เรือโนอาห์

โดย Logos เมื่อ 15 July 2009 เวลา 0:09 ในหมวดหมู่ สังคม ชุมชน ครอบครัว #
อ่าน: 4162

เรือโนอาห์​ (Noah’s Ark) เป็นเรื่องที่มีอยู่ในพระมหาคัมภีร์ไบเบิ้ล พระมหาคัมภีร์อัลกุรอาน (เรียกว่า นูห์ /Nuh/) และศาสนาอันเก่าแก่ที่เกิดขึ้นจากบริเวณตะวันออกกลาง ว่าพระเจ้าทรงมีพระวัจนะ บัญชาให้สร้างเรือใหญ่ แล้วนำสัตว์โลกอย่างละเป็นคู่ขึ้นเรือไป หนีจากน้ำท่วมโลก

แนวคิดเรื่องเรือโนอาห์ในฐานะของเครื่องมือเก็บรักษาตัวอย่างของวัฒนธรรม ความรู้ ความหลากหลายทางชีวภาพ ฯลฯ เอาไว้หลังจากที่ “ภัย” เกิดขึ้น เหมือนเป็นหลักประกันความต่อเนื่องของชาติพันธุ์หลังการทำลายล้าง ไม่ว่าจะเป็นภัยธรรมชาติ สงคราม ความล่มสลายทางเศรษฐกิจ หรือภัยจากการทำลายล้างตัวเอง

ที่กลับมานึกถึงเรื่องเรือโนอาห์ ก็เพราะชีวิตและสังคมในปัจจุบันนี้ วุ่นวายเกินไป ต่างสนใจแต่เรื่องของตนเองจนเบียดเบียนคนอื่นเป็นเรื่องปกติไปแล้ว คนสมัยนี้ลืมไปว่ามนุษย์เป็นสัตว์สังคม อ่อนแอ และจำเป็นต้องพึ่งพาคนอื่นและธรรมชาติ ความเห็นแก่ตัวแต่หลอกตนเองว่าเห็นแก่ชาติบ้านเมือง จะนำคนไปสู่ความล่มจม ตายหมู่ และจะเป็นหมู่ใหญ่ด้วย ไม่ว่าจะร่วมด้วยหรือคัดค้าน โลกนี้ไม่ใหญ่พอที่จะแบกรับความขัดแย้งที่มีอยู่ในปัจจุบัน

เรือโนอาห์สมัยใหม่ในความคิดของผมนี้ ไม่ได้เป็นเรือหรอกนะครับ มันเป็นสถานที่ที่มีความมั่นคงทางปัจจัยสี่ น้ำ อาหาร และพลังงาน มีต้นไม้ใหญ่ มีสมุนไพร ปลูกพืชอาหารกินเอง เก็บกินไม่ใช่ทำกิน มีน้ำไหลแต่ไม่ท่วม ทำให้คนใช้ชีวิตอยู่ในปัจจุบันได้โดยไม่ต้องพึ่งพาโลกภายนอกมากนัก ฝันไว้ว่า (1) ไม่ต้องใช้เงินก็มีชีวิตอยู่ได้ (2) ไม่ได้ตัดขาดจากโลกภายนอก แต่ก็ไม่จำเป็นต้องพึ่งพาโลกภายนอก (3) ไม่ได้ปฏิเสธเงินหรือธุรกิจ เพียงแต่ว่ามันอาจจะไม่จำเป็นต่อการดำรงชีวิตนัก (4) ถ้ามีเงินอยากใช้ก็ใช้ ไม่ห้าม (5) ความรู้ที่มีในนี้ เป็นความรู้ที่มีประโยชน์ต่อชีวิต ไม่ต้องสูงส่ง แต่มีประโยชน์ ถ้าสูงส่งแล้วมีประโยชน์ก็ยิ่งดี (6) ถนัดอะไร/รักอะไรก็ทำอย่างนั้น มีเหลือก็แจก/ขาย (7) ใช้เน็ตทำสิ่งที่ไม่ต้องเดินทาง หรือฝึกอบรม พักฟื้นหลังป่วย ดูแลผู้สูงอายุ ฯลฯ (8) เริ่มช่วยชุมชนใกล้ๆ ก่อน ใครอยู่ไกลแต่อยากมาดูก็มา

เรือโนอาห์ลำนี้ มียาดีอยู่อย่างหนึ่ง บางทีอาจบรรเทาความโลภลงได้บ้าง คือเนื่องจากปัจจัยสี่บริบูรณ์ ความร่ำรวยจึงเป็นสิ่งที่ไม่จำเป็น ใครเป็นอย่างไรก็เป็นไป แต่ดูกันที่ว่าใครเป็นของจริงหรือไม่ กินมื้อหนึ่งเกินปริมาตรท้องไม่ได้อยู่ดี ถ้าอยากสะสมไว้กินมื้อหน้า ก็ปลูกต้นไม้เอาไว้ตั้งแต่วันนี้ — เมื่อชีวิตอยู่ได้แล้ว ทีนี้จะทำประโยชน์อะไรก็ทำเลยครับ

อาจจะคล้ายสถาบันสถาปนาของอาซิมอฟในบางมิติ หรืออาจคล้ายสังคมอุดมคติในสตาร์เทร็ค ซึ่งก็แล้วแต่จะคิดกันไปครับ แต่ผมเรียกว่าหมู่บ้านเฮ

ที่เขียนในบันทึกนี้ไม่ใช่ทั้งหมดของหมู่บ้านเฮหรอกครับ การบรรยายถึงชุมชนอะไรก็ตามนั้น ไม่สามารถทำได้ในเพียงไม่กี่ย่อหน้า จะค่อยๆ ขยายต่อไปในโอกาสต่อๆ ไป

« « Prev : มิจฉาสมาธิ และสัมมาสมาธิ

Next : สรรพลี้หวน » »


ผู้ใช้ Facebook สามารถให้ความเห็นที่นี่ได้ โดยกด Like เพื่อแสดงตัว

8 ความคิดเห็น

  • #1 จอมป่วน ให้ความคิดเห็นเมื่อ 15 July 2009 เวลา 5:28

    ที่แน่ๆ  ถ้ามีหมู่บ้านเฮจะไปบ่อยๆ
    ไม่แน่อาจไปเก็บของไว้ที่นั่น(ความหมายคือไปอยู่ …อิอิ)  เพราะเดินทางมากกว่าอยู่  ฮ่าๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ

  • #2 Panda ให้ความคิดเห็นเมื่อ 15 July 2009 เวลา 7:56

    รอติดตามความก้าวหน้าและขยายความ หมู่บ้านเฮ ตอนต่อ ๆ ไปครับ

  • #3 sutthinun ให้ความคิดเห็นเมื่อ 15 July 2009 เวลา 13:26

    มี 2 หมู่ 
    หมู่ 1 หมู่บ้านเฮ 
    อีกหมู่หนึ่งหมู่บ้านฮา  อิอิ
    ถ้าจะฝากกระเป๋าคิดแพงกว่ารายการใดๆ

  • #4 Logos ให้ความคิดเห็นเมื่อ 15 July 2009 เวลา 15:09
    ที่จริง ผมก็ไม่ได้คิดว่าควรจะมีหมู่บ้านเฮแห่งเดียวหรอกนะครับ เพียงแต่ถ้าบอกว่าเริ่มหลายๆ แห่งพร้อมกัน เดี๋ยวฟุ้งซ่าน แหะๆๆๆ

    สิ่งที่หายากที่สุดสำหรับหมู่บ้านเฮคือคนครับ หาคนแบบที่อุปทานเบาบางแล้วไม่กลัวที่จะเริ่มชีวิตใหม่ได้ยาก; เรื่องที่ดินยังเป็นเรื่องรอง เพราะว่าถ้าหาคนไม่ได้ ก็ลดขนาดจากหมู่บ้านเฮพื้นที่ใหญ่เป็นบ้านเฮเฉยๆ ทำตามกำลัง ไม่ต้องคิดเผื่อ แต่ถ้ามีกำลังมาก หาที่ได้มาก แต่คนยังไม่พร้อมจะย้ายมา ก็ยังเริ่มวางผัง/ปลูกต้นไม้ให้ก่อน/ดูแลให้ได้ — ไม่มีเงิน ไม่เห็นเป็นไรเลยครับ หมู่บ้านเฮขาดคน/แสวงหาแนวร่วม เงินเรื่องเล็ก

    ไม่อยากให้มองในลักษณะที่จัดสรร แต่เป็นการลงทุนในรูปสหกรณ์หรือมูลนิธิที่ไม่แสวงหาผลกำไรดีไหมครับ (หมายความว่าหาร่วมกัน กำไรแบ่งคืนทั้งหมด)

  • #5 iMenn ให้ความคิดเห็นเมื่อ 18 July 2009 เวลา 23:12

    เป็นแนวทางที่กำลังแสวงหาอยู่เช่นกันครับท่านอาจารย์

    (พื้นที่โฆษณา :P)
    ใช้เงินให้น้อย ใช้ปัญญาให้มาก น่่าจะพบหนทางที่น่าอยู่ได้สักวันหนึ่ง :)
  • #6 Logos ให้ความคิดเห็นเมื่อ 18 July 2009 เวลา 23:32
    ขอบคุณคุณเม่นครับ อ่านสนุกดี

    ผมนะอยากอยู่นอกเมือง ทำงานที่เรารัก ไม่มีแรงกดดันใดๆ ไม่เป็นทาสใคร จะทำหรือจะหยุดเมื่อไหร่ เป็นไปตามจังหวะ/ข้อจำกัดของเรา ไม่มีเงินก็ไม่เป็นไรเพราะว่ามันไม่ต้องใช้มาก (แต่มีกิน) และมีอินเทอร์เน็ต พร้อมเครือข่ายมนุษย์ไม่ว่าใกล้หรือไกล

  • #7 Logos ให้ความคิดเห็นเมื่อ 5 March 2011 เวลา 15:40
    กลับมาอ่านเรื่องนี้อีกที อาจจะต้องเพิ่มการ mirror Wikipedia เผื่อเอาไว้ว่าเวลาเกิดอยากอ่าน ดันอ่านไม่ได้ด้วยครับ
  • #8 krupu ให้ความคิดเห็นเมื่อ 5 March 2011 เวลา 22:48

    ตอนนี้ก็ทำบ้านที่อยู่นี่ให้เป็นบ้านฮาแบบพ่อว่าไปก่อนอ่ะค่ะ พยายามทำบ้านให้น่าอยู่ จัดสิ่งแวดล้อมดี ๆ อยู่กินอย่างสมถะ สงบ สบายใจและมีไมตรีต่อเพื่อนบ้าน ถ้าเราอยู่แบบฮาได้ ดูแลหน่วยของตัวเองได้ดี ถึงต่อไปจะต้องไปร่วมเฮไปเป็นหมู่บ้านอะไรกับใครก็เข้าใจว่าถ้าจุดหมายและแนวทางคล้าย ๆ กันก็ไม่น่าจะยากเนอะคะ

    ผักก็ปลูกกินเองได้บ้างแล้ว
    เสียแต่ว่าโตไม่ทันเจ้าของกินเลยยังไม่สบโอกาสแบ่งปันเพื่อนบ้านเสียทีแค่นั้นเองอ่ะค่ะ
    ^^


แสดงความคิดเห็น

ท่านอยากจะเข้าระบบหรือไม่


*
To prove you're a person (not a spam script), type the security word shown in the picture. Click on the picture to hear an audio file of the word.
Click to hear an audio file of the anti-spam word


Main: 0.16335105895996 sec
Sidebar: 0.18181490898132 sec