ไม่ได้อวด

โดย Logos เมื่อ 28 July 2010 เวลา 19:39 ในหมวดหมู่ ประสบการณ์ชีวิต #
อ่าน: 5353

มีเรื่องที่ธรรมดามากจะมาเล่าสู่กันฟังสองเรื่องครับ

เรื่องแรกคือมะรุมมีฝักแล้ว มะรุมนี้ได้จากป้าจุ๋มเมื่อปีก่อน เมื่อตอนป้าจุ๋มไปบรรยายเรื่องเกี่ยวกับสมุนไพร (และเอกมหาชัย) ก่อนเกษียณอายุเล็กน้อย ได้มาสามต้น รีบเอาออกจากถุงลงดิน ต่อมาอยู่ดีๆ คนสวนก็มาตัดกระจุยไปสองต้น

ภาพข้างซ้ายนี้เป็นต้นที่รอด ตอนนี้สูงท่วมหัวและกำลังออกฝักอ่อนชุดแรกครับ เด็กในบ้านชอบไปเก็บใบมะรุมมาทำกับข้าว เด็ดไปเด็ดมามันทำท่าจะไม่ออกดอก ผมเลยบอกไว้ว่ายอดอ่อนไม่ให้เด็ดแล้ว เหลือไว้ออกดอกออกฝักบ้าง ก็เลยมีกิ่งที่สูงชะลูดขึ้นมาจากการไม่ถูกรบกวน ตอนนี้สูงสักสองเท่าของความสูงของผมครับ

อีกต้นหนึ่งที่คนสวนมาตัดกระจุยไปตั้งแต่เด็ก ปรากฏว่าไม่ตายเพียงแฮะ แต่ว่า “เตี้ยมาก” ส่วนอีกต้นที่โดนตัดนั้น ไม่เหลือซากเลยครับ

อีกเรื่องหนึ่งคือไผ่กิมซุ่งก็โตครับ ไผ่กิมซุ่งเป็นไผ่พันธุ์ดี ผมขนไปส่งที่สวนป่าก่อนเลย 10 หน่อ

ภายหลังเจอ อ.แสวง มาประชุมอะไรก็ไม่รู้ที่อิมแพค เมืองทองธานี อาจารย์อยากได้ ก็เลยไปหามาให้อีกสามหน่อ พร้อมกับซื้อของตัวเองมาด้วย นั่นล่ะครับ ถึงได้ปลูกของตัวเองช้ากว่าที่ปลูกที่สวนป่าปีกว่า

สารภาพว่าไม่ได้ดูแลเลยครับ น้ำก็ไม่รด อยากจะรู้เหมือนกันว่าถ้าไม่ประคบประหงมแล้ว จะเป็นอย่างไร

ปรากฏว่าแทงหน่อเร็วมาก เดี๋ยวออก เดี๋ยวออก ใบเยอะแต่ลำต้นไม่สูง ผมน่าจะริดใบทิ้งเสียบ้าง จะได้ทรงดีกว่านี้

เด็กในบ้านไม่กล้าไปขุดหน่อไม้มากิน เพราะว่าเป็นของผม ฮาๆๆๆ — คิดพิลึกจัง ไม่รู้จะปล่อยไว้ทำไม เป็นหน่อไม้ไม่กิน จะให้กินตอนเป็นลำไม้ไผ่หรืออย่างไร

มะรุมกับไผ่ ไม่เห็นจะมีอะไรน่าเขียนเลย: ที่จริงเป็นแง่คิดสำคัญครับถึงจะไม่มีค่าอะไร

ต่อให้ตั้งใจดีแค่ไหน ถ้าไม่ลงมือทำแล้ว ก็ไม่มีทางรู้ว่าจะสำเร็จ หรือว่า “ถูกต้อง” หรือไม่ เมืองไทยมีคนวิจารณ์ มีคนชี้นิ้ว คนโบ้ย คนรู้ทฤษฎี มีผู้สูงส่งอยู่มากมายแล้ว ขาดคนทำครับ ขาดแคลนอย่างยิ่ง มีแต่คนอ้างข้ออ้าง-ข้อแม้บ้าๆ บอๆ

ป่วยการจะมาบ่นโลกร้อน ต้องช่วยกันปลูกต้นไม้ แต่ตัวเองไม่ยอมทำอะไร

ป่วยการจะบอกรักชาติ แต่พูดมากจนน้ำลายฟูมปากแล้วยังไม่รู้ตัวอีก ลงมือทำอะไรบ้างหรือยังครับ

« « Prev : น้ำบรรจุใหม่

Next : ปุ๋ยหมักกองใหญ่ » »


ผู้ใช้ Facebook สามารถให้ความเห็นที่นี่ได้ โดยกด Like เพื่อแสดงตัว

9 ความคิดเห็น

  • #1 จอมป่วน ให้ความคิดเห็นเมื่อ 28 July 2010 เวลา 21:11

    โดนๆๆๆๆๆๆๆๆๆ  มีพวกรู้แต่ไม่ทำ  แถมด้วยพวกไม่รู้(แต่แกล้งรู้)  แล้วยังไปบอกให้คนอื่นทำ
    สู้พวกเราไม่ได้  ไม่รู้  ไม่ชี้  ไม่ทำ…….ล้อเล่นน่า  ไม่รู้มาก  แต่ทำเท่าที่รู้  แถมพยายามเรียนรู้ให้รู้มากขึ้น  อิอิ

  • #2 Logos ให้ความคิดเห็นเมื่อ 28 July 2010 เวลา 21:24
    มีเรื่องน่ารำคาญอีกอย่างหนึ่งครับ คืออาการจะเอาดั่งใจเดี๋ยวนี้ แต่ตัวเองก็ไม่ทำอะไร แถมยังไม่อดทนอีก… สงสัยจะติดละครทีวีมาตั้งแต่เด็ก มีแต่การเรียกร้อง impose on คนอื่น (ซึ่งเป็นความหยาบคาย)
  • #3 อุ๊ยสร้อย ให้ความคิดเห็นเมื่อ 29 July 2010 เวลา 12:27

    จำและชอบคำที่คุณคอนใช้  คือ remote order

    ที่ชอบเพราะทำให้เข้าใจได้ชัดถึงการคิดเองเออเองโดยไม่ได้ไปอยู่หน้างานหรือลงมือปฏิบัติเอง แต่ต้องการควบคุมทุกอย่างตามที่ตัวเองต้องการ

    สังคมถูกลอยแพ (คำของครูบา) ก็คงเป็นอย่างนี้ คือ คนพูดว่า “น่าจะ” ง่ายกว่า คนที่ทำเอง
    ยุคของสังคมถูกลอยแพนี้คนในเรือลำเดียวกันก็ยังมองไม่เห็นว่า เรือที่นั่งมันรั่วและยังคิดว่าจะเกี่ยงกันให้คนอื่นอุดรูรั่วให้

    ครูบามาเชียงใหม่คราวนี้ ได้มีโอกาสฟังท่านพูดถึงราชการไทยและสังคมไทยที่เป็นอยู่และจะเดินไปข้างหน้ากันอย่างไรค่ะ…ฟังแล้วยิ่งเห็นชัดว่าไม่เริ่มต้นทำอะไรเลยและยังจะเกี่ยงงอนกันนั้น เวลาของเรือแตก แพแตก ยิ่งใกล้เข้ามาเหลือเกินค่ะ และเมื่อเรือจมแล้ว ไม่มีใครจะรอดได้สักคน 

    (ต้นมะรุมในรูปโตเร็วนะคะ ของที่บ้านได้จากสวนป่ายังสูงแค่ท่วมหัวไม่มีฝักค่ะ)

  • #4 Logos ให้ความคิดเห็นเมื่อ 29 July 2010 เวลา 16:05
    ข้างหลังไผ่กิมซุ่ง เป็นสนามที่ผมบุกไปตัดหญ้าครับ ตรงกอไผ่ไม่ต้องตัดเพราะไผ่ขึ้นตรงไหน หญ้าไม่ขึ้นตรงนั้น
  • #5 ป้าจุ๋ม ให้ความคิดเห็นเมื่อ 29 July 2010 เวลา 20:25

    ดีใจจังเลยค่ะที่เห็นต้นมะรุมโตแล้ว จำได้ว่าตอนที่ให้ไปนั้นสูงคืบกว่าๆเท่านั้นเองค่ะ

    ความจริงมะรุมนี่เป็นพืชที่มีประโยชน์มาก(เกือบทุกส่วนใช้ประโยชน์ได้ค่ะ) และที่แน่ๆคือปลูกง่ายด้วยค่ะ น่าจะส่งเสริมให้ปลูกกันเยอะๆ เพราะเป็นได้ทั้งอาหารและเป็นยา

    ที่บ้านป้าจุ๋มปลูกไว้ 4-5 ต้นค่ะ ต้นใกล้ครัว 2ต้น ควบคุมความสูงไว้แค่ระดับอก(จะได้เด็ดยอดง่ายค่ะ)ก็เก็บยอดทำโน่นนี่ เจียวไข่ ใส่ข้าวต้ม
    ต้นที่อยู่หลังเรือนเก่าปลูกได้สัก3ปีแล้วกำลังออกดอกเมื่อเย็นเก็บดอกและฝักอ่อนไว้ทำแกงส้มพรุ่งนี้ค่ะ
    ป้าจุ๋มไปใต้เที่ยวนี้คุณน้าอ.Handyเก็บหน่อไม้ไผ่กิมซุ่ง(ที่หลังบ้านมี 2 กอ)มาต้มกะทิสูตรแบบใต้ อร่อยมากค่ะ และระหว่าง 2 กอนี้ทำเป็นที่นั่งเล่นหลบแดดสบายๆเขาให้ร่มเงาดีมากค่ะ
    ป้าจุ๋มคิดว่าจะหามาปลูกที่บ้านสักต้นเหมือนกันค่ะ แต่ต้องเล็งให้ดีว่าจะลงตรงไหน(เพราะที่มีจำกัด)
  • #6 freemind ให้ความคิดเห็นเมื่อ 29 July 2010 เวลา 20:42

    ไม่ทราบเพราะอะไร…อ่านคอมเม้นท์ของอ.จอมป่วนทีำไร…
    เห็นด้วยทุกทีเลย!!!

    อ้อ…สงสัยว่า ทำไมไผ่ขึ้นตรงไหน หญ้าไม่ขี้นตรงนั้นล่ะคะ

  • #7 Logos ให้ความคิดเห็นเมื่อ 30 July 2010 เวลา 16:00
    #5 รอหน่อไผ่กิมซุ่งจากกอของผมก็ได้ครับ

    #6 ไม่รู้ซิครับ แต่กอไหนกอนั้น — ไผ่เป็นพืชตระกูลหญ้าขั้นเทพ

  • #8 ป้าจุ๋ม ให้ความคิดเห็นเมื่อ 31 July 2010 เวลา 17:43

    ขอบคุณล่วงหน้าค่ะสำหรับลูกไผ่กิมซุ่ง…แต่ขอยืนยันว่าหน่อหวานอร่อยจริงค่ะ

  • #9 freemind ให้ความคิดเห็นเมื่อ 2 August 2010 เวลา 10:08

    เรื่องมีต้นไผ่ หญ้าหรือวัชพืชไม่ขึ้นเลย…
    ไปคุยกับพี่ที่รู้จักเป็นนักวิชาการเกษตร พี่เขาเดาว่า ต้นไผ่นี้จะแผ่รากฝอยในระดับตื้นคลุมดิน และรากฝอยไปถึงไหน กิ่งก้านก็แผ่ไปถึงที่นั่น ใบไผ่มักจะหนาทึบและต้นไม่สูงมากนัก แดดส่องลงมาไม่ได้ หญ้าและวัชพืชจึงหมดโอกาสเติบโตค่ะ

    แต่ทั้งนี้ทั้งนั้น นี่เป็นการเดา..นะคะ


แสดงความคิดเห็น

ท่านอยากจะเข้าระบบหรือไม่


*
To prove you're a person (not a spam script), type the security word shown in the picture. Click on the picture to hear an audio file of the word.
Click to hear an audio file of the anti-spam word


Main: 0.64065289497375 sec
Sidebar: 0.15230107307434 sec