ยามมืด
อ่าน: 5295ยามมืดใช่มืดแท้ ทุกสถาน
ดูสิเมื่อรัตติกาล หม่นเศร้า
ดาวศุกร์กลับชัชวาล สุกสว่าง
แม้บ่มีจันทร์เจ้า ใช่ว้างหวาดหวิว
ยามหิวใช่จักต้อง เสียศรี
อุทกกลั้วนาภี อยู่ได้
เย็นซ่านผ่านอินทรีย์ พอชื่น จิตนา
แม้มิได้อิ่มไซร้ ใช่ต้องวางวาย
พรากหายใช่พรากร้าง นิรันดร์กาล
มีพรากมีพบพาน เพื่อนพ้อง
ชิงโศกโศกพาผลาญ เผาจิต
วันหนึ่งนั้นจักต้อง กลับร้ายกลายดี
ถึงทีสบเหตุร้าย แรงเข็ญ
พึงพินิจนั่นใช่เป็น สิ่งร้าย
พักหนึ่งจึ่งจิตเย็น ระลึกอยู่ เถิดรา
รู้แยกรู้ยักย้าย จักได้ทางเกษม
จุ่งเปรมปรีติด้วย ปัจจุบัน
ศานติอยู่คู่กัน แกร่งกล้า
เพียรระลึกรู้ทัน ในเหตุ ผลนอ
โลกทัศน์จักเจิดจ้า แจ่มด้วยปัญญา
« « Prev : บั้งไฟ
Next : รับผิดชอบ » »
4 ความคิดเห็น
เจริญพร
ลืมหิวจี่งเกือบต้อง เสียศรี
อุทกกลั้วนาภี อยู่ได้
เย็นชืดมืดฤดี งุนง่วง งงนา
แม้มิได้อิ่มไซร้ จักต้องวางวาย
อิอิอิ
๏ อาหารเป็นที่ตั้ง เกิดแรง
ปลูกพืชผักฟักแฟง พึ่งน้ำ
แว่นกล้องส่องสำแดง อาโลก
แม่ย่อมเป็นที่ล้ำ เลิศเลี้ยงบุตรตน ฯ