ลานเรียนชีวิต

เบอร์โทรศัพท์เป็นข้อมูลสำคัญที่ใช้ติดต่อกับนักศึกษาและผู้ปกครอง ด้วยวิถีชีวิตของครอบครัวชาวกรุงปัจจุบันที่ต้องตระเวณทำมาหากินอยู่นอกบ้านเสียเป็นส่วนใหญ่ หลายครอบครัวจึงมีที่พักที่ไม่ถาวรนัก อพาร์ตเมนท์หรือบ้านเช่าที่ย้ายกันได้ง่าย เปลี่ยนแปลงตามสถานที่ที่ได้งานทำ ครอบครัวเหล่านี้จึงไม่มีเบอร์โทรศัพท์บ้าน ครูจึงต้องประสานผู้ปกครองและนักศึกษาผ่านทางโทรศัพท์มือถือเกือบทั้งสิ้น ยกเว้นในรายที่ครอบครัวมีกิจการค้าขายเก่าแก่จริง ๆ ถึงจะมีเบอร์โทรศัพท์บ้านที่ติดต่อได้เป็นหลักแหล่ง

อาจารย์ที่ปรึกษาจะโทรแนะนำตัวกับผู้ปกครองตั้งแต่ครั้งรับตำแหน่งเพื่อทำความรู้จักและแลกเบอร์โทรซึ่งกันและกัน ก่อนโรงเรียนจะส่งจดหมายแจ้งตามไปอีกครั้ง ด้วยข้อตกลงว่าหากมีการเปลี่ยนแปลงข้อมูลใด ๆ  เช่น ชื่อ นามสกุล ที่อยู่ ที่ทำงาน สถานภาพสมรสหรือเบอร์โทร ต้องแจ้งให้ทางโรงเรียนทราบด้วย

ปัญหาเกิดตรงที่ไม่แจ้งนี่ล่ะค่ะ

อ่านต่อ »

เช้าตรู่ของทุกวัน อาจารย์ที่ไปถึงโรงเรียนแต่เช้าจะชินกับภาพของนอร์ หนุ่ม ปวส. หน้าตาหล่อเหลาแต่งตัวเรียบร้อย มีสัมมาคารวะ ใคร ๆ ชอบแซวว่า “ลูกชายอาจารย์ปู” นั่งจ๊องอยู่หน้าห้องพักครู ครูที่มาถึงคนแรกจะได้รับการต้อนรับดูแลช่วยเหลือ ถือของ ทุกอย่างเท่าที่นอร์จะทำได้

แต่น้อยคนที่จะจำได้ว่าตอนเรียน ปวช. นอร์เป็นเด็กดื้อมาก่อน แต่งตัวสไตล์แร็พโย่ ใส่ต่างหูเพชรเม็ดเป้งที่หูด้านซ้าย ไม่เคยยกมือไหว้ใคร ตาขวาง อารมณ์ร้อน เถียงทุกคำ จึงมีเรื่องทะเลาะวิวาทบ่อยครั้ง คุณแม่ที่ถูกเชิญมารับทราบพฤติกรรมยังถูกนอร์ขู่ฟ่อ ๆ จนครูต้องเป็นฝ่ายช่วยปรามนอร์แทนคุณแม่อีกต่างหาก

(ภาพประกอบจากอินเทอร์เน็ต)

อ่านต่อ »

เมื่อปลายเดือน ก.ค.ที่ผ่านมา มีการประชุมผู้รับใบอนุญาตโรงเรียนอาชีวศึกษาเอกชนทั่วกรุงเทพ โดยท่านที่ปรึกษารัฐมนตรีว่าการกระทรวงศึกษาธิการ  ดร.สกล  เขมะพรรค เป็นประธานในที่ประชุม โดยร้องขอแนวทางเพื่อกำหนดเป็นมาตรการป้องกันปัญหานักเรียนทะเลาะวิวาทอย่างเร่งด่วน เพราะช่วงนั้นสื่อมวลชนก็ประโคมข่าวกันเช้าเย็น

กระทบทั้งหัวอกคนเป็นพ่อเป็นแม่ความรู้สึกครู จนถึงผู้หลักผู้ใหญ่

และส่งผลต่อภาพลักษณ์ของสถานศึกษาอาชีวศึกษาในสายตาของผู้คนในสังคมแน่นอน

เรียนอาชีวศึกษาเพื่อจะไปประกอบอาชีพ แต่ถ้าสังคมหรือสถานประกอบการไม่ต้อนรับ

ระบบการผลิตกำัลังคนของการศึกษาบ้านเราก็จะเอียงกระเท่เร่ไปมากกว่าที่เป็นอยู่เข้าไปอีก

อ่านต่อ »

เวลาได้ยินใครพูดถึงอาชีพครูว่า

เป็นครูแล้วจน ,

ครูชอบสร้างหนี้  ,

หรือ ลูกครูส่วนใหญ่จะเสียคน

ก็สุดแสนจะจี๊ด…เข้าไปถึงหัวจ๋าย…

(ภาพประกอบจากอินเทอร์เน็ต)

ใครคิดกับเรื่องนี้ยังไงไม่รู้นะคะ

แต่ครูปูว่า ตัวเองไม่จน นะเออ!

ถ้า “จน” คือการมีรายได้ไม่เพียงพอกับค่าใช้จ่ายหรือความต้องการ จะแก้โรคจนตามนี้ ก็ต้องทำอย่างใดอย่างหนึ่งหรือ 2 อย่างคือเพิ่มรายได้กับลดค่าใช้จ่ายหรือลดความต้องการลง

อ่านต่อ »

กรณีนักศึกษาหญิงมีปัญหากันหน้า locker ด่ากันไปมาแล้วบันดาลโทสะกระชากผมกัน โดยมีเื่พื่อน ๆ ล้อมวงอยู่ ทำให้อาจารย์ดูไกล ๆ ไม่รู้กว่าจะไปถึงก็อำกันว่าไม่มีอะไรไม่มีใครยอมรับสักคน เดินหน้าใสหลีกลี้หนีกระจายกันไปคนละทางสองทาง

อาจารย์งานพัฒนาวินัยนักเรียนนักศึกษา (ปกครอง) ได้หลักฐานมาแค่

ผม 1 กระจุก!

พอได้รับรายงานจากหัวหน้างานว่ายังจับผม (?) หรือมือใครดมไม่ได้เลย ครูปูจึงกดโทรศัพท์หาหัวหน้าห้องห้องนั้นทันที เบอร์โทรเส้นสายทุกระดับชั้นมีอยู่ครบ  มี option ให้เลือกด้วยนะ ว่าคนนี้เอาไว้หาข้อมูลเรื่องอะไร

อ่านต่อ »

วันที่ 18 มิถุนายน 2553

ได้รับโทรศัพท์จากคุณแม่ท่านหนึ่ง บอกว่าไม่สามารถหาใครเซ็นเป็นผู้รับรองรายได้เพื่อใช้ประกอบสัญญาเงินกู้ยืมเพื่อการศึกษาให้กับลูกได้เพราะเหล่าข้าราชการที่มีคุณสมบัติครบ มักเข้าใจว่าเป็นการเซ็นค้ำประกันเงินกู้ยืมของเด็กจึงไม่มีใครยอมเซ็นให้

จึงขอให้ส่งเด็กมาพบเพื่อสอบถามข้อมูลเพิ่มเติมแล้วจะเซ็นให้เอง เสียงคุณแม่ท่านนั้นดีใจและตื่นเต้นมากคงไม่นึกว่าเราจะตอบตกลงง่ายขนาดนี้

อ่านต่อ »

เนื่องด้วยช่วงนี้ไม่ค่อยมีเวลาเข้าลานสักเท่าไหร่ ถึงแม้จะมีเรื่องที่ใจอยากจะเขียนเยอะแยะ (แหว่ะ! แก้ตัว ๆ)

เพิ่งจะเล่าเรื่องการเป็นกรรมการสัมภาษณ์อาจารย์และเจ้าหน้าที่ที่โรงเรียนให้พ่อครูฟัง  พ่อครูจึงเอ่ยปากว่า ช่วยเล่าเรื่องนี้เป็นบันทึกหน่อยได้ไหม เผื่อจะตอบโจทย์ของ อ.สุรีย์ ในบันทึก  คนเดียวหัวหาย ได้ด้วย

เลยเพิ่งทราบว่าเขาตอบกันไปตั้งนานแล้วล่ะลุง เอ๊ย ป้า แต่ไม่เป็นไรค่ะ มาช้าตอนนี้ ดีกว่าช้ากว่านี้เนาะ อิอิอิ

คำถามที่ 1

การจะรับนักศึกษาพยาบาลในโควต้าดีเด่นด้านการเป็นผู้นำและจิตอาสา จะกำหนดจุดตัดสินอย่างไรดีคะ หากต้องหาจุดที่ชัดเจน

อ่านต่อ »

วิธีคิดไม่ธรรมดาของมาร์ติน วีลเลอร์ บัณฑิตเกียรตินิยมอันดับหนึ่งเคมบริดจ์

“คนไทยมีพระเจ้าอยู่หัว มีแผ่นดินที่อุดมสมบูรณ์ มีศาสนาพุทธที่ดีมาก ทั้ง ๓ อย่างนี้พยายามรักษาเอาไว้ให้ได้”

นิยามความรวยกับความจน

มันเป็นเรื่องแปลกนะที่ประเทศไทยคนยากจนมีหนี้สินเยอะ ที่อังกฤษมีแต่คนรวยที่มีหนี้สิน คนจนไม่มีหนี้เพราะเขาไม่ให้คนจนยืมเงิน เนื่องจากกลัวจะไม่มีปัญญาใช้คืน จึงไม่มีสิทธิ์มีหนี้สิน แต่คนรวยยืมเงินได้ คำว่ารวยกับคำว่าจน มันคืออะไรกันแน่

ที่ขอนแก่น เขาว่าผมบ้าบ้าง ฝรั่งยากจนบ้าง ฝรั่งตกอับบ้าง ฝรั่งขี้นก ฝรั่งไม่มีเงิน แต่ผมบอกว่าไม่ใช่ ผมรวยนะ เขาถามว่าผมรวยได้ยังไง ผมบอกว่า

อ่านต่อ »

โหยหาความรักกันบ้างไหม ?

เหตุที่ทำให้เจอคู่ดีคู่ไม่ดีนั้นมีอยู่มาก ที่เป็นแรงบังคับผลักไสหน่วงเหนี่ยวจากอดีตก็มี ที่เป็นแรงยุของเพื่อนดีเพื่อนไม่ดีหรือด่วนได้ขณะหน้ามืดตอนเหงาจัด ๆ ก็มี พูดง่าย ๆ คือเหตุผลของการที่คนไปเลือคู่มานั้นมีความหลากหลาย ขึ้นอยู่กับว่าตัวเองมีความเชื่อย่างไร ขอยกตัวอย่างพอสังเขปกรณีผลักไสจากบุญบันดาล ถ้าเป็นการสนับสนุนของ “บุญ” ก็จะบันดาลให้เกิดเหตุการณ์ดีดี ประจวบเหมาะให้พบกันซึ้งใจกัน มีโอกาสได้เกื้อกูลกัน อย่างกรณีการผลักไสหรือการบังคับของบาปก็จะบันดาลเหตุการณ์ร้าย ๆ ให้ประจวบเหมาะได้พบกันและผูกมัดกัน จนดิ้นจากกันไม่หลุด

หากชีวิต ยังปรารถนาจะมีคู่ แล้วจะทำอย่างไร จึงจะได้เจอคนดี ที่จริงใจ ? อ่านต่อ »

วันศุกร์ที่ผ่านมามีโรงเรียนมัธยมแห่งหนึ่งมาขอเยี่ยมชมโรงเรียน นักเรียนแค่ 90 คน อาจารย์ 2 ท่าน เลี้ยงอาหาร ขนม น้ำ พาเยี่ยมชมการจัดการเรียนการสอน ห้องปฎิบัติการและการทำกิจกรรมต่าง ๆ มีผู้รับผิดชอบนำเสนอแต่ละส่วนอยู่แล้ว ไม่ยุ่งยากเลย

ครูปูมีหน้าที่คอยต้อนรับอาจารย์ผู้ใหญ่ที่มาด้วย บรรยายภาพรวมของการบริหารจัดการและตอบทุกคำถาม พาเยี่ยมชม ร่วมรับประทานอาหารเที่ยงด้วย มอบของที่ระลึก ร่วมถ่ายภาพเป็นที่ระลึกแล้วจัดรถไปส่ง เป็นอันเสร็จพิธี

ปัญหาที่เคยเจอสำหรับหน้าที่นี้คืออาจารย์ที่มาจากโรงเรียนรัฐ มักสงสัยในเรื่องวัยวุฒิของครูปูที่อาจดูไม่ค่อยเหมาะกับตำแหน่งนัก เพราะส่วนใหญ่ผู้บริหารมักมีวัยวุฒิระดับหนึ่งกันแล้ว

ไม่ใช่มีแต่อาวุธ (ปาก) เหมือนเรา ฮ่าๆๆ

ก็ไม่แน่ใจว่าคนที่ถามด้วยความสงสัยทั้งหมดนั้นจะได้คำตอบอะไรกลับไปบ้าง แต่ถ้าเรารู้ตัวแล้วว่าเราทำอะไรได้ก็ทำไปอย่างสุดความสามารถด้วยความบริสุทธิ์ใจก็คงไม่ต้องไปกังวลกับคำตอบในใจของใครต่อใครเขาหรอกเนอะ

(นี่ไงล่ะคะพี่เบิร์ดขา พวกศรัทธาจริต :P)

อ่านต่อ »