เรื่องเก่าเล่าใหม่: โอลด์ แลง ซายน์

โดย Logos เมื่อ 5 March 2011 เวลา 4:16 ในหมวดหมู่ ดนตรี ศิลปะ วรรณกรรม บันเทิง #
อ่าน: 3806

เพลงโอลด์ แลง ซายน์ มาจากโคลงเก่าภาษาสก็อต ที่โรเบิร์ต เบิร์นส์​ ผู้เป็นกวี เรียบเรียงไว้จากเพลงพื้นบ้านของสก็อตแลนด์

เนื่องจากมีทั้งรุ่นเพลงพื้นบ้าน รุ่นโคลง รุ่นที่เอาไปทำเป็นเพลง รุ่นแปลเป็นภาษาอังกฤษ และยังที่แปลเป็นภาษาอื่นอีก (เช่นเพลงสามัคคีชุมนุม) การสืบหาต้นฉบับที่แท้จริงถึงจะไม่ยุ่งยาก แต่หาเพลงซึ่งร้องตามเนื้อนั้นไม่ได้เลยครับ

โอลด์ แลง ซายน์ Auld Lang Syne แปลเป็นอังกฤษแบบคำต่อคำว่า Old Long Ago คือเปรียบเสมือนเรื่องราวที่ผ่านพ้นไปนมนานแล้ว บางส่วนยังประทับใจ บางส่วนน่าหวนคำนึงหา เหมือนเพื่อนเก่า ใช้เป็นเพลงปิดงานชุมนุมลูกเสือ (Jamboree) และในหลายๆ ประเทศ เอาไว้ร้องหลังเที่ยงคืนวันขึ้นปีใหม่ (หลังจากเคาน์ดาวน์) ในความหมายที่ว่าควรจะย้อนรำลึก เพื่อกลั่นเอาส่วนที่ดีเก็บไว้…อะไรทำนองนั้น

คลิปข้างล่างนี้ สมาชิกสภาสก็อตแลนด์ร้องร่วมกันเป็นภาษาสก็อตปนอังกฤษ เริ่มด้วยท่อนแรกและไปต่อยังท่อนสุดท้าย

Burns’ original Scots verse English translation ไทย แปลโดย TWSSG TEAM

Should auld acquaintance be forgot,
and never brought to mind ?
Should auld acquaintance be forgot,
and auld lang syne* ?

CHORUS:
For auld lang syne, my jo,
for auld lang syne,
we’ll tak a cup o’ kindness yet,
for auld lang syne.

And surely ye’ll be your pint-stowp !
and surely I’ll be mine !
And we’ll tak a cup o’ kindness yet,
for auld lang syne.

CHORUS

We twa hae run about the braes,
and pu’d the gowans fine ;
But we’ve wander’d mony a weary fit,
sin auld lang syne.

CHORUS

We twa hae paidl’d i’ the burn,
frae morning sun till dine ;
But seas between us braid hae roar’d
sin auld lang syne.

CHORUS

And there’s a hand, my trusty fiere !
and gie’s a hand o’ thine !
And we’ll tak a right gude-willy waught,
for auld lang syne.

CHORUS

Should old acquaintance be forgot,
and never brought to mind ?
Should old acquaintance be forgot,
and old lang syne ?

CHORUS:
For auld lang syne, my dear,
for auld lang syne,
we’ll take a cup of kindness yet,
for auld lang syne.

And surely you’ll buy your pint cup !
and surely I’ll buy mine !
And we’ll take a cup o’ kindness yet,
for auld lang syne.

CHORUS

We two have run about the slopes,
and picked the daisies fine ;
But we’ve wandered many a weary foot,
since auld lang syne.

CHORUS

We two have paddled in the stream,
from morning sun till dine† ;
But seas between us broad have roared
since auld lang syne.

CHORUS

And there’s a hand my trusty friend !
And give us a hand o’ thine !
And we’ll take a right good-will draught,
for auld lang syne.

CHORUS

ลืมความคุ้นเคยเก่าก่อน
และไม่ได้จดจำไว้ในใจ หรือเปล่า?
ลืมความคุ้นเคยเก่าก่อน
และปล่อยให้มันผ่านเลยไป หรือเปล่า?

เพื่อคืนวันที่ได้ผันผ่านไป เพื่อนรัก
เพื่อคืนวันที่ได้ผันผ่านไป
เราจะหยิบแก้วแห่งความอาทรขึ้นมา
เพื่อคืนวันที่ได้ผันผ่านไป

เราสองเคยวิ่งเล่นบนเนินลาด
และเก็บดอกไม้สวยๆ ด้วยกัน
แต่เรากลับหลงทางบนเท้าที่เหนื่อยล้า
ตั้งแต่คืนวันที่ได้ผันผ่านไป

เราสองเคยย่ำไปบนน้ำค้าง (?!?!)
ตั้งแต่อรุณรุ่งจวบกระทั่งมื้อค่ำ
แต่ทะเลที่เราอยู่นั้น ได้ขู่คำราม
ตั้งแต่คืนวันที่ได้ผันผ่านไป

และก็มีมือของเพื่อนที่ฉันเชื่อมัน
และจงยื่นมือของคุณออกมา
และเราจะตั้งใจจริง ดื่มรวดเดียวให้หมด
เพื่อคืนวันที่ได้ผันผ่านไป

ความเป็นเพื่อน ความเป็นกลุ่มก้อน เริ่มต้นขึ้นมาจากคุณค่าร่วมกัน เป้าหมายร่วมกัน และมีความเชื่อใจร่วมกันนะครับ การรวมกันเป็นชาติเป็นสังคม รวมกันอยู่ไม่ได้เลยหากไม่มีเรื่องเหล่านี้ ไม่ว่าจะพร่ำสอนขนาดไหน เพราะว่ามันเป็นความรู้สึกจากภายใน ไม่ใช่เรื่องที่จะมาจับยัดลงในสมองด้วยการโฆษณา ป่วยการจะมาเรียกร้องให้สมานฉันท์ โดยไม่มีอะไรร่วมกัน โดยเฉพาะอย่างยิ่งความไว้วางใจกัน

อิสระในสังคมไม่ได้อยู่เหนือสิ่งที่สังคมมีร่วมกัน ไม่ใช่อิสระแบบอัตตาฉันทะที่นึกจะทำอะไรก็ทำ ไม่ต้องแคร์ส่วนรวม; ความถูกต้องในสังคม ก็ไม่ใช่กรณีพวกมากลากไป เพราะว่าถ้าผิดหมู่โดยไม่มีใครทักท้วงหรือฉุกคิดได้เลย มันน่าสมเพชครับ

หากอิสระแบบที่ต้องรับผิดชอบต่อส่วนรวมยังไม่อิสระพอ สามารถไปอยู่ป่าคนเดียวก็ได้นะครับ อันนั้นแหละ อยากทำอะไร (ที่ไม่เดือดร้อนคนอื่นเช่นเผาป่า) ก็ทำไปเลย

« « Prev : สารคดี

Next : อินเทอร์เน็ตกับพฤษภาทมิฬ » »


ผู้ใช้ Facebook สามารถให้ความเห็นที่นี่ได้ โดยกด Like เพื่อแสดงตัว

2 ความคิดเห็น

  • #1 ทวิช จิตรสมบูรณ์ ให้ความคิดเห็นเมื่อ 6 March 2011 เวลา 18:51

    ปัญหาของคนไทยในวันนี้คือประวัติศาสตร์เราสบายกว่าฝรั่งมาก คือ เรารบกันน้อยเกินไป ลูกหลานวันนี้เลยต้องเสียเวลามาเรียนรู้

    ของฝรั่งมันรบกันสงครามร้อยปี  ครูเสดก็สองร้อยปี สงคราม 30 ปีเรื่องธรรมดา ของเรารบพม่า เขมร สามเดือนก็เลิกแล้ว ..มันตายน้อยเกินไป

    อินเดียก็หนักมาก วงศ์เการพ รบกับวงอะไรจำไม่ไดแล้ว มหาภรตะยุทธ

    จีนก็โดนพวกข่านฆ่าไปหลายล้าน ข้าราชการถูกถ่วงน้ำตายไปหลายแสน

    ไทยเราตายน้อยที่สุด เพราะพระมหากษัตริย์ช่วยไว้  แต่วันนี้มันไม่สำนึก จะมาล้มสถาบันกษัตรยิ์กันเหยงๆ

    ถ้าเราโดนหนักๆ แบบต่างชาติ ป่านนี้เราอาจรักกันมากกว่านี้ นึกถึงวันเก่าๆมากกว่านี้ก็เป็นได้

  • #2 Logos ให้ความคิดเห็นเมื่อ 6 March 2011 เวลา 19:54
    ผมเชื่อกรรมครับพี่ กรรมดูเหมือนไม่ทันใจแต่แน่นอนครับ ส่วนอะไรที่จะต้องเดี๋ยวนี้ อย่างนี้เท่านั้น เป็นตัณหาขั้นรุนแรง; กายทุจริต เจ็บแป๊บเดียวหาย วจีทุจริต บางทีผูกใจเจ็บจนตายตกไป แต่มโนทุจริต มีแนวโน้มจะข้ามภพข้ามชาติ ยิ่งเป็นมิจฉาทิฏฐิแล้วยิ่งไปกันใหญ่ เตือนได้ก็เตือน เตือนแล้วโกรธก็ไม่เป็นไร (โกรธเป็นเรื่องของเขา ส่วนการเตือนเป็นหน้าที่ของเพื่อน)

    มหาภรตะ: วงศ์เการพกับวงศ์ปาณฑบหรือเปล่าครับ


แสดงความคิดเห็น

ท่านอยากจะเข้าระบบหรือไม่


*
To prove you're a person (not a spam script), type the security word shown in the picture. Click on the picture to hear an audio file of the word.
Click to hear an audio file of the anti-spam word


Main: 0.73811888694763 sec
Sidebar: 0.52249789237976 sec