ลานเรียนชีวิต

เวลาได้ยินใครพูดถึงอาชีพครูว่า

เป็นครูแล้วจน ,

ครูชอบสร้างหนี้  ,

หรือ ลูกครูส่วนใหญ่จะเสียคน

ก็สุดแสนจะจี๊ด…เข้าไปถึงหัวจ๋าย…

(ภาพประกอบจากอินเทอร์เน็ต)

ใครคิดกับเรื่องนี้ยังไงไม่รู้นะคะ

แต่ครูปูว่า ตัวเองไม่จน นะเออ!

ถ้า “จน” คือการมีรายได้ไม่เพียงพอกับค่าใช้จ่ายหรือความต้องการ จะแก้โรคจนตามนี้ ก็ต้องทำอย่างใดอย่างหนึ่งหรือ 2 อย่างคือเพิ่มรายได้กับลดค่าใช้จ่ายหรือลดความต้องการลง

อ่านต่อ »

กรณีนักศึกษาหญิงมีปัญหากันหน้า locker ด่ากันไปมาแล้วบันดาลโทสะกระชากผมกัน โดยมีเื่พื่อน ๆ ล้อมวงอยู่ ทำให้อาจารย์ดูไกล ๆ ไม่รู้กว่าจะไปถึงก็อำกันว่าไม่มีอะไรไม่มีใครยอมรับสักคน เดินหน้าใสหลีกลี้หนีกระจายกันไปคนละทางสองทาง

อาจารย์งานพัฒนาวินัยนักเรียนนักศึกษา (ปกครอง) ได้หลักฐานมาแค่

ผม 1 กระจุก!

พอได้รับรายงานจากหัวหน้างานว่ายังจับผม (?) หรือมือใครดมไม่ได้เลย ครูปูจึงกดโทรศัพท์หาหัวหน้าห้องห้องนั้นทันที เบอร์โทรเส้นสายทุกระดับชั้นมีอยู่ครบ  มี option ให้เลือกด้วยนะ ว่าคนนี้เอาไว้หาข้อมูลเรื่องอะไร

อ่านต่อ »

10-ก.ค.-2553

07:53PM

หนูปูเป็นอย่างไรบ้างคะลูก?

ประธานแวะไปเยี่ยมที่โรงพยาบาล

แต่เค้าบอกว่ากลับบ้านไปพักฟื้นที่บ้านแล้ว

ก็ไม่มีอะไร แต่หายไว ๆ นะคะ…

รักเสมอ… ท่าน ผอ.-ประธาน

——————

อ่านต่อ »

ขอส่งภาพกอดของพี่ ๆ น้อง ๆ มาให้ป้าหวานด้วยคนนะคะ  ทั้ง ๆ ที่ยังไม่รู้เหมือนกันว่าเป็นชาวเฮกับเขาหรือยัง

แต่ถ้าเกณฑ์พิจารณา คือ เป็นคนเฮ ๆ ฮา ๆ (ห้ามต่อ) ล่ะก็

เป็นมาตั้งแต่เกิดแว๊ววววววว…..ล่ะนายยยยย…

หน้าเหมือนกันยังก๊ะโขกออกมาแน่ะค่ะ 

http://gotoknow.org/file/pitsini502/rapee05.JPG

กอดนี้แหล่ะค่ะ ที่ป่าแทบแตก

ฮิ๊ว……..

http://gotoknow.org/file/krukim/pootin.jpg

อ่านต่อ »

(ภาพประกอบจากอินเทอร์เน็ต)

เมื่อนักศึกษากลับบ้านกันหมดแล้วในช่วงเย็น ภาพความวุ่นวายในห้องพักครูจะเปลี่ยนเป็นภาพอาจารย์ที่ปรึกษาโทรศัพท์ติดตามนักศึกษาที่ขาดเรียน ติดปัญหาพฤติกรรมที่งานพัฒนาวินัยเพิ่งส่งบันทึกมาถึงมือหรือติดค้างงานในรายวิชาต่าง ๆ เพราะอาจารย์มีสอนระหว่างวันจึงไม่รู้ว่าใครขาดเรียน ใครมาสาย มีอะไรก็ต้องอาศัย update เอาช่วงนี้

บ้างก็กำลังต่อล้อต่อเถียงกับนักศึกษา จริงไม่จริง อำไม่อำ

“ถ้าเธอมาจริงแล้วทำไมบันทึกการสอนอาจารย์เค้าเช็คขาดล่ะ

ไปรวมตัวกินข้าวกันหน้าปากซอยอีกแล้วสิ

มันเป็นอะไร ถ้าไม่ไปทำผมเสริมสวยก่อนเนี่ยะ เข้าโรงเรียนไม่ถูกหรือไง

วิชาไหนเค้าบอกว่าจะให้คะแนนผมเรียบแปล้เหรอ

อ่านต่อ »

พฤติกรรมที่ถือว่าหนักหนาของนักศึกษาคือการขาดเรียนหรือมาเรียนสายโดยไม่มีเหตุอันควร ครูปูถือว่าเป็นสัญญาณแรกของอีกหลาย ๆ ปัญหา ซึ่งอาจมาจากหลายสาเหตุ เช่น ประสิทธิภาพของการจัดการเรียนการสอน ระบบการบริหารจัดการโดยรวม ระบบการดูแลช่วยเหลือ ศักยภาพของครู สภาพความพร้อมของนักศึกษาหรือระดับความเอาใจใส่ของผู้ปกครอง

ถ้าการเรียนการสอนสนุกสนานมีประสิทธิภาพ เด็ก ๆ ได้รับทั้งความรู้และความประทับใจ กิจกรรมต่าง ๆ ที่สถานศึกษาจัดขึ้นสอดรับกับความสนใจของนักศึกษาจริง อาจารย์ให้การดูแลใกล้ชิด สถานศึกษามีบรรยากาศน่าอยู่น่าเรียน ผู้ปกครองร่วมมือดูแลกวดขัน ประสานความร่วมมือกับอาจารย์ติดตามพัฒนาการด้านต่าง ๆ เพื่อเสริมสร้างคุณลักษณะที่พึงประสงค์ร่วมกันอย่างใกล้ชิด ก็มีความเป็นไปได้สูงว่านักศึกษาจะเกิดพัฒนาการตามศักยภาพจริงของตนได้และสำเร็จการศึกษาได้ภายในเวลาที่หลักสูตรกำหนด

อ่านต่อ »

เพื่อนส่งเมล์มาให้เรื่องหลวงพี่ท่านหนึ่งแนะนำข้อปฏิบัติในการใส่บาตร ขำดีค่ะ

(ภาพประกอบจากอินเทอร์เน็ต)

1. นิมนต์พระ
หลังจากที่เราเตรียมสำรับกับข้าวเรียบร้อยแล้ว

เราก็ยืนรอพระที่จะเดินบิณฑบาตผ่านมา
การยืนรอพระในขั้นตอนนี้ ควรศึกษาให้ดีเสียก่อนว่า เส้นทางนี้มีพระเดินผ่านหรือไม่
ไม่ใช่ว่าไปรอบนทางสายเปลี่ยวที่ไม่มีพระเดินผ่าน คงไม่ได้ใส่กันพอดี
รอซักพัก พอมีพระเดินมาก็นิมนต์ท่าน
การนิมนต์ ก็ควรใช้คำว่า “นิมนต์ครับ/ค่ะท่าน” แค่นี้พระท่านก็ทราบแล้ว
ตอนเป็นพระเคยเดินบิณฑบาตที่ตลาดเขมร โยมนิมนต์ด้วยถ้อยคำอันรื่นหูว่า

“ท่านเจ้าประคุณเจ้าคะ  นิมนต์เจ้าค่ะ” (ใช้คำไฮโซมาก)
มีอีกทีนึงโยมใช้คำว่า “นิมนต์เจ้าค่ะ พระอาจารย์” (เอ่อ โยม อาตมาเพิ่งบวชอาทิตย์เดียว)
การนิมนต์พระควรนิมนต์ด้วยความสำรวมและใช้เสียงดังพอประมาณ
โยมบางคนเรียกพระด้วยเสียงอันดัง “นิ โมนน!!” (แง้ ทำไมต้องตะคอกด้วย - -”)

อ่านต่อ »

เอาเรื่อง หมาขี้เรื้อน เปลี่ยนคนใจดำ มาเขียนบันทึกเพราะประทับใจมาก ขนาดเราเป็นผู้ใหญ่อ่านแล้วใจยังแกว่ง อยากเอาไปเล่าให้เด็ก ๆ ฟัง ใจเขาจะได้อ่อนโยน  ได้ข้อคิดเรื่องความเมตตากรุณา และเห็นภาพ “พระคุณแม่” อย่างชัดเจนและสะเทือนอารมณ์

เลยเกิดปรากฎการณ์ ต่อมน้ำตาแตก กันทั้งโรงเรียนอย่างป๋าว่าอ่ะค่ะ เหอ เหอ เหอ (ไม่ยอมต่อมน้ำตาแตกอยู่คนเดียวร๊อก)

วันนี้มีคนส่งมาให้อีกเรื่องหนึ่งค่ะ ชอบวิธีการอธิบายความของคุณดังตฤณอยู่แล้วด้วย ใช้คำง่าย ๆ เปรียบเทียบเตือนสติตรง ๆ เข้าใจง่าย  เดี๋ยววันจันทร์จะนำไปให้แผนกวิชาคอมพิวเตอร์ธุรกิจ ทำการรณรงค์ให้ความรู้คู่คุณธรรม ซึ่งเป็นหนึ่งในกิจกรรมบูรณาการอยู่แล้วค่ะ

ถาม - การเขียนข้อความหรือนำเสนอเนื้อหาอะไรผ่านอินเตอร์เน็ตโดยใช้นามแฝง ถือเป็นกรรมหรือไม่ ?  เพราะไม่มีใครรู้จักชื่อเรา ไม่มีใครเห็นหน้าเรา ไม่มีใครได้ยินเสียงเรา เหมือนเราไม่มีตัวตน

(ภาพประกอบจากอินเทอร์เน็ต)

อ่านต่อ »

วันนี้ไปเจอเรื่องเล่าบน website หนึ่งค่ะ  อ่านแล้วน้ำตาไหลไม่หยุด จนในห้องทำงานเงียบกริบเลย คงคิดไปว่าเรามีเรื่องส่วนตัวแง๋ ๆ เปล่าหรอกค่ะ อึ้ง และซึ้ง จนตัวชาไปเลย ทำใจอยู่พักนึงจึงโทรไปหาแม่ ทำตลกเอิ๊กอ๊ากเอาตัวรอด ถามนู่นนี่นั่นตามเคย แต่ใจแกว่ง น้ำตารื้น ควบคุมเสียงแทบแย่  ไม่รู้หรอกค่ะว่าจะพูดอะไรดี แค่ได้ยินเสียงแม่ก็โอเคแล้วหล่ะ

ขนาดจะเล่าต่อน้อง ๆ ยังทำไม่ได้เลยค่ะ วันนี้เลยขอกลับมาตั้งหลักวันนึงก่อน พรุ่งนี้ถึงจะเอาลง share files ให้อ่านกัน

เรื่องมีอยู่ว่า พี่ชิตแกเป็นคนใจดำครับ ชอบยิงนกตกปลาอยู่เรื่อย แต่ที่หนักก็คงเป็นเนื้อหมา แกกินแหลกครับ แต่แม่แกบอก มันบาปนะลูก (ไม่สนโว๊ย)

เมื่อราว 15 ปีก่อนมีเหตุการณ์ที่ทำให้แกเปลี่ยนไป ครั้งนั้นมีหมาขี้เรื้อนตัวหนึ่งครับ มันมักวิ่งไปหาของกินแถวบ้านแกบ่อย ๆ เพราะบ้านแกติดตลาด พี่แกกินหมาอยู่บ่อย ๆ แต่กรณีหมาขี้เรื้อนแกบอก “กินไม่ลงว่ะ”

แกทำอย่างเดียวคือ ไล่ฆ่า

อ่านต่อ »

เนื่องจากได้แรงบันดาลใจจากปฏิทินนู๊ด เอ๊ยไม่ใช่ เนื่องจากเห็นพ่อครูมักใช้สำนวนเปลือยครูบาที่นู่นที่นี่อยู่เป็นประจำ พอได้ทีเลยเอาบ้างเดี๋ยวจะเสียชื่อลูกสาวครูบาไปซะฉิบ 

เพิ่งไปผ่าตัดก้อนไขมัน (Lipoma) มาหมาด ๆ เลยเป็นเหตุให้หายซ่าไประยะนึงค่ะ พอกลับมามีแต่คนถามว่าเป็นอะไร ไม่รู้จะอธิบายยังไงดี เอารูปถ่ายมาให้ดูกันเสียเลย

ก่อนหน้านี้ถ้าใส่เสื้อตัวเล็ก ๆ ครูปูจะเหมือนคนตัวเบี้ยวเหมือนซี่โครงด้านขวามันบานออกมา คลำก้อนในภาพนี้เจอเมื่อซัก 3 ปีก่อนตอนกลับบ้านแล้วถอดเสื้อให้แม่ดู

แม่ร้องจ๊าก “เนื้องอกนี่”

ทำเอาใจแป้วไปถึงตาตุ่มเชียว

อ่านต่อ »