แก๊งค์ 203 บุกเขาใหญ่
อ่าน: 3615วันนี้พาพ่อแม่ไปเที่ยวเขาใหญ่ อยากจะพาไปบ่อยๆ แต่ก็มักว่างไม่ตรงกัน ส่วนใหญ่เป็นผมไม่ว่างหรือแบตหมด นี่ขนาดไม่ได้ทำงานประจำกันทั้งนั้นนะครับ พอผมว่าง แม่ไปทำผม ไปซื้อของ พ่อมีนัดกับหมอ จิปาถะ ร้อยแปดกิจกรรม
เมื่อวานนี้ เกิดอยากพาไปเที่ยว ก็เลยถามกลางโต๊ะอาหาร ปรากฏว่าว่างตรงกันพอดี เลยนัดแนะกันไปกินข้าวแถวเขาใหญ่ ไปขับรถเล่น ไปคุยกันในรถ ถ่ายรูปมาโหลกว่า แต่เป็นรูปพ่อแม่ซึ่งถูกห้ามโพสต์โดยเด็ดขาด เลยเหลือมาฝากรูปเดียวครับ
ชื่อแก๊งค์ 203 คืออายุของพ่อ+แม่+ลูก เปลี่ยนชื่อจากปีที่แล้วซึ่งใช้ชื่อว่าแก๊งค์สามคนสองร้อย — ไปไหน ใครๆ ก็มอง เป็นแก๊งค์ ส.ว. ครับ พ่อแม่แก่แล้ว หน้าที่ลูก จะทำอะไรก็รีบทำซะก่อนจะไม่ได้ทำ
ขับรถไปกลับประมาณ 350 กม. ความสิ้นเปลือง 5.9 ลิตร/100 กม. ค่าน้ำมัน (ดีเซล) ห้าร้อยกว่าบาท
จะไปเที่ยวไกลๆ ก็ไม่ได้ เพราะพ่ออายุกว่า 80 แล้ว พยายามจำกัดการนั่งรถไว้ไม่ให้เกินวันละสี่ชั่วโมงครับ วันนี้ก็พอดีๆ
เที่ยวนี้แม่ชอบ บอกจะให้พาไปอีกรอบหนึ่งช่วงหน้าหนาว
11 ความคิดเห็น
สาธุ สาธุ แค่รับฟังก็มีความสุขแล้ว สุขที่เห็น ลูกพาพ่อแม่ไปเที่ยว
คุณตุ๊…งานก็ล้นไม้ล้นมือ Inception report ก็ต้องส่ง Progress report เรื่องนั้นก็ต้องส่ง เธอเกิดบอกว่าอยากไปวัดป่าภูก้อนที่น้องเบิร์ดเคยไปมาแล้วและเล่าให้ฟัง เราเลยบอกว่าเอ้าไปก็ไป นี่เพิ่งกลับมา ยังไม่ได้เอารูปมาอวด
ได้ไปบริจาคแผ่นทอง กระเบื้องมุมหลังคาวิหารของพระ..แล้วจารึกชื่องใครก็ได้ลงไป เลยจารึกชื่อแม่ และผู้มีพระคุณทั้งหลายลงไป
เหมือนเป็นวัดของตระกูล วรวรรณ น่าศรัทธามาก กำลังก่อสร้างยังไม่เสร็จ อีก 1 ปีว่างั้น ใจนึกอยากพาแม่ที่อ่างทองเที่ยวจัง ซึ่งท่านก็ไม้ไกล้ฝั่งเต็มทีแล้ว
เห็นลูกพาพ่อแม่เที่ยวแล้วก็สาธุครับ
ชีวิตเรามักมีข้อจำกัดมากมาย แต่ไม่สามารถจำกัดความเป็นลูกได้ครับ เป็นอยู่ตลอดเวลา ถึงไม่ได้พบ ก็ยังคิดถึง
ยินดีด้วยที่ได้พาคุณพ่อ คุณแม่ไปเที่ยวค่ะ ป้าหวานไม่มีโอกาสเลย เหลือเพียงทำตัวเราให้ดีไม่ให้เสียชื่อว่าเป็นลูกท่าน เวลาคิดถึง เลือด และเนื้อ ในตัวเรานี้คือท่าน ทำกับตัวเราให้ดี คือความดีที่จะทำได้ เพราะความเป็นพ่อ แม่ นั้นถ่ายทอดมาไว้ที่เราแล้ว ดูแลหลานของท่านให้ดี นั่นคือ สายใยของท่านค่ะ สาธุ
ลึกๆ แล้ว อยากให้ผู้อ่านนึกถึงสภาพของผู้สูงอายุ ที่ใช้ชีวิตแต่ละวันจำเจอยู่กับบ้าน ด้วยร่างกายที่เสื่อมถอย เรี่ยวแรงถดถอย พ่อแม่เรา เราก็รัก แต่ว่าจริงๆ แล้ว ได้ทำอะไรให้ท่านบ้างหรือไม่ อย่างที่ป้าหวานว่าไว้ ความเป็นลูกนั้น เป็นกันอยู่ตลอดเวลาไม่ว่าท่านจะอยู่กับเราหรือไม่ สักวันท่านก็จะจากเราไป หรือไม่ก็เราก็จะจากท่านไป ไม่ว่าถาวรหรือชั่วคราวก็ตามครับ
ดีจังค่ะที่มีเวลาให้นอกเวลาซึ่งกันและกัน (อิอิ)
แอบเห็นคุณแม่แล้ว smart มั่ก ๆ ๆ ๆ
เห็นที่วัดพระสิงห์ เชียงใหม่ไงคร๊าบบบบบบ
อ่านแล้วมีความสุขครับที่ได้พาคุณพ่อคุณแม่เที่ยว มันเป็นหน้าที่ของเราที่จะต้องทำให้ท่านมีความสุขตามที่ท่านต้องการครับ
ผมเคยลาพักร้อนพาคุณแม่เที่ยวปีละ ๑๐ วัน ขับรถกันไปเรื่อยไปแล้วแต่แม่ชอบ กับคุณพ่อก็เคยเหมารถตู้พากันไป จนกระทั่งแม่ปวดเข่าก็ไม่ยอมเดินทาง ในที่สุดแม่ตัดสินใจผ่าหัวเข่า ใส่ข้อเทียม พอหาย แม่ไปเที่ยวกับกลุ่มเพื่อนแม่ แม่บอกสนุกดี พวกเราก็ตามใจ นี่เพิ่งกลับมาจากสระบุรีเมื่อวาน คุณพ่ออยากไปเซี่ยงไฮ้ น้องสาวรับหน้าที่พาไปเที่ยว ช่วงหลังๆไม่ค่อยกล้าพาคุณพ่อไปไหน เพราะจู่ๆท่านก็เป็นลม ท้องเสีย ซึ่งมีอาการอย่างนี้เรื่อยๆแม้จะไม่บ่อยนัก เมื่อวานก็มาเป็นลมที่ภูเก็ต พาไปที่โรงพยาบาลนอนสักพักหมอบอกไม่มีอะไรมาก ให้กลับบ้านได้ วันนี้สบายดีแล้ว โล่งใจ…
การมีหลอดเลือดโบราณบวกกับการนั่งนานๆ ไม่ว่าจะเป็นเครื่องบินรถเก๋ง รถตู้ รถบัส หรือรถไฟ มีความเสี่ยงเรื่องโรค DVT (หลอดเลือดดำอุดตัน) มากกว่าปกตินะครับ
Wikipedia บอกมีข้อมูลคลินิกสนับสนุนว่าใส่ถุงน่อง/ถุงเท้าแบบที่บีบรัด จะลดความเสี่ยงนี้ได้ แต่วิธีที่อาจจะดีกว่าคือพักลงไปเดินยืดเส้นยืดสายเข้าห้องน้ำทุก 200 กม. หยุดครั้งละ 10 นาที กินไอติมได้แท่งหนึ่ง ไม่ถึงที่หมายช้าไปมากหรอกครับ แต่สบายกว่ามาก ทั้งคนนั่งและคนขับ
[...] พาพ่อแม่ไปเที่ยวเขาใหญ่ พ่อแม่ชอบมาก [...]