กลับบ้านในเมืองช่วงสั้น เสร็จงานแล้วกลับบ้านที่สวนป่า
อ่าน: 3496คงไม่มีใครแม้แต่ตัวผมเองจะนึกว่าคนที่สุขสบายมาตลอดชีวิต จะไปอยู่ในป่าคนเดียวได้ ทำงานบ้าน ทำอาหารเองหมด แต่มันก็เป็นไปแล้ว ต่างกับการไปเรียนไกลๆ โดยอยู่หอในแง่ที่ว่าสวนป่าเป็นที่สัปปายะ อยู่ได้อย่างสงบ ไม่ต้องใช้เงิน ไม่พึ่งบะหมี่กึ่งสำเร็จรูป ทำงานโดยใช้เน็ต ไม่ต้องเดินทาง ไม่ต้องเติมน้ำมัน ไม่ต้องฝ่ารถติด… ความคิดกับความเป็นจริง บางทีก็เป็นคนละเรื่องเลย
คราวนี้นอกจากกลับมาเยี่ยมพ่อแม่แล้ว ก็ยังมาบรรยายในงานสัมนาของสำนักงานพัฒนาธุรกรรมทางอิเล็กทรอนิกส์ (องค์การมหาชน) ซึ่งสนับสนุนมูลนิธิให้ได้ขยายเครือข่ายความร่วมมือในเรื่องข้อมูลภัยพิบัติออกไปอีก
งานวันนี้ รมต.กระทรวงไอซีทีมาเปิดงาน โดยมีปลัดกระทรวงไอซีทีกล่าวรายงาน ได้ทราบว่าท่านปลัดเห็นความสำคัญของมาตรฐานของข้อมูลและพร้อมจะช่วยผลักดันเป็นเรื่องเป็นราวด้วย หลังจากทำเรื่องนี้มากว่าหกปี วงของผู้ที่เข้าใจในความสำคัญก็กว้างขึ้นมากแล้ว
ลุงเอกในฐานะของประธานมูลนิธิ เไปร่วมพิธีด้วยเนื่องจากใช้สถานที่ใกล้กับออฟฟิศของลุงเอก และได้เขียนบรรยายเกี่ยวกับงานไว้นิดหน่อยบนเฟสบุ๊ค
ผมน่ะเรื้อเวทีไปนาน ชอบนั่งคุยกันมากกว่าบรรยายบนเวทีครับ การบรรยายบนเวทีขาดปฏิสัมพันธ์ ผู้ฟังไม่ค่อยกล้าถาม ทำให้จำกัดการเรียนรู้ แต่ถ้านั่งคุยโสเหล่กันจะสนุกกว่า อย่างไรก็ตาม ดูเหมือนผู้ฟังจะชอบที่พูดเหมือนกัน ท่านรองอธิบดีกรมอุตุนิยมวิทยา สมชาย ใบม่วง ซึ่งบรรยายใน session ถัดมาบอกว่าตั้งประเด็นไว้ดีมาก ท่านชอบ และจะผลักดันเรื่องนี้อย่างจริงจัง
ผมชี้ให้เห็นข้อจำกัดของระบบราชการ ไม่ใช่ว่าราชการทำอะไรก็ล่าช้าไม่ถูกใจ บางเรื่องที่ควรจะทำก็ไม่ได้ทำ แต่โดยข้อเท็จจริงแล้ว ระบบราชการมีข้อจำกัดเยอะเหมือนกัน โดยกฏระเบียบและกฏหมาย นอกจากนี้ยังชี้ประเด็นความสำคัญของของภาคประชาชน งบประมาณแผ่นดินของทุกหน่วยงาน คิดเป็นเพียง 10% ของ GDP ประเทศเท่านั้น เราไม่สามารถพัฒนาประเทศโดยพึ่งพาเพียงงบประมาณแผ่นดินเท่านั้น แยกแยะอาสาสมัครจริงๆ กับอาสาสมัครที่หวังผลแอบแฝง ผู้รู้จริงกับผู้ที่คล้ายๆ จะรู้ เรื่องหลังนี้มีวิทยากรบ่นเหมือนกันว่าสร้างความสับสนอลหม่านมาก (ผมว่าน่าจะโทษคนฟังที่ฉาบฉวยไม่รู้จักแยกแยะมากกว่า)
อ.วรภัทร์ว่าไว้ “จุดตะเกียง ดีกว่าด่าความมืด” ไม่มีประโยชน์ที่จะไปพูดถึงปัญหาหากว่าเราไม่หาทางออกแล้วทำอย่างนั้นจริงๆ
ก่อนงานนึกว่าผู้เข้าฟังเป็นภาคีของโอเพ่นแคร์แล้ว จึงไม่พูดรายละเอียดทางเทคนิคแต่นำผู้ฟังย้อนกลับมามองสิ่งที่เราทำกันอยู่ แม้ทำเต็มที่ภายใต้ข้อจำกัดแล้ว ก็ยังปรับปรุงได้อีก ถ้าเพียงแต่ร่วมมือกัน ส่งต่องานกันอย่างมืออาชีพ หลังจากงานจึงได้ทราบว่ามีอีกหลายหน่วยงานจะดำเนินการสมัครเป็นภาคีเพิ่มอีก
หลังจากงานมีรายการทีวีภาษาอังกฤษมาขอสัมภาษณ์ สัมภาษณ์เสร็จจึงกลับมานอน พรุ่งนี้คนขับรถไม่ว่าง จึงกลับสวนป่าไม่ได้ ต้องอยู่ในเมืองอีกวันหนึ่ง แต่วันถัดไปก็จะให้คนขับรถไปส่งที่สวนป่าในวันเด็กเลยครับ แม่ทำกับข้าวโปรดไว้ให้เต็มไปหมด ให้ขนไปสวนป่าด้วย
« « Prev : โลกร้อน น้ำแข็งละลาย น้ำท่วมโลก
ความคิดเห็นสำหรับ "กลับบ้านในเมืองช่วงสั้น เสร็จงานแล้วกลับบ้านที่สวนป่า"