แปลกหรือแค่แตกต่าง

โดย Logos เมื่อ 3 September 2010 เวลา 7:10 ในหมวดหมู่ สังคม ชุมชน ครอบครัว #
อ่าน: 3732

เมืองฝรั่ง ถนนมีชื่อถนน บ้านเลขที่คือหมายเลขที่เรียงกันตามถนน

บ้านเรา ถนนมีชื่อถนน แต่บ้านเลขที่ไม่เรียงกันแล้วแต่?ผู้ใหญ่บ้าน?ซึ่งออกเลขที่บ้านให้

ในญี่ปุ่น ถนนไม่มีชื่อ เฮ้ย! แล้วไปรษณีย์เค้าส่งจดหมายกันยังไง กลุ่มของบ้านที่ล้อมด้วยถนน เรียกว่าบล็อคครับ อ้างถึงบล็อคด้วยหมายเลขบล็อค แล้วในแต่ละบล็อคซึ่งมีหลายบ้าน ก็อ้างถึงบ้านด้วยบ้านเลขที่ บ้านเลขที่นั้นเรียงกันตามแต่ว่าบ้านไหนสร้างก่อนหลัง ดังนั้นเลยที่ของบ้านในบล็อคก็ไม่เรียงกัน

เราตัดสินสิ่งต่างๆ จากมุมมองและความคุ้นเคยของตัวเรา อะไรที่ไม่เหมือนกับสิ่งที่เราคิด กลายเป็นความพิลึกแปลกประหลาด อะไรที่ไม่เวิร์คเลยจะยังคงอยู่อย่างนั้นได้อย่างไร ที่จริงแล้วมันเป็นความแตกต่างไม่คุ้นเคย เพียงแต่เราเคารพความแตกต่างนั้นบ้าง ปรับตัวของเราเองบ้าง ก็จะอยู่ได้ครับ

« « Prev : เทพเสด็จ

Next : แก๊งค์ 203 บุกเขาใหญ่ » »


ผู้ใช้ Facebook สามารถให้ความเห็นที่นี่ได้ โดยกด Like เพื่อแสดงตัว

4 ความคิดเห็น

  • #1 freemind ให้ความคิดเห็นเมื่อ 3 September 2010 เวลา 11:24

    ส่วนตัวยอมรับได้กับ “ความแปลก”
    อาจเป็นเพราะตัวเองก็ถูกประเมินว่าเป็นคนแปลก ๆ คิดแปลก พูดแปลก ทำแปลกอยู่เสมอ (มองไม่พ้นตัวสักที ฮา ๆ) นอกจากนี้ยังชอบความคิดแปลก ๆ ด้วย เลยกลายเป็น set default ไว้สำหรับความแปลก

    ส่วนความแตกต่าง ดูจะใกล้ตัวกว่า เพราะ “แตกต่าง” ในความเข้าใจส่วนตัวเกิดจากการเปรียบเทียบกับบางสิ่งบางอย่าง และเราก็มักจะเปรียบเทียบกับ “ความเป็นเรา” ก่อน เมื่อแตกต่าง ไม่เหมือนกับความเป็นเรา ก็มีหลายทางเลือก

    บางทีก็เลือกที่จะเฉย ๆ ไม่ยุ่งด้วย ไม่สนใจใส่ใจ จนไปถึงปฏิเสธไปในที่สุด

    อีกทางหนึ่งก็ยิ่งสนใจ อยากศึกษา ทำไมคิดอย่างนี้นะ ทำอย่างนี้เพราะอะไร พูดอย่างนี้ทำไม …

    แต่ไม่ว่าจะเลือกทางไหน กระบวนการปรับตัว ปรับใจ ปรับความคิดก็ต้องเิริ่มต้นที่ตัวเราก่อนเสมอ สรุปซ้ำ(กันตัวเองงง) อีกทีว่าจะแปลก จะแตกต่าง ก็อยู่ที่เรา “ให้ความสำคัญ” กับสิ่งนั้นเรื่องนั้น … กลับมาที่ “อัตตา” นั่นเอง

  • #2 Logos ให้ความคิดเห็นเมื่อ 3 September 2010 เวลา 13:58
    ใช่แล้วครับ ถ้าไม่ถือตัวเองเป็นใหญ่ที่จะบังคับขู่เข็ญให้ใครต่อใครเป็นแบบที่ตัวเองต้องการ ความแปลก+ความแตกต่างก็เป็นเรื่อง(ของคนอื่น)ที่เราควบคุมไม่ได้นั่นเอง เปรียบเทียบไปก็เท่านั้นแหละ ไม่เหมือนกันอยู่ดี

    ส่วนพวกที่มักยึดตัวเองเป็นใหญ่นั้น ไม่ใหญ่จริงหรอกครับ คับแคบจะตาย ไม่น่าคบเลย… แต่ใครจะคบ ก็คบไปเถอะครับ ไม่ว่าอะไรหรอก

  • #3 BM.chaiwut ให้ความคิดเห็นเมื่อ 3 September 2010 เวลา 15:45

    “ส่วนพวกที่มักยึดตัวเองเป็นใหญ่นั้น ไม่ใหญ่จริงหรอกครับ คับแคบจะตาย ไม่น่าคบเลย… แต่ใครจะคบ ก็คบไปเถอะครับ ไม่ว่าอะไรหรอก” …. อ่านถึงข้อความนี้ก็ขำขำ สงสัยว่าจะพาดพิงใครบางคน แล้วก็สงสัยว่า ใครที่ถูกพาดพิงนั้น เป็นเราหรือเปล่าหนอ ! (……………..)

    เสร็จแล้วก็คิดถึงตนเองอีกนั่นแหละ โดยส่วนตัวไม่ค่อยจะเชื่อถืออะไร ยกเว้นธรรมของพระพุทธเจ้าและตนเอง แต่ก็แปลก (หรือแตกต่าง) พอมาเป็นเจ้าอาวาส พวกที่มาช่วยงานกลับเป็นพวกศาลเจ้า คนทรง (…………….)

    ก็นึกหาคำตอบให้ตนเองอยู่ พวกนี้มาเชื่อถือและช่วยเหลือเราได้อย่างไร และเราก็อยู่กับพวกนี้ได้อย่างไร ว่าไปแล้วมันเป็นความแตกต่างและเป็นเรื่องแปลก…

    ตอนนี้ ก็คอยดูอนาคตว่าจะให้คำตามข้อสงสัยเรื่องนี้ได้อย่างไร เพราะอนาคตอาจเฉลยบางอย่างที่เราสงสัยอยู่ได้ (………..)

    เจริญพร

  • #4 Logos ให้ความคิดเห็นเมื่อ 3 September 2010 เวลา 16:22
    ถ้ามีใครรู้สึกว่าโดนบ้าง น่าจะเป็นเรื่องดีที่รู้ตัวนะครับ แต่คนที่รู้สึกอย่างนี้ รู้ตัวได้เองอยู่แล้วเพราะว่ามีสติอยู่กับตัว
    ส่วนคนที่เป็นอย่างนั้นแต่กลับไม่รู้ตัว ถึงจะพาดพิงไป ก็ยังไม่รู้สึกตัวอยู่ดีครับ อัตตาใหญ่จนบังเรื่องอื่นหมด
    จึงไม่มีประโยชน์ที่จะพาดพิงใครหรอกครับ ซึ่งเรื่องพาดพิงนี้เขียนไว้ในเกี่ยวกับบล็อกนี้

    ถ้ามีอะไรอยากบอก ยิ่งมีเบอร์โทรศัพท์อยู่แล้ว ผมก็จะโทรไปบอก แต่ถ้าไม่อยากบอก ถึงมีเบอร์ หรือมีวิธีอื่นๆ ที่จะติดต่อ ก็ไม่ติดต่อครับ


แสดงความคิดเห็น

ท่านอยากจะเข้าระบบหรือไม่


*
To prove you're a person (not a spam script), type the security word shown in the picture. Click on the picture to hear an audio file of the word.
Click to hear an audio file of the anti-spam word


Main: 0.85179495811462 sec
Sidebar: 0.21804690361023 sec