ครูโบตัน!

อ่าน: 2831

พฤติกรรมที่ถือว่าหนักหนาของนักศึกษาคือการขาดเรียนหรือมาเรียนสายโดยไม่มีเหตุอันควร ครูปูถือว่าเป็นสัญญาณแรกของอีกหลาย ๆ ปัญหา ซึ่งอาจมาจากหลายสาเหตุ เช่น ประสิทธิภาพของการจัดการเรียนการสอน ระบบการบริหารจัดการโดยรวม ระบบการดูแลช่วยเหลือ ศักยภาพของครู สภาพความพร้อมของนักศึกษาหรือระดับความเอาใจใส่ของผู้ปกครอง

ถ้าการเรียนการสอนสนุกสนานมีประสิทธิภาพ เด็ก ๆ ได้รับทั้งความรู้และความประทับใจ กิจกรรมต่าง ๆ ที่สถานศึกษาจัดขึ้นสอดรับกับความสนใจของนักศึกษาจริง อาจารย์ให้การดูแลใกล้ชิด สถานศึกษามีบรรยากาศน่าอยู่น่าเรียน ผู้ปกครองร่วมมือดูแลกวดขัน ประสานความร่วมมือกับอาจารย์ติดตามพัฒนาการด้านต่าง ๆ เพื่อเสริมสร้างคุณลักษณะที่พึงประสงค์ร่วมกันอย่างใกล้ชิด ก็มีความเป็นไปได้สูงว่านักศึกษาจะเกิดพัฒนาการตามศักยภาพจริงของตนได้และสำเร็จการศึกษาได้ภายในเวลาที่หลักสูตรกำหนด

อ่านต่อ »


ทหารบุกหรือจะบุกทหาร?

อ่าน: 8757

โครงการความร่วมมือ

นั่งทำงานอยู่ดี ๆ มีน้องมาตาม “พี่ปูครับมีทหารมาบุกครับ!”

ปรากฎว่าเป็นนายทหารมาขอเข้าร่วมทำโครงการกระตุ้นเตือนเรื่องความจงรักภักดี ปลูกจิตสำนึกเรื่องบทบาทหน้าที่ให้แก่เยาวชนในปีการศึกษาหน้า ตามนโยบายทหารเป็นมิตรกับประชาชนโดยจะขอมาพูดหน้าแถวด้วยเพียงวันละ 5-10 นาที

“ได้เลยค่ะ”

“โห…อาจารย์ให้คำตอบได้เลยไม่ต้องรอปรึกษาท่าน ผอ.ก่อนเลยเหรอครับ”

อ่านต่อ »


เมื่อเฒ่าหัวงูมาดูงาน

อ่าน: 2719

วันศุกร์ที่ผ่านมามีโรงเรียนมัธยมแห่งหนึ่งมาขอเยี่ยมชมโรงเรียน นักเรียนแค่ 90 คน อาจารย์ 2 ท่าน เลี้ยงอาหาร ขนม น้ำ พาเยี่ยมชมการจัดการเรียนการสอน ห้องปฎิบัติการและการทำกิจกรรมต่าง ๆ มีผู้รับผิดชอบนำเสนอแต่ละส่วนอยู่แล้ว ไม่ยุ่งยากเลย

ครูปูมีหน้าที่คอยต้อนรับอาจารย์ผู้ใหญ่ที่มาด้วย บรรยายภาพรวมของการบริหารจัดการและตอบทุกคำถาม พาเยี่ยมชม ร่วมรับประทานอาหารเที่ยงด้วย มอบของที่ระลึก ร่วมถ่ายภาพเป็นที่ระลึกแล้วจัดรถไปส่ง เป็นอันเสร็จพิธี

ปัญหาที่เคยเจอสำหรับหน้าที่นี้คืออาจารย์ที่มาจากโรงเรียนรัฐ มักสงสัยในเรื่องวัยวุฒิของครูปูที่อาจดูไม่ค่อยเหมาะกับตำแหน่งนัก เพราะส่วนใหญ่ผู้บริหารมักมีวัยวุฒิระดับหนึ่งกันแล้ว

ไม่ใช่มีแต่อาวุธ (ปาก) เหมือนเรา ฮ่าๆๆ

ก็ไม่แน่ใจว่าคนที่ถามด้วยความสงสัยทั้งหมดนั้นจะได้คำตอบอะไรกลับไปบ้าง แต่ถ้าเรารู้ตัวแล้วว่าเราทำอะไรได้ก็ทำไปอย่างสุดความสามารถด้วยความบริสุทธิ์ใจก็คงไม่ต้องไปกังวลกับคำตอบในใจของใครต่อใครเขาหรอกเนอะ

(นี่ไงล่ะคะพี่เบิร์ดขา พวกศรัทธาจริต :P)

อ่านต่อ »


โอย…มุขของนักเล่นหุ้น

อ่าน: 3934

พิ่งมีเวลาอ่านเมล์ที่เพื่อนส่งมาให้ แล้วเกิดไม่อยากขำก๊ากๆ อยู่คนเดียว

เลยนำมาแบ่งกันขำค่ะ  (^_^)

เข้าใจว่าคงเป็นกระทู้แหย่กันเล่นมังคะ

จาก Fwd ใน board pantip …

ก่อนอื่นดิฉันขอสาบานว่าสิ่งที่ดิฉันพูดเป็นความจริงค่ะ

ดิฉันอายุ 25 ปีค่ะ ความสูง 170 ซม. น้ำหนัก 50 กิโล สัดส่วน 34-24-36

ผมยาว หน้าตาจัดว่าสวยมาก เซ็กซี่ มีรสนิยม

ดิฉันอยากจะแต่งงานกับผู้ชายรายได้สักสองแสนบาทอัพต่อเดือนสักคน

อ่านต่อ »


บันทึกตะกอนความสุขปี ๒๕๕๑

อ่าน: 7704

ช่วงปีใหม่ปีนี้ไม่ได้กลับบ้านเพราะจะรอกลับช่วงกลางเดือนให้ตรงกับเวลาที่น้องสาว  P แม่น้องหมิง คลอดหลานชายคนแรกพอดี จึงเป็นช่วงเวลาพิเศษที่จะได้ใช้เวลาอยู่กับตัวเอง ใช้ชีวิตให้ช้าลง ไม่ต้องเร่งรีบกระเหี้ยนกระหือรือนู่นนี่นั่น ชิงไหวชิงพริบกับใคร

นอนบิดไปบิดมาเล่นบนเตียง กินผัดแครอทรูปดอกไม้ฝีมือตัวเองด้วยความภาคภูมิใจ นั่งเล่นกับเจ้ากุ๊งกิ๊งให้เบื่อหน้ากันไปข้างนึง หลังจากเจ้าหล่อนต้องเรียกร้องความสนใจด้วยท่าแปลกใหม่ทุกวันตลอดปีที่ผ่านมา

มีเวลาเหลือพอที่จะได้นั่งทบทวนสิ่งที่ตัวเองทำมาตลอดทั้งปี

บางอย่างคิดแล้วก็ ทำไปได้เนาะเรา

บางอย่างคิดไปก็ทำให้อมยิ้มไปได้ด้วยล่ะค่ะ

ชีวิตคนเรานี่ก็แปลกดีเนอะ ทั้งความสบและไม่สบอารมณ์ ความชื่นชอบชื่นชม เสียงหัวเราะเสียงร้องไห้ รอยยิ้มและหน้าตาบูดบึ้งสลับขึ้นลงเป็นกราฟชีวิตอยู่ตลอดเวลา

อ่านต่อ »


ประสบการณ์เคว้งคว้าง วังเวง แสบสันต์และขำสุด ๆ

อ่าน: 8942

ตอนไปเรียนสงขลาแรก ๆ เห่อแหลมสมิหลามาก ไปเล่นน้ำมันได้ทุกวัน ด้วยความซ่าลืมไปว่าเรามันคนตัวเล็กแต่บังอาจวิ่งกรี๊ด ๆ เข้าหาคลื่นใหญ่ ๆ แบบชาวบ้านเขา

แหลมสมิหลา


ปรากฏว่าทุกคนต้านคลื่นได้ปกติดี อย่างมากก็เซถอยกรูดหัวเราะหัวฮา แล้วพากันค่อย ๆ ว่ายกลับฝั่ง

มีแต่เราคนเดียวที่ถูกซัดม้วนต้วนหายจ้อยเข้าไปในเกลียวคลื่น

ปากที่หัวเราะก๊าก ๆ กรี๊ด ๆ ด้วยความตื่นเต้นกะจะสะใจเมื่อครู่ กลับเป็นช่องทางให้ได้ลิ้มรสน้ำทะเลแน่น ๆ อุดมด้วยเกลือแร่นานาชนิด

เสียแต่ว่าลิ้นกั้นหลอดลมคงจะน้อยใจอยู่บ้างเพราะไม่สบโอกาสให้ได้ทำงานบ้างเลย

อ่านต่อ »



Main: 0.04784107208252 sec
Sidebar: 4.7030370235443 sec