั้ง แล้วเล็งเข็มทิศไปในทิศที่ต้องการ ย่างก้าวแรกที่จะลำบากยากเย็นเป็นก้าวที่สำคัญ ก้าวที่สองสาม…..ก็ตามมา จนในที่สุดมาถึงจุดหมายที่ฝันไว้ ลงมือทำตามที่คิด หากเหนื่อพักกายส่วนใจนั้นมุงสู่ฝันให้ทันความคิดนะค่ะ สนับสนุนค่ะ คุณทำได้แน่นอนค่ะ
ฤๅษีจอมป่้วน ฮ่าๆๆๆๆๆๆ ฮิ้ว……..
-เห็นด้วยค่ะท่านฤาษีจอมป่วนเพราะที่บ้านท่านมีต้นไม้เยอะเรียกว่าเป็นป่าได้เลย…เพียงแต่ฤาษีจอมป่วนได้เปรียบตรงที่มีแม่นุคนดีและสวยมากๆๆให้ได้นอนกอดทุกวันนี่ซิน่าอิจฉา…ป้าจุ๋มรักและคิดถึงแม่นุเสมอจ้า…กอดๆๆๆ
-ถ้าจะเกิดฤาษีตนต่อๆไปขอเสนอให้เอาฤาษีจอมป่วนเป็นต้นแบบ จะProductiveมาก มีทั้งความสุขและมีผลิตผลลูกดีๆเป็นกำลังให้สังคมในอนาคตด้วยจ้า…ขอชื่นชมฤาษีจอมป่วนอย่างจริงใจ ท่านเป็นฤาษีที่ควรเอาเยี่ยงอย่างจ้า…รักๆๆกอดๆๆและคิดถึงเสมอจ้า…
สวัสดีค่ะ
กว่าจะเข้ามาเล่นได้ แสนยากลำบากมากค่ะ วันนี้ใช้ Firefox เข้ามาค่ะ หนูจะไปคุยกับป้าจุ๋มตรงไหนคะ ไม่ทราบว่าป้าจุ๋มได้ไปอ่านบันที่ ๑๔๙ ของครูคิมหรือยังคะ ถ้ามาโพสผิดที่ก็ขออภัยด้วยนะคะ ยังเล่นไม่เป็นค่ะ
ถ้าพี่ครูคิมเป็นหนู ผมก็ไม่รู้จะเป็นอะไรแล้วล่ะครับ ฮาๆๆๆ