แปลกหรือแค่แตกต่าง
อ่าน: 3749เมืองฝรั่ง ถนนมีชื่อถนน บ้านเลขที่คือหมายเลขที่เรียงกันตามถนน
บ้านเรา ถนนมีชื่อถนน แต่บ้านเลขที่ไม่เรียงกันแล้วแต่?ผู้ใหญ่บ้าน?ซึ่งออกเลขที่บ้านให้
ในญี่ปุ่น ถนนไม่มีชื่อ เฮ้ย! แล้วไปรษณีย์เค้าส่งจดหมายกันยังไง กลุ่มของบ้านที่ล้อมด้วยถนน เรียกว่าบล็อคครับ อ้างถึงบล็อคด้วยหมายเลขบล็อค แล้วในแต่ละบล็อคซึ่งมีหลายบ้าน ก็อ้างถึงบ้านด้วยบ้านเลขที่ บ้านเลขที่นั้นเรียงกันตามแต่ว่าบ้านไหนสร้างก่อนหลัง ดังนั้นเลยที่ของบ้านในบล็อคก็ไม่เรียงกัน
เราตัดสินสิ่งต่างๆ จากมุมมองและความคุ้นเคยของตัวเรา อะไรที่ไม่เหมือนกับสิ่งที่เราคิด กลายเป็นความพิลึกแปลกประหลาด อะไรที่ไม่เวิร์คเลยจะยังคงอยู่อย่างนั้นได้อย่างไร ที่จริงแล้วมันเป็นความแตกต่างไม่คุ้นเคย เพียงแต่เราเคารพความแตกต่างนั้นบ้าง ปรับตัวของเราเองบ้าง ก็จะอยู่ได้ครับ
« « Prev : เทพเสด็จ
Next : แก๊งค์ 203 บุกเขาใหญ่ » »
4 ความคิดเห็น
ส่วนตัวยอมรับได้กับ “ความแปลก”
อาจเป็นเพราะตัวเองก็ถูกประเมินว่าเป็นคนแปลก ๆ คิดแปลก พูดแปลก ทำแปลกอยู่เสมอ (มองไม่พ้นตัวสักที ฮา ๆ) นอกจากนี้ยังชอบความคิดแปลก ๆ ด้วย เลยกลายเป็น set default ไว้สำหรับความแปลก
ส่วนความแตกต่าง ดูจะใกล้ตัวกว่า เพราะ “แตกต่าง” ในความเข้าใจส่วนตัวเกิดจากการเปรียบเทียบกับบางสิ่งบางอย่าง และเราก็มักจะเปรียบเทียบกับ “ความเป็นเรา” ก่อน เมื่อแตกต่าง ไม่เหมือนกับความเป็นเรา ก็มีหลายทางเลือก
บางทีก็เลือกที่จะเฉย ๆ ไม่ยุ่งด้วย ไม่สนใจใส่ใจ จนไปถึงปฏิเสธไปในที่สุด
อีกทางหนึ่งก็ยิ่งสนใจ อยากศึกษา ทำไมคิดอย่างนี้นะ ทำอย่างนี้เพราะอะไร พูดอย่างนี้ทำไม …
แต่ไม่ว่าจะเลือกทางไหน กระบวนการปรับตัว ปรับใจ ปรับความคิดก็ต้องเิริ่มต้นที่ตัวเราก่อนเสมอ สรุปซ้ำ(กันตัวเองงง) อีกทีว่าจะแปลก จะแตกต่าง ก็อยู่ที่เรา “ให้ความสำคัญ” กับสิ่งนั้นเรื่องนั้น … กลับมาที่ “อัตตา” นั่นเอง
ส่วนพวกที่มักยึดตัวเองเป็นใหญ่นั้น ไม่ใหญ่จริงหรอกครับ คับแคบจะตาย ไม่น่าคบเลย… แต่ใครจะคบ ก็คบไปเถอะครับ ไม่ว่าอะไรหรอก
“ส่วนพวกที่มักยึดตัวเองเป็นใหญ่นั้น ไม่ใหญ่จริงหรอกครับ คับแคบจะตาย ไม่น่าคบเลย… แต่ใครจะคบ ก็คบไปเถอะครับ ไม่ว่าอะไรหรอก” …. อ่านถึงข้อความนี้ก็ขำขำ สงสัยว่าจะพาดพิงใครบางคน แล้วก็สงสัยว่า ใครที่ถูกพาดพิงนั้น เป็นเราหรือเปล่าหนอ ! (……………..)
เสร็จแล้วก็คิดถึงตนเองอีกนั่นแหละ โดยส่วนตัวไม่ค่อยจะเชื่อถืออะไร ยกเว้นธรรมของพระพุทธเจ้าและตนเอง แต่ก็แปลก (หรือแตกต่าง) พอมาเป็นเจ้าอาวาส พวกที่มาช่วยงานกลับเป็นพวกศาลเจ้า คนทรง (…………….)
ก็นึกหาคำตอบให้ตนเองอยู่ พวกนี้มาเชื่อถือและช่วยเหลือเราได้อย่างไร และเราก็อยู่กับพวกนี้ได้อย่างไร ว่าไปแล้วมันเป็นความแตกต่างและเป็นเรื่องแปลก…
ตอนนี้ ก็คอยดูอนาคตว่าจะให้คำตามข้อสงสัยเรื่องนี้ได้อย่างไร เพราะอนาคตอาจเฉลยบางอย่างที่เราสงสัยอยู่ได้ (………..)
เจริญพร
ส่วนคนที่เป็นอย่างนั้นแต่กลับไม่รู้ตัว ถึงจะพาดพิงไป ก็ยังไม่รู้สึกตัวอยู่ดีครับ อัตตาใหญ่จนบังเรื่องอื่นหมด
จึงไม่มีประโยชน์ที่จะพาดพิงใครหรอกครับ ซึ่งเรื่องพาดพิงนี้เขียนไว้ในเกี่ยวกับบล็อกนี้
ถ้ามีอะไรอยากบอก ยิ่งมีเบอร์โทรศัพท์อยู่แล้ว ผมก็จะโทรไปบอก แต่ถ้าไม่อยากบอก ถึงมีเบอร์ หรือมีวิธีอื่นๆ ที่จะติดต่อ ก็ไม่ติดต่อครับ