Speech ในดวงใจของโค้ช Al Pacino ที่ปลุกพลังใจให้นักฟุตบอลในทีม จากหนังเรื่อง Any Given Sunday (1999) ถึง script จะสวยตามบทหนัง แต่ชีวิตจริงเวลาที่ต้องการกำลังใจก็คงไม่ต่างกัน
นึกไม่ออกว่าถ้าเป็นดาราคนอื่นรับบทนี้จะได้อารมณ์เหมือน Al Pacino ไหม
ไม่รู้จักเพลงประกอบค่ะ แต่เพราะดี
ทำไมเราต้องใช้บริการสื่อหรือรายการทีวีต่างชาติทุกที เวลาจะยกตัวอย่างดี ๆ ให้เด็กดู?
เรื่องนี้ตั้งใจและทำเงียบ ๆ มา 3-4 เดือนแล้วค่ะ แต่ยังไม่สำเร็จ จึงตั้งใจจะทำให้ได้ก่อนสิ้นปี ป่านนั้นคงติดเป็นนิสัยไปแล้วหล่ะค่ะ เพราะตั้งแต่รัฐบาลรณรงค์โครงการปิดไฟพร้อมกันทั่วประเทศ ก็ได้ idea แล้วตั้งเป้าเล็ก ๆ ของตัวเองมาเรื่อยทุกเดือน ๆ
คุณยายมีเพื่อนรักมากอยู่คนหนึ่งชื่อยายทับ บ้านอยู่อำเภอดอนสัก จะเจอกันทีต้องนั่งรถไปหาเกือบชั่วโมง
ดูไปอ้าปากค้างไป เพราะเคยเห็นแต่เด็กอัจฉริยะ ด้านสติปัญญา นาน ๆ จะเจอเด็กที่มีความสามารถพิเศษโดดเด่นด้านร่้างกายแบบนี้ที
หนูน้อยรายนี้คุณพ่อให้การสนับสนุนเต็มที่ ฝึกอย่างถูกวิธีเพราะเห็นว่าลูกมีใจรักจริง
แล้วหัวอกคนเป็นพ่อเป็นแม่ของลูกน้อยวัย 5 ขวบ คนอื่น ๆ คิดอย่างไรกันบ้างน๊อ?
เพิ่งมีเวลาทบทวนระยะเวลาที่ห่างบ้านไปนู่นนี่ ทั่วสารทิศ ตั้งแต่ออกจากบ้านครั้งแรกตอนไปเรียนสงขลา แล้วก็ยังไม่ได้กลับไปอยู่บ้านอีกเลย จะได้ไปเยี่ยมก็ช่วงปิดเทอม หรือไม่ก็ช่วงที่ยายหรือแม่ไม่สบาย
อันนั้นก็บ้าเลือดนั่งรถทัวร์กลับสุราษฎร์ทุกเย็นวันศุกร์แล้วนั่งกลับมาคืนวันอาทิตย์ ถึงตีห้าวันจันทร์ นั่งแท็กซี่เข้าบ้าน อาบน้ำแต่งตัวมาทำงานต่อ ตาโหลโบ๋เบ๋ อ้อแอ้ไปจนถึงวันศุกร์แล้วเอาใหม่วนเวียนอยู่อย่างนี้จนกว่ายายหรือแม่จะดีขึ้น แล้วมีแรงไล่ครูปูกลับ ไม่ให้มาอีกเพราะสงสาร
ยิ่งหน้าที่การงานเพิ่มขึ้น เวลาที่ให้กับทางบ้านก็ยิ่งน้อยลงไปอีก มีเสียงโทรศัพท์เท่านั้นที่โทรกลับบ้านแทบจะสามเวลาหลังอาหาร ถ้าไม่ได้ยินเสียงครูปู คุณแม่ก็จะเริ่มใจไม่ดีั ถ้าโทรศัพท์มือถือมีเบอร์ที่บ้านโชว์อยู่นั่นแสดงว่า เป็นห่วงเราแย่แล้ว
