ทำไมต้องรอกอด

อ่าน: 15899

การเดินทางไปสวนป่ามหาชีวาลัยอีสานครั้งแรกของชีวิต ได้ “สัมผัส” ทั้งเกลียวความรู้ และเกลียวความรู้สึกตลอดเวลา จนต้องตัดสินใจวางกล้องและปากกาลง แล้วใช้ใจสัมผัสแทน (ขอบคุณรูปบางส่วนจาก คุณ Logos และน้อง อ.ขจิต ค่ะ)


ได้คลุกวงในกับคนที่ “กอดกับความคัน” อยู่ตลอดเวลา

จนพลอยทำให้ใครต่อใคร

ต้องปีนป่ายตะกายยอดความรู้ตามกันมาเป็นทิวแถว

แถมชี้ให้อีกแนะ ว่าตัวเองน่ะ

ระดับนางสาวไทย อย่าเอามาใช้ไม่ถูกเรื่อง

^_^

ได้สัมผัสกับคนตัวใหญ่ใจละเอียดที่เลือกจะ “กอดกับความมัน(กว่า)ของชีวิต”

ได้เห็นครูที่  “กอดแน่นกับวิชาชีพ”  เต็ม ๆ ตา

ทึ่งกับคนกล้าที่  “กอดกับความศรัทธา”  ในการทำสิ่งดี

ยิ้มแก้มแทบแตกกับอ้อมกอดของเหล่า “คนน่ากอด”

มะเดี่ยว

ได้เจอน้องมะเดี่ยวผู้น่ารัก คนที่ “รอจะกอดอีกไม่นาน” อิอิ

นักศึกษา

ได้ปล่อยใจไป “กอดกับอดีต” ทำให้มีความหวังเพิ่มกับอนาคต

ได้รับ “กอดอุ่น ๆ” จากน้องชายที่แสนดีคนนี้ตลอดเวลา

เห็นตัวเองชัด ๆ ก็อีตอนเดินตามใคร ๆ ไป “กอดกับความอยาก” ของตัวเองนี่ล่ะค่ะ

ได้เห็นความหวังว่ามนุษย์น่าจะรอดและอยู่ใน

“อ้อมกอดของธรรมชาติ”  ได้

หากเรียนรู้ที่จะอยู่กับทุกสรรพสิ่ง ด้วยการใส่ใจและใส่ความรู้ลงไป

มากพอที่จะสร้าง “ชุดความรู้เฉพาะ” ขึ้นมา

เป็นคู่มือในการอยู่ร่วมกันได้

ได้ยินเขาพูดกันว่ากำลังจะถึง “เทศกาลแห่งความรัก” อยู่รอมมะร่อ

เลยอยากให้ใครต่อใครได้มีโอกาส “กอด”

กับสิ่งที่ตัวเองรักและต้องการจริง ๆ ซะบ้าง

เพราะยังมีอีกหลายชีวิตที่ยังคงต้องเข้าคิว “รอกอด” กันต่อไป

ว่าแล้วก็จะมัวไป ”รอกอด”  กันอยู่ทำไมล่ะพี่น้องเอ๊ย

ฮิ๊ว…

(^__________^)

Key Word  :   อย่าเอานางสาวไทย  มาเป็นคนใช้

Post to Facebook

« « Prev : ปลูกป่าชายเลนกับพี่ครูต้อย

Next : “เหตุที่ต้องปลูกป่า” จากครูบาสุทธินันท์ » »


ผู้ใช้ Facebook สามารถให้ความเห็นที่นี่ได้ โดยกด Like เพื่อแสดงตัว

ไม่มีความคิดเห็น


แสดงความคิดเห็น

ท่านอยากจะเข้าระบบหรือไม่


*
To prove you're a person (not a spam script), type the security word shown in the picture. Click on the picture to hear an audio file of the word.
Click to hear an audio file of the anti-spam word


Main: 3.0644249916077 sec
Sidebar: 0.10882782936096 sec