ลานเรียนชีวิต

เช้านี้จึงได้มีโอกาสกอดเจ้าของงานตัวจริงเสียงจริง พลเอกเอกชัย ศรีวิลาศ หรือลุงเอก ผู้ที่พวกเราเฝ้ารอตาเป็นมัน ที่จะให้กำลังใจเพราะได้ทราบข่าวความเหน็ดเหนื่อยในภารกิจต่าง ๆ มาเป็นระยะ

อ่านต่อ »

งานตีแตกอีสานคราวนี้  27 ก.พ.- 1 มี.ค.  ทำใจไว้แต่แรกว่าคงไม่ได้ไปเพราะคำนวณจากภารกิจแล้วไม่น่าจะรอดไปได้ จึงต้องรับปากเจ้าน้อง อ.ขจิต ชิงไปสวนป่าเสียตั้งแต่ต้นเดือนเพื่อไปช่วยพ่อครูบาและ อ.แป๋ว

แต่หลังจากกลับจากสวนป่าครานั้น ทำให้ต้องลงมือจัดลำดับความสำคัญในชีวิตเสียใหม่ งานก็สำคัญแต่ยังไม่เร่งด่วนเท่ากับประสบการณ์ปิ๊งแว๊ปที่จะได้รับจากสังคมอุดมปัญญาแห่งนี้

อ่านต่อ »

เพราะถูกท่านประธานกรรมการบริหารขอร้องแกมบังคับมาตามสายโทรศัพท์จากอเมริกา จึงต้องไปปฏิบัติวิปัสสนากรรมฐาน  7 วัน 6 คืน หลักสูตรการพัฒนาจิตเพื่อให้เกิดปัญญาและสันติสุข   ณ วัดผาณิตาราม   จังหวัดฉะเชิงเทรา ในวันที่ 18 - 24 มีนาคม  2546  แทนท่าน

การเดินจงกรม ด้วยการกำหนดทุกอริยาบถที่ร่างกายทำ แล้วให้ระลึกรู้ว่ากำลังทำอะไรอยู่  แรก ๆ ให้ส่งเสียงเลยว่านี่กำลังก้าวนะ นี่กำลังยกนะ  หลัง ๆ ก็ห้ามพูด ให้กำหนดเงียบ ๆ อยู่ในใจ

ครูปูทำไม่ได้ค่ะ

อ่านต่อ »

ตรวจงานคนงานก่อสร้าง เดินเคาะพื้นกระเบื้องเพื่อรับงาน จนได้ฉายาว่าเป็น VBAC รุ่นเคาะกระเบื้อง

อ่านต่อ »

ช่วงก่อนสอบ Entrance นั่งปรึกษาตัวเองพร้อมตัดสินใจว่า อย่าเรียนต่อเลยนะเรา สงสารแม่   น้อง ๆ ยังเล็ก ให้น้องเรียนแทนดีกว่า   คิดไม่ออกหรอกว่าจะไปทำมาหากินอะไร  รู้แต่ว่าถ้าเราไม่เรียนสักคน  แม่คงประหยัดสตางค์ได้โขอยู่

อยู่ดี ๆ เหมือนฟ้าผ่า เช้าตี 5 วันหนึ่ง แม่ขึ้นมาปลุกที่ห้องบอก “พ่อมาหา”

อ่านต่อ »

เขาเล่ากันว่า… พ่อเป็นเจ้าของธุรกิจเย็บผ้าที่ใหญ่ที่สุดในสัตหีบ  รับเย็บเครื่องแบบทหารส่งฐานทัพเรือ รวมทั้งเย็บส่งเรือรบอเมริกันที่มาเทียบท่าที่ฐานทัพเรือสัตหีบด้วย  ใคร ๆ มักบอกว่า  พ่อเป็นคนดี ขยันทำมาหากิน ซื่อสัตย์  ไม่กินเหล้า ไม่สูบบุหรี่ จิตใจดี พูดเพราะ ใจคอกว้างขวาง และเป็นช่างตัดเย็บที่มีฝีมือ พ่อทำงานหนัก หามาได้เท่าไหร่เลี้ยงพ่อแม่ดูแลญาติ ๆ ทุกคน เพื่อนฝูงตกทุกข์ได้ยากมาจากไหนพ่อรับไว้หมด

อ่านต่อ »

เมื่อวานเย็น ตื่นเต้น จนตัวสั่น

ใครกันนั่น ส่งการ์ดให้ ใจฉงน

จะกิ๊กเก่า หรือกิ๊กใหม่ คิดระคน

หรือว่าซน ส่งผิด คิดน้อยใจ

อ่านต่อ »

ต้นไม้แต่ละต้นมีชุดความรู้ของตัวเอง

• ต้องการการดูแลต่างกัน คุณลักษณะต่างกัน ใช้ทำประโยชน์ต่างกัน

อ่านต่อ »

การเดินทางไปสวนป่ามหาชีวาลัยอีสานครั้งแรกของชีวิต ได้ “สัมผัส” ทั้งเกลียวความรู้ และเกลียวความรู้สึกตลอดเวลา จนต้องตัดสินใจวางกล้องและปากกาลง แล้วใช้ใจสัมผัสแทน (ขอบคุณรูปบางส่วนจาก คุณ Logos และน้อง อ.ขจิต ค่ะ)

ได้คลุกวงในกับคนที่ “กอดกับความคัน” อยู่ตลอดเวลา

จนพลอยทำให้ใครต่อใคร

ต้องปีนป่ายตะกายยอดความรู้ตามกันมาเป็นทิวแถว

แถมชี้ให้อีกแนะ ว่าตัวเองน่ะ

ระดับนางสาวไทย อย่าเอามาใช้ไม่ถูกเรื่อง

^_^

อ่านต่อ »