สำนักงานหมู่บ้านโลก
อ่าน: 4390เวลาคนเราจะสร้างบ้าน ก็ควรจะมีอิสระที่จะได้ในสิ่งที่ตนเห็นว่าจำเป็น ซึ่งสำหรับผมแล้ว แค่ที่นอนสะอาด สงบสบาย ปลอดภัย และมีเน็ตก็พอแล้ว
สิ่งอำนวยความสะดวกที่คุ้นเคยมาตลอดชีวิต ถ้ามีก็ดี แต่ถ้าไม่มีก็ต้องอยู่ให้ได้ พอถึงเวลาสร้างเอง กลับรู้สึกว่าจะไม่ได้ทำตามใจตัวเอง หมู่บ้านโลกเป็นเรื่องของคนอื่นเป็นส่วนใหญ่ครับ ถ้าจะให้ผู้ที่มาเรียนรู้ที่สวนป่าได้รับความสะดวกสบายพอสมควร จะต้องทำอะไรหลายอย่างเหมือนกันนะเนี่ย แต่แทนที่จะสร้างทุกอย่างรวมเอาไว้ในอาคารเดียว ผมคิดว่าแยกเป็นอาคารเล็กๆ แก้ไขดัดแปลงได้โดยอิสระดีกว่า
แบบอันนี้เป็นสำนักงาน และเป็นที่พักของวิทยากรที่มาช่วยบรรยายที่สวนป่า
พื้นยกขึ้นมา 60 ซม. พอขึ้นบันไดมาเป็นลานชานบ้านเล็กๆ ที่ตรงกลางปลูกต้นไม้ขนาดกลางได้ (อยากได้โนราครับ) ทางซ้ายแยกไปเรือนรับรองวิทยากร ขนาด 4.8×6.0 เมตร สูง 2.4 เมตร ทางขวาเป็นสำนักงานขนาดเดียวกัน แต่อาจจะกั้นส่วนหลังเอาไว้อยู่เอง ด้านหลังของลานชานบ้าน มีบันไดเดินไปยังครัวข้างหลังซึ่งสร้างแยกไว้ต่างหาก - ห้องน้ำอยู่ไม่ไกลกัน จัดการเรื่องน้ำได้ง่าย - หลังคาอยู่ใกล้กัน รวบรวมน้ำฝนได้ไม่ยาก - ส่วนเรื่องลมต้องรอความเมตตาของธรรมชาติอย่างเดียวเลย
ถ้าสร้างอย่างนี้หลายๆ หลังพร้อมกัน ก็จะถูกหน่อยครับ แล้วจะได้ลานที่กว้างกว่านี้ด้วย แต่ขืนสร้างหลายๆ หลังพร้อมกัน ผมแย่แน่เลย :-b ฮาๆๆๆ ครั้นจะไปชวนใครมาสร้างด้วย ก็ไม่รู้จะไปบอกเค้าว่าต้นทุนเท่าไหร่เพราะว่าตัวเองยังไม่ได้สร้างเลย
ไม่อยากให้หมู่บ้านโลกเป็นหมู่บ้านจัดสรรหรอกนะครับ สวนป่าอยู่ไกล แต่มีเส้นทางคมนาคมอยู่หลายทาง ถ้าทางหนึ่งติดขัด ก็หลบมาทางอื่นได้ เรื่องสร้างบ้านที่สวนป่า ถ้าไม่คิดจริงจังแล้ว มาสร้างบ้านเอาไว้ก็จะไม่ค่อยได้อยู่ แต่เรื่องดีที่มันไกลก็คือไม่วุ่นวาย มีน้ำ มีอาหารครับ ส่วนพลังงานนั้นมีเพียบเลยเพียงแต่ต้องทำเพิ่มขึ้นมา
7 ความคิดเห็น
ผมไม่มีความเห็นเรื่องบ้าน แต่มีความเห็นเยอะแยะเรื่องสวนป่า เป็นความเห็นเสริม ที่น่าจะพิจารณาสำหรับพื้นที่ศึกษาดูงาน
ผมไปสวนป่าสิบครั้ง ฟังพ่อครูอธิบายทั้งสิบครั้งไม่เหมือนกันสักครั้ง ไม่ใช่พ่อครูเบอะบะ แต่เป็นความรู้ใหม่ๆที่พ่อครูบอกผ่านการเดินคุยกันนั่นแหละ เพราะไปต่างฤดู ธรรมชาติเปลี่ยนไป ก็มีสิ่งใหม่ๆที่พ่อครูเพิ่มเติมจากเดิมนั่นแหละครับ
หากพ่อครูเจ็บป่วยออกเดินอธิบายไม่ได้ใครจะทำ นั่นคือคำถามที่ต้องตอบ ผมเชื่อว่า เฮฮามีแนวคิดมากมาย เหมือนบ้างต่างบ้าง ก็น่าที่จะแลกเปลี่ยนไว้ซะ และเตรียมรับมือสิ่งที่จะเกิดข้างหน้า เช่น ปอกเปลือกพ่อครูให้หมด ออกมาในรูปเอกสาร บันทึก รูป เทป สื่อสารพัดแบบ รวบรวมไว้ จัดเป็น ระบบ ใครมาเรียนรู้อะไรก็พร้อมที่จะเอาออกมาศึกษาแลกเปลี่ยนกัน ทุกพื้นที่ควรมีเรื่องราว ประวัติศาสตร์ มีข้อมูล เอกสาร ต้นไม้ทุกต้นต้องมีประวัติศาสตร์ มีบันทึก มีเรื่องเล่า ฯลฯ สารพัด
ใครจะทำ….. หนึ่งกลุ่มเฮฮาช่วยกันทำ สอง นักศึกษามาทำวิทยานิพนธ์เสนอให้ทำไว้ สาม ใครมาฝึกงาน ดูงาน ช่วยกันทำไว้ สี่ ห้า ฯลฯ
ตั้งประเด็นไว้ก่อนครับ แล้วช่วยกันคิดอ่านต่อไปครับ
ยังมีเรื่องอื่นๆ ที่ต้องทำอีกเยอะเลยนะครับพี่ อาจจะมีแบบที่พักสำหรับผู้มาปฏิบัติธรรม (เมื่ออาศรมสร้างเสร็จ) หมู่บ้านโลกต้องหาทางให้ครูบากับแม่หวีได้พักผ่อนในบั้นปลายชีวิตหลังจากที่เหนื่อยมานานมากแล้ว ซึ่งการที่ครูบาไม่ค่อยเดินทางออกนอกสวนป่าแล้วนี้ น่ายินดีมากครับ อยากได้ความรู้ ก็ต้องแสวงหากันหน่อย ได้ความรู้แล้วเอาไปทำด้วย อย่ารู้เฉยๆ รู้แห้งๆ คริคริ
ขอเสนอชื่อ “วโนทยานินทร”
วนะ + อุทยาน + อินทร = วโนทยานินทร
วนะ = ป่า
อุทยาน = สวน
อินทร = ผู้เป็นใหญ่
วโนทยานินทร = ผู้เป็นใหญ่แห่งสวนป่า
เจริญพร
เป็นกำลังใจและเอาใจช่วยคับ ปัญหาหนัก ๆ ทั้งน้่านและมีมาตลอด