ลานเรียนชีวิต

มีโอกาสตระเวณเข้าพบผู้อำนวยการโรงเรียนมัธยมขนาดใหญ่ของรัฐหลายแห่งเพื่อติดต่อขอประชาสัมพันธ์ เลยได้เห็นห้องทำงานของท่าน ผอ.หลากรูปแบบ บางที่ก็อลังการงานก่อสร้าง บางที่ก็นะ ของที่ระลึกเอย เกียรติบัตร โล่รางวัล เครื่องรางของขลังที่เขาว่ากันว่าเป็นมงคลต่าง ๆ เอย ล้นจนตู้รอบห้องใส่ไม่พอ

ยิ่งพวกเรือสำเภาจำลองนี่ แทบจะมีอยู่ทุกที่ที่ไปเลยค่ะ มีอยู่ที่นึงเฉพาะเรือสำเภาจำลองอย่างเดียวก็ปาเข้าไป 12 ลำ! แหนะค่ะ

เอ เท่าที่รู้นี่เขาเหมาะกับการทำการค้าไม่ใช่เหรอคะ เป็น ผอ.จะเอาไว้ค้าอะไรหรือเอาไว้วิ่งฉิวตอนโยกย้าย ฮ่าๆๆ คิดขำ ๆ อ่ะค่ะ (ขืนพูดออกไป มีหวังโดนตื้บ )

หลายท่านเอกสารแฟ้มงานกองท่วมล้นจนลามไปโต๊ะเสริมซ้ายขวาอีก นึกแล้วก็เห็นใจท่านนะคะ ภารกิจด้านการบริหารก็ไม่ใช่งานหน้าเดียวแบบการสอนเสียด้วยสิ ว่าแล้วก็คิดถึงทั่น ผอ.พี่ครูอึ่งขึ้นมาเฉยเลยอ่ะ

อ่านต่อ »

เมื่อปลายเดือน ก.ค.ที่ผ่านมา มีการประชุมผู้รับใบอนุญาตโรงเรียนอาชีวศึกษาเอกชนทั่วกรุงเทพ โดยท่านที่ปรึกษารัฐมนตรีว่าการกระทรวงศึกษาธิการ  ดร.สกล  เขมะพรรค เป็นประธานในที่ประชุม โดยร้องขอแนวทางเพื่อกำหนดเป็นมาตรการป้องกันปัญหานักเรียนทะเลาะวิวาทอย่างเร่งด่วน เพราะช่วงนั้นสื่อมวลชนก็ประโคมข่าวกันเช้าเย็น

กระทบทั้งหัวอกคนเป็นพ่อเป็นแม่ความรู้สึกครู จนถึงผู้หลักผู้ใหญ่

และส่งผลต่อภาพลักษณ์ของสถานศึกษาอาชีวศึกษาในสายตาของผู้คนในสังคมแน่นอน

เรียนอาชีวศึกษาเพื่อจะไปประกอบอาชีพ แต่ถ้าสังคมหรือสถานประกอบการไม่ต้อนรับ

ระบบการผลิตกำัลังคนของการศึกษาบ้านเราก็จะเอียงกระเท่เร่ไปมากกว่าที่เป็นอยู่เข้าไปอีก

อ่านต่อ »

เมื่อต้นเดือนที่ผ่านมา บริษัทผู้ให้บริการโทรศัพท์พื้นฐานเคลื่อนที่ PCT ที่โรงเรียนเป็นศูนย์ติดตั้งเครื่องรับสัญญาณแบบครอบคลุมทั้งพื้นที่ โดยมีครูหลายท่านและนักศึกษาจำนวนมากเป็นลูกค้าที่เหนียวแน่นมากว่า 3 ปีแล้ว

ประกาศยกเลิกโปรโมชั่นโทรฟรีทุกเครือข่ายไม่อั้น 24 ชม. เป็นเวลา 1 ปี ทิ้ง โดยไม่แจ้งให้ทราบล่วงหน้า???

สำหรับครูแล้วถือว่าอัตราค่าโทรดังกล่าวคุ้มมากเนื่องจากต้องโทรประสานผู้ปกครองและติดตามนักศึกษาอยู่ตลอดเวลา หากใช้โทรศัพท์ส่วนตัวในอัตราค่าโทรปกติ จะไม่ต่ำกว่า 1 พันบาทต่อเดือนแน่นอน แต่พอหันมาใช้โทรศัพท์ดังกล่าว จ่ายเงินซื้อเครื่อง 3,600 บาท พร้อมโทรฟรีไม่จำกัดเครือข่ายอีก 1 ปี เท่ากับค่าโทรศัพท์เดือนละแค่ 300 บาท แถมได้โทรศัพท์มาใช้ฟรีอีก 1 เครื่อง ถือว่าคุ้มมาก จึงแห่กันซื้อเครื่องเกือบทั้งโรงเรียน

(ภาพประกอบจากอินเทอร์เน็ต)

อ่านต่อ »

เวลาได้ยินใครพูดถึงอาชีพครูว่า

เป็นครูแล้วจน ,

ครูชอบสร้างหนี้  ,

หรือ ลูกครูส่วนใหญ่จะเสียคน

ก็สุดแสนจะจี๊ด…เข้าไปถึงหัวจ๋าย…

(ภาพประกอบจากอินเทอร์เน็ต)

ใครคิดกับเรื่องนี้ยังไงไม่รู้นะคะ

แต่ครูปูว่า ตัวเองไม่จน นะเออ!

ถ้า “จน” คือการมีรายได้ไม่เพียงพอกับค่าใช้จ่ายหรือความต้องการ จะแก้โรคจนตามนี้ ก็ต้องทำอย่างใดอย่างหนึ่งหรือ 2 อย่างคือเพิ่มรายได้กับลดค่าใช้จ่ายหรือลดความต้องการลง

อ่านต่อ »

10-ก.ค.-2553

07:53PM

หนูปูเป็นอย่างไรบ้างคะลูก?

ประธานแวะไปเยี่ยมที่โรงพยาบาล

แต่เค้าบอกว่ากลับบ้านไปพักฟื้นที่บ้านแล้ว

ก็ไม่มีอะไร แต่หายไว ๆ นะคะ…

รักเสมอ… ท่าน ผอ.-ประธาน

——————

อ่านต่อ »

(ภาพประกอบจากอินเทอร์เน็ต)

เมื่อนักศึกษากลับบ้านกันหมดแล้วในช่วงเย็น ภาพความวุ่นวายในห้องพักครูจะเปลี่ยนเป็นภาพอาจารย์ที่ปรึกษาโทรศัพท์ติดตามนักศึกษาที่ขาดเรียน ติดปัญหาพฤติกรรมที่งานพัฒนาวินัยเพิ่งส่งบันทึกมาถึงมือหรือติดค้างงานในรายวิชาต่าง ๆ เพราะอาจารย์มีสอนระหว่างวันจึงไม่รู้ว่าใครขาดเรียน ใครมาสาย มีอะไรก็ต้องอาศัย update เอาช่วงนี้

บ้างก็กำลังต่อล้อต่อเถียงกับนักศึกษา จริงไม่จริง อำไม่อำ

“ถ้าเธอมาจริงแล้วทำไมบันทึกการสอนอาจารย์เค้าเช็คขาดล่ะ

ไปรวมตัวกินข้าวกันหน้าปากซอยอีกแล้วสิ

มันเป็นอะไร ถ้าไม่ไปทำผมเสริมสวยก่อนเนี่ยะ เข้าโรงเรียนไม่ถูกหรือไง

วิชาไหนเค้าบอกว่าจะให้คะแนนผมเรียบแปล้เหรอ

อ่านต่อ »

เอาเรื่อง หมาขี้เรื้อน เปลี่ยนคนใจดำ มาเขียนบันทึกเพราะประทับใจมาก ขนาดเราเป็นผู้ใหญ่อ่านแล้วใจยังแกว่ง อยากเอาไปเล่าให้เด็ก ๆ ฟัง ใจเขาจะได้อ่อนโยน  ได้ข้อคิดเรื่องความเมตตากรุณา และเห็นภาพ “พระคุณแม่” อย่างชัดเจนและสะเทือนอารมณ์

เลยเกิดปรากฎการณ์ ต่อมน้ำตาแตก กันทั้งโรงเรียนอย่างป๋าว่าอ่ะค่ะ เหอ เหอ เหอ (ไม่ยอมต่อมน้ำตาแตกอยู่คนเดียวร๊อก)

วันนี้มีคนส่งมาให้อีกเรื่องหนึ่งค่ะ ชอบวิธีการอธิบายความของคุณดังตฤณอยู่แล้วด้วย ใช้คำง่าย ๆ เปรียบเทียบเตือนสติตรง ๆ เข้าใจง่าย  เดี๋ยววันจันทร์จะนำไปให้แผนกวิชาคอมพิวเตอร์ธุรกิจ ทำการรณรงค์ให้ความรู้คู่คุณธรรม ซึ่งเป็นหนึ่งในกิจกรรมบูรณาการอยู่แล้วค่ะ

ถาม - การเขียนข้อความหรือนำเสนอเนื้อหาอะไรผ่านอินเตอร์เน็ตโดยใช้นามแฝง ถือเป็นกรรมหรือไม่ ?  เพราะไม่มีใครรู้จักชื่อเรา ไม่มีใครเห็นหน้าเรา ไม่มีใครได้ยินเสียงเรา เหมือนเราไม่มีตัวตน

(ภาพประกอบจากอินเทอร์เน็ต)

อ่านต่อ »

อานิสงส์จากงาน Ignite Thailand ของ เครือข่ายพลังบวก ในคืนวันที่ 16 มิถุนายน 2553 ที่ลุมพินีสถาน อาคารลีลาศ ยังทิ้งร่องรอยประทับไว้ในห้วงคำนึงหลายเรื่องค่ะ

จาก สิ่งที่ไม่ควรลืม ซึ่งโผล่ออกมาอย่างอัตโนมัติระหว่างการพูดคุยที่ตั้งใจจะให้กำลังใจกับเด็กนักศึกษา

ก็ยังมีเรื่องนี้อีกค่ะ ที่ทั้งภาพและเรื่องราวทำให้ตัวเองรู้สึก “อาย”

(ขอบคุณ คุณนที สอนวารี ที่กรุณาเตือนสติค่ะ)

อ่านต่อ »

วันที่ 18 มิถุนายน 2553

ได้รับโทรศัพท์จากคุณแม่ท่านหนึ่ง บอกว่าไม่สามารถหาใครเซ็นเป็นผู้รับรองรายได้เพื่อใช้ประกอบสัญญาเงินกู้ยืมเพื่อการศึกษาให้กับลูกได้เพราะเหล่าข้าราชการที่มีคุณสมบัติครบ มักเข้าใจว่าเป็นการเซ็นค้ำประกันเงินกู้ยืมของเด็กจึงไม่มีใครยอมเซ็นให้

จึงขอให้ส่งเด็กมาพบเพื่อสอบถามข้อมูลเพิ่มเติมแล้วจะเซ็นให้เอง เสียงคุณแม่ท่านนั้นดีใจและตื่นเต้นมากคงไม่นึกว่าเราจะตอบตกลงง่ายขนาดนี้

อ่านต่อ »

ตอบคำถามที่ 2 ของ อ.สุรีย์ ค่ะ

จะพูดยังไงดีให้คนได้รู้คิดบ้างว่า ต้องคิดถึงภาพรวมขององค์กร และคิดถึงส่วนรวมบ้าง การพูดตรง ๆ ด้วยความกรุณาพอจะได้ไหมคะ

อ่านต่อ »