ยู้ฮู…ครูกระเทย
เมื่อห้าหกปีที่แล้วมีหนุ่มน้อยรูปร่างเล็ก สูงไม่ถึง 150 ซม. เดินชะอ้อนชะแอ้นมาเข้าคิวนั่งรอสอบสอนในตำแหน่งครูการตลาดคนหนึ่ง แต่งตัวด้วยโทนสีขาวดำ ข้างในเป็นเสื้อยืดคอตั้งสีดำ ข้างนอกเป็นสูทตัวยาวสีขาว เห็นปุ๊บนึกถึงพวกกัปตันห้องอาหารในมุมมืด ๆ ขึ้นมาทันที เพียงแต่ความสูงน่าจะเป็นลูกชายกัปตันซะมากกว่า
คณะกรรมการสอบสัมภาษณ์ท่านอื่นเห็นโหงวเฮ้งน้องคนนี้แล้วก็ไม่มีใครอยากสัมภาษณ์ซักคน จึงทยอยไปกินข้าวกันจนหมด เหลือครูปูอยู่คนเดียว เพราะเห็นน้องเขาตัวเล็กแกร็น ผิวคล้ำ หน้าตาซื่อ ๆ การแต่งตัวก็บอกได้ว่านี่คงเป็นชุดที่ดูดีที่สุดเท่าที่น้องมีแล้ว เลยขอเปลี่ยนจากการสอบสอนเป็นชวนคุยแทน
น้องเขาเป็นคนโคราช จบจากมหาวิทยาลัยขอนแก่นเข้ามาหางานทำในกรุงเทพ แต่ไม่ค่อยประสบความสำเร็จเท่าไหร่ คิดไปเองว่าอาจเพราะรูปร่างน้องเขาก็เป็นได้ จึงจำต้องทำงานเป็นกะไปเรื่อย น้องเคยทำร้านสะดวกซื้อจนได้เป็นผู้จัดการร้าน ซึ่งครูปูรู้ดีว่างานแบบนั้นหนักหนาสาหัสขนาดไหน ถ้าสามารถทนทำได้นานจนได้เลื่อนขั้นนี่ ต้องถือว่าน้ำอดน้ำทนไม่ธรรมดา ได้เงินเดือน 5 พันกว่าบาท ถามต่อว่าบริหารจัดการเงินอย่างไร น้องบอกว่าอาศัยอยู่กับพี่สาวจึงพยายามกินใช้อย่างประหยัดและส่งกลับบ้านให้แม่ทุกเดือน ๆ ละ 2 พันบาท
เท่านี้ครูปูก็พอใจแล้ว จึงยิงคำถามสุดท้ายทันที
เป็นกระเทยหรือเปล่าเนี่ยะ
น้องนั่งอึ้งไปชั่วขณะ
น้องคะ ที่นี่ไม่ตัดสินคนด้วยรสนิยมทางเพศหรอกนะ หนูจะเป็นอะไรก็เป็นไป ที่ถามนี่เพราะมันจำเป็นต่ออาชีพ น้องต้องคลุกคลีกับเด็ก ๆ พี่จำเป็นต้องรู้เรื่องนี้ ถ้าหนูไม่ได้เป็นพี่ก็ต้องคอยดูเรื่องการวางตัวกับนักศึกษาสาว ๆ แต่ถ้าหนูเป็นพี่ก็ต้องดูหนูกับนักศึกษาหนุ่ม ๆ น่ะ ตรง ๆ แบบนี้พอเข้าใจได้ใช่ไหม
เราจะได้วางข้อตกลงกันให้ชัดเจนยังไงล่ะ ถ้าน้องเข้าใจและทำตามหน้าที่ได้ วางตัวให้พอเหมาะก็ไม่มีปัญหาอะไรหรอกนะ เป็นกระเทยแล้วดันมาสมัครเป็นครู ก็ต้องเจอคำถามแบบนี้อยู่แล้ว แหม อย่าบอกนะ ว่าไม่ได้เตรียมตัวมา ไม่เชื่อหรอก 
จาก “ครับ” แบบไม่ถนัดถนี่เมื่อครู่เปลี่ยนเป็นยิ้มกว้างแบบเขินอาย “ใช่ค่ะ หนูเป็นค่ะ” (พูดยังกะเป็นโรคติดต่องั้นล่ะ )
ฟังแค่นี้ ครูปูตกลงรับน้องเขาเข้าทำงานเลยค่ะ
เพราะเท่าที่สัมผัส น้องเป็นเด็กกตัญญู ทำอะไรจะระลึกถึงครอบครัวอยู่เสมอ ครูปูว่าน้องเขาเป็นคนดีค่ะ
คนไม่เก่งถ้าเปิดโอกาสให้ทำบ่อย ๆ เดี๋ยวก็ชำนาญเดี๋ยวก็เก่ง แต่คนดีสร้างยากกว่าค่ะเพราะเขาต้องดีเองมาจากข้างใน แล้วคนดีนี่ล่ะค่ะ ที่ครูปูอยากให้มาดูแลลูกศิษย์เพราะเด็ก ๆ คงได้สำเนาถูกต้องไปบ้างไม่เรื่องใดก็เรื่องหนึ่ง
ยิ่งเห็นสไตล์การสอน ก็ยิ่งมั่นใจเพราะลีลาและการนำเสนอลูกเล่นลูกฮาที่หลุดออกมาหลังจากได้รับไฟเขียวไปแล้วนั้น สร้างสีสันและเรียกบรรยากาศครื้นเครงในห้องเรียนได้อย่างแน่นอน
ต่อจากนั้นไม่นาน ด้วยความสามารถเป็นพิธีกรฝีปากกล้า เป็นช่างจับผูกผ้า จัดดอกไม้ แต่งหน้า ชำนาญเต้นระบำรำฟ้อน ออกแบบสถานที่ ออกแบบกิจกรรม ด้วยลีลาท่าทางการนำเสนอที่กระเดียดแต่น่ารักน่าเอ็นดู สร้างสีสันและความเฮฮาได้อย่างไม่ตะขิดตะขวง ชักชวนเพื่อนครูให้ร่วมทำกิจกรรมได้แบบเฮฮา ไม่รู้จักเหน็ดเหนื่อย มีแต่คนอยากจะช่วย อยากจะร่วมงานด้วย
อีกทั้งน้องยังมีความเป็นครูสูง ชอบช่วยเหลือติดตามดูแลเด็ก ๆ ในทุก ๆ เรื่อง ไปเยี่ยมบ้านเด็กทุกคนในวันหยุด เด็กมีงานอะไรก็ไปรวมกลุ่มช่วยเหลือ บ้านไหนมีงานแต่ง งานบวช น้องก็ไปช่วย ต่างจังหวัดไหนแสนไกลก็บ่ยั่น ช่วยตกแต่งสถานที่ เป็นช่างแต่งหน้าทำผม วิ่งหาชุด จัดข้าวของเครื่องใช้ในงานให้ครบเบ็ดเสร็จ ทำไปก็นั่งเมาท์เรื่องนู่นนี่นั่น แหย่เล่นกับเด็กกับผู้ปกครองได้อย่างเนียน ๆ ทำตัวเหมือนเป็นญาติสนิทคนนึงในบ้านเด็กก็ว่าได้
น้องจึงเป็นขวัญใจของทั้งเด็ก ผู้ปกครองและครูทั้งโรงเรียน จนได้เลื่อนตำแหน่งเป็นหัวหน้างานความร่วมมือและบริการชุมชนและหัวหน้างานกิจกรรมนักเรียนนักศึกษาตั้งแต่นั้นเป็นต้นมา และเนื่องด้วยกุมสองงานใหญ่ของฝ่ายกิจการนักเรียนนักศึกษา น้องจึงเปรียบเสมือนมือขวาของครูปูไปด้วย เนื่องจากมีความเข้าใจในงานและมีความสนิทสนมและได้รับความไว้วางใจจากเด็กทั้งโรงเรียนอยู่แล้ว จึงทำหน้าที่ได้ครบทุกด้าน อบรมเด็ก ติงเด็กได้อย่างมีเหตุมีผล ประสานผู้ปกครองได้เป็นอย่างดี
หากครูปูไม่อยู่ น้องคนนี้จะสามารถกำกับและดูแลงานอื่น ๆ แทนได้เลย เพราะครูปูมักมอบหมายให้หัวงานต่าง ๆ ไปคุยกันเองแล้วหาจุดสรุปของความคิดมาก่อนถึงจะมานำเสนอ ฉะนั้น ในระดับหัวหน้างานจึงมีความสนิทสนมกัน ประสานงานกันแบบพี่ ๆ น้อง ๆ อาศัยสไตล์เฮ ๆ ฮา ๆ ภาษาฉวัดเฉวียนของน้องคนนี้ยิ่งทำให้งานราบลื่นและมีสีสันขึ้น
มีสิ่งที่ต้องดูแลใกล้ชิดบ้างเรื่องของการแสดงออก เพราะน้องเขาจะรับอาสาทุกเวที หากมีกิจกรรมที่ไหนก็พยาย๊าม พยายามจะแต่งตัวเป็นผู้หญิงให้ได้ ครูปูแึค่ถามถึงเนื้อหาการแสดงก่อนเพื่อดูให้พอดี หากเห็นว่าไม่เหมาะก็จะติงไปสั้น ๆ ตรง ๆ น้องจะอ่านสัญญานออก เพราะรู้ใจว่าอันไหนโอเคพี่ปูก็ไม่เคยว่าอะไรอยู่แล้ว มีแต่จะสนับสนุน ยุส่ง ช่วยวิ่งหางบ หาของ หาเสบียง หาเสื้อผ้าเครื่องสำอางให้ แต่ถ้าอันไหนพี่ปูติงก็ให้ไปทบทวนโดยด่วนได้เลย เพราะเห็นว่ายิ่งน้องโตขึ้น มีบทบาทมีตำแหน่งหน้าที่การงานมากขึ้น เราก็ยิ่งต้องช่วยน้องดูให้พอเหมาะ ต่อไปเขาต้องดูแลคนมากขึ้น ต้องเป็นผู้ใหญ่ให้กับน้องรุ่นต่อไป ต้องมีตอบคำถามมีคำอธิบายให้กับทุกคำถาม ต้องควบคุมงานด้วยตัวเองมากขึ้น
ไม่รู้เป็นความชอบส่วนตัวหรือเปล่านะคะ ครูปูมักถูกชะตาและเลือกรับแต่ครูยู้ฮูแบบนี้
ก็ปัจจุบันนี้ ครูสุภาพบุรุษแท้ ๆ หาได้ยากเต็มที่แล้วนี่คะ
แล้วก็มักจะตัดสินใจไม่ค่อยผิดเสียด้วยสิ ครูยู้ฮูเหล่านี้ล้วนเป็นคนตั้งใจและมีพรสวรรค์ สร้างสีสันให้กับทั้งการเรียนการสอนและการจัดกิจกรรมต่าง ๆ ของโรงเรียน หากเราเปิดโอกาสที่เหมาะสมและทำความเข้าใจกันเป็นอย่างดี ครูยู้ฮูเหล่านี้ถือเป็นกำลังสำคัญที่จะขาดเสียมิได้เชียวล่ะค่ะ
แม้กระทั่งการเตรียมการต้อนรับการตรวจเยี่ยมโรงเรียนของผู้ใหญ่ ครูปูมักสอดไส้มอบหมายครูยู้ฮูเหล่านี้เป็นคนนำเสนอ แรก ๆ ผู้บริหารก็ตะขิดตะขวงใจอยู่เหมือนกัน ครูปูกลับเห็นว่า หากเรายิ่งให้เกียรติและเห็นคุณค่าในตัวเขา เขาจะยิ่งรู้สึกมีเกียรติและมีกำลังใจในการรังสรรค์สิ่งดี ๆ ต่อไป
ลึก ๆ ในใจก็อยากยั่วให้มีคนถามอยู่เหมือนกันล่ะค่ะ ว่าทำไมโรงเรียนนี้ถึงมีแต่ครูกระเทย
ก็ที่นี่มีคำตอบนี่ฮ้า……
อิ..อิ..อิ..
ความคิดเห็นสำหรับ "ยู้ฮู…ครูกระเทย"