ทีมไ่ก่โห่ถึงสวนป่า 3 พ.ค.2553

โดย krupu เมื่อ 16 พฤษภาคม 2010 เวลา 19:05 ในหมวดหมู่ aar, กิจกรรมจิตอาสา, เฮฮาศาสตร์ #
อ่าน: 2958

ตลอดเดือนเมษาที่ผ่านมา จะถูกพ่อครูบาฯ ขายยา เอ๊ย ชักชวนให้ไปสวนป่า ฯ ทริปคณะพี่ครูอึ่งตลอด

(ตอนนั้นรู้แค่นี้จริง ๆ ค่ะ)  เลยเดาไปเรื่อยเปื่อยว่าพี่ครูอึ่งคงจะพาครูที่โรงเรียนมงคลวิทยามาล่ะมั๊ง แล้วคงเชิญ อ.โสรีช์ มาด้วย (ได้รู้จักท่านผ่านตัวหนังสือเท่านั้น)   กี่คนก็ไม่รู้  มาอบรมหัวข้ออะไร มาทำอะไรกันบ้าง ไม่รู้!

เอาแค่รู้ว่ามีงาน ได้มาช่วยพ่อครูฯ ได้มาช่วยพี่ ๆ ได้บ้าง ทำไปได้เรียนรู้ไป ถ้าพอมีเวลาก็มาอยู่แล้วค่ะ เลยบอกพ่อครูว่า “ไปค่ะไป”

เอาเข้าจริง ๆ งานบ้านที่ต้องดูแลเจ้าลูกหมาน้อยทั้ง 7 คลุกข้าว ล้างเก็บชาม กาละมัง ขัดล้างพื้นท่ามกลางลูกหมายั๊วเยี้ยะก็เหนื่อยแสนสาหัส  ที่ทำงานก็ยุ่งเหยิงอีรุงตุงนัง จริง ๆ จะว่าเกี่ยวว่าต้องอยู่โยงก็ไม่เชิง แต่เป็นความกังวลว่าหากตัวเองไม่อยู่ ผู้ปกครองและนักศึกษาที่เขากำลังมีปัญหาถึงโรงถึงศาลเขาจะวางใจกับคนอื่นไหม  ไอ้ใจนึงก็กระโดดไปอยู่สวนป่าแล้ว อีกใจนึงก็เป็นห่วงนักศึกษาและผู้ปกครองที่กำลังเสียขวัญ ต้องคอยรับโทรศัพท์เขาเช้าเย็น อะไรที่ตำรวจหรือใครบอก ก็ไม่เข้าใจ เราต้องแปลงเป็นภาษาแห่งความห่วงใยและปลอบประโลมถึงจะสงบและปฏิบัติตามขั้นตอนได้อย่างไม่ตระหนกนัก

กระซิบถามพ่อครูเบา ๆ ว่า “พ่อฯ เที่ยวนี้หนูยกเลิกก่อนได้ไม๊ หนูมีห่วงหลายเรื่องอ่ะ มันคาราคาซังไงไม่รู้” (วิตกจริต)

พ่อครูฯ บอกว่า “ม่ายด้ายยย ซื้อตั๋วไว้แล้ว ไปเห๊อะ”

เอาก็เอา(วะ) หัดเตรียมพร้อม หัดวาง หัดไว้ใจคนอื่นบ้างเหอะนะเรา ชีวิตนี้ก็คงไม่สามารถอยู่กับใคร หรืออะไรไปได้ตลอดรอดฝั่งซักกะอย่างนึงนี่เนอะ

เช้า 3 พ.ค. เก็บเสื้อผ้าเสร็จ เข้าไปเคลียร์งานแต่เช้าตรู่ ไล่ประชุมพูดคุยกับทุกงานตั้งแต่ 8 โมงเช้าจน 9 โมงครึ่ง ทั้งที่ตั้งใจไว้แต่แรกว่าจะออกจากที่ทำงานซัก 10 โมงเช้า อยู่ดี ๆ ฟ้ามืดตื๋อฝนเทลงมาอย่างหนัก อย่ากระนั้นเลยไปเลยดีฝ่าเรา เดี๋ยวฉายาเดิมจะวกกลับเข้าตัวอีก

หนอย…ดันเจอโชเฟอร์วัยสะรุ่น 10 โมงเด๊ะ ถึงนครชัยแอร์

แป่ว! นั่งเกาเสาเล่นสิเรา เลยใช้เวลาที่เหลือฝากงานน้อง ๆ ต่อ

11 โมงเด๊ะ พ่อครูบาฯ ขึ้นแท็กซี่ฝ่าฝนตกรถติดรถชนมาได้เวลาพอดี๊พอดี ยังไม่ทันวางกระเป๋าเขาก็เรียกขึ้นรถเลย ตรงเวลาน่าชื่นชมจริง ๆ   หมายถึงรถของนครชัยแอร์นะคะ อิอิ


(ขอให้น้องอึ่ง และน้าอึ่งอ๊อบจงเจริญ เย่ๆๆๆ :)  )

บนรถมีแต่เราสองคนที่เมาท์กันจุ๊กจิ๊กๆ พอถึงเวลาที่พนักงานเอาข้าวกล่องมาให้ ยังมีหน้าควักหมูย่างตรังที่น้าแป๊ดฝากมาให้น้าอึ่ง เอามาลองชิมให้กลิ่นมันเตะจมูกคนอื่นให้อิจฉาเล่นอีกแนะ พอถูกพ่อครูบาฯ เอารูปมาลงบล็อก เลยสมน้ำหน้าตัวเองเพราะเป็นคนกินของย่อยยากพวกเนื้อสัตว์หรือข้าวเหนียวอะไรไม่ค่อยถูกโรคเท่าไหร่ อาการที่ตามมาคือเมาค่ะ เมาแล้วหลับ

พอถึงบุรีรัมย์ แม่หวีมายืนยิ้มแป้นรอรับอยู่ที่ขนส่ง

โดนแซวแต่แรกเลย นึกว่าจะมาไม่ได้น๊อ แต่ แหม นี่มาซะไก่โห่ ก่อนชาวบ้านเขาซะอีกนั่น

ว่าแล้วก็หัวเราะเยาะ 555…

รอจนแม่หวีหัวเราะเสร็จก็ไปตะลุยตลาดสดกันต่อ

เริ่มลิสต์รายการของกินของใช้ที่ต้องซื้อเตรียมไว้รับรองแขกทุกคณะ  เน้นของที่ตลาดสตึกไม่มีหรือซื้อไปตุนล่วงหน้าเผื่อไม่ทัน

เลยได้เริ่มต้นสังเกตการณ์ทั้งงบประมาณและขั้นตอนการเตรียมการหลังฉากของการจัดอบรมแต่ละครั้งโดยละเอียด ตั้งแต่วันแรกเลยค่ะ

เดินไปเจอร้านผักพอเพียง ผักทุกอย่างกำละบาท พ่อครูเลือกผักพื้นเมืองนู่นนี่ (จำชื่อไม่ได้ซักกะอย่าง) คว้าไป 10 กำ จ่ายไป 10 บาท ทำกินได้ไปหลายมื้อทีเดียว ร้านผักนี้มีป้ายบอกว่า ดำเนินชีวิตตามพระราชดำรัสเศรษฐกิจพอเพียงของในหลวง  จึงนำมาขายแกมแบ่งปัน ลุงกับป้าคนขายใจดีและยิ้มแย้มแจ่มใส แข่งกับสายฝนปรอย ๆ  ยินดีให้ถ่ายรูป และพร้อมตอบทุกคำถามของเราอย่างภาคภูมิใจ (ไว้จะพยายามหารูปมาลงนะคะ เผอิญเจอนักเลงดีลบทิ้งหมดอ่ะค่ะ เอิ๊กซ์!)

พ่อครูฯ เหลือบไปเห็นทุเรียนแกะโชว์เนื้อเป็นแพ็ค ๆ ก็ร้องน่ากิน ว่าแล้วก็หัวเราะ หึ ๆ เลยนึกขึ้นมาได้ว่า เออ เนอะ คราวที่แล้วห้ามพ่อกินทุเรียนที่ห้างคาร์ฟูร์แจ้งวัฒนะเพราะรุ่งขึ้นต้องบินไปเจาะเลือดกับป้าหวานที่ขอนแก่น พ่อก็ยักแย่ยักยันจะกินเสียให้ได้ เลยสัญญาว่าถ้าผลเจาะเลือดออกมาดี เดี๋ยวหนูซื้อให้กินเอง  พ่อได้แต่ยิ้มหน้าแหย ๆ

เอาล่ะ ครานี้จะได้หายกัน หม่ะ เดี๋ยวหนูซื้อให้เอง เอาแพ็คใหญ่ ๆ เลยนะจะได้เต็มอิ่มกันไปเลย สองคนตายาย พ่ออุ๊กะแม่หวี อิอิ

(ด้วยเหตุบางประการ ข้อความบางส่วนอาจมีสีจางลงบ้าง ป้าหวานจะได้อ่านไม่ถนัดนัก ฮ่า…)

ไปถึงสวนป่าก็โพล้เพล้พอดี รีบเก็บของและวางแผนเตรียมการทั้งหมด คุยกันไปก็เตรียมข้าวปลากันไป พ่อครูฯ เล่าเรื่องความประทับใจที่ได้ไปลุยแดนใต้ เรื่องหลวงพี่ติ๊ก คุณอัมรา การอบรมพระภิกษุ การสนทนาธรรมกับหลวงพี่ชัยวุธ เรื่องวัดยางทอง เรื่องพี่แป๊ดและครอบครัว ครอบครัวน้องอ๋อยพ่อสมและเจ้าหนูแอมแปร์ ฯลฯ

นึกภาพออกบ้าง นึกตามไม่ทันบ้าง แต่ที่เห็นชัด ๆ คือสายตาแห่งความสุขและความภาคภูมิใจของพ่อครูบา ทุกครั้งที่ได้พูดถึงเครือข่ายชาวเฮฮาศาสตร์ทุกคนที่เกิดขึ้นทุกครั้งจากการพบปะ จากการไปเยี่ยมเยือนถึงถิ่น ใครทำอะไรให้ ใครส่งอะไรมาให้ ใครพูดอะไร ใครแสดงความคิดเห็นอะไร ตรงใจ กินใจ ประทับใจหรือกวนได้ใจ  พ่อครูจะไม่ยอมปล่อยโอกาสให้ผ่านไป จะรีบยกย่องเชิงกระเซ้าเย้าแหย่ให้หมู่เราได้ร่วมรับรู้ในน้ำใจ ในความห่วงใย ในความน่ารักน่าเอ็นดูของพวกเราทุกคน จะว่าเป็นมือประสานสิบทิศก็ไม่ผิด ใช่ก่อ?

ไอ้เรื่อง อรยนท.  มันก็มีรสชาติ ด้วยประการฉะนี้แล เตร๊ง… เตรง… เตร่ง… เตร๊ง….

ไม่รู้ว่าเมาท์กันจนแมงเม่าแตกตื่นหรือเปล่านะคะ อย่าว่าแต่จะนั่งกินข้าวกันเลย อ้าปากพูดยังไม่ได้เลยค่ะ เพราะกองทัพแมงเม่าเป็นล้าน ๆ ตัวบุกสวนป่าจนไม่มีที่จะหนี ปิดไฟแล้วพี่แกก็ยังไม่ยอมไปไหน คาดว่าการจราจรตรงแสงไฟคงคับคั่ง คืนนั้นก็เลยได้หม่ำไข่เจียวและผัดผักใส่แมงเม่าเป็นครั้งแรกในชีวิต อิอิอิ

ทุกครั้งที่ไปสวนป่าฯ ก็จะคุยกับพ่อครูบาจนหลับกันไปข้างนึง

แต่! ทริปนี้ทั้งทริปได้นอนคุยกับแม่หวีจนฉ่ำปอดเลยค่ะ

ใครไม่เคยฟังประวัติสวนป่าสมัยแม่ย่า อย่าเพิ่งบอกว่่ารู้จักสวนป่าดีเน่อ

โปรดติดตามด้วยความระทึกในใจพลัน

เที่ยวนี้ไม่ได้รูปซักกะใบ ถ้าเห็นก็แสดงว่าขโมยชาวบ้านเขามานะคะ

ต้องอาศัยโม้แยะ ๆ ไว้ก่อน ยิ่งโม้ไม่ค่อยเป็นอยู่ด้วย ทำไงดีล่ะเรา

อ้อ!  เกือบลืมบอกไปแหน่ะค่ะ

วันนี้ทั้งสวนป่า มีแต่เรา 3 คน

อิอิอิ

:P

Post to Facebook

« « Prev : จิตตกเพราะเสียหมา

Next : เกณฑ์ตัดสินความเป็นผู้นำและจิตอาสา » »


ผู้ใช้ Facebook สามารถให้ความเห็นที่นี่ได้ โดยกด Like เพื่อแสดงตัว

26 ความคิดเห็น

  • #1 BM.chaiwut ให้ความคิดเห็นเมื่อ 16 พฤษภาคม 2010 เวลา 19:17

    เข้ามาตรวจรายงาน
    ใคร่จะบอกว่างานเลิกหลายวันแล้ว แต่เพิ่งส่งรายงาน (…………………)

    เจริญพร

  • #2 krupu ให้ความคิดเห็นเมื่อ 16 พฤษภาคม 2010 เวลา 19:28

    นมัสการค่ะหลวงพี่
    ใคร่จะแก้ตัว เอ๊ย ใคร่จะเรียนหลวงพี่ว่ามัวแต่จิตตกเก็บไม่ทันเลยทำให้ไม่ได้ทำในสิ่งที่น่าจะทำตั้งหลายอย่าง เลยต้องรีบปั่นก่อนจะโดนแซวหนักกว่านี้อ่ะค่ะ แหะ แหะ

  • #3 sutthinun ให้ความคิดเห็นเมื่อ 16 พฤษภาคม 2010 เวลา 19:35

    เรื่องทุเรียนนี่ชอบมาก
    ขนาดที่ว่าปลุกทุเรียนไม่ได้
    ขอปลูกขนุนแทนก็ยังดี
    เพราะมันคล้ายๆกัน
    แต่ให้เลือกก็จ้องทุเรียน นั่นแหละ

    ปีนี้ฟาดทุเรียนจนไม่กล้าบอกป้าหวาน
    น้ำหนักขึ้นเท่าเดิม
    เป็นโรคบริโภคยันเต
    พี่น้องจากระยองสิครับ มาดูงาน
    ล้วนเป็นเจ้าของสวนผลไม้ทั้งนั้น
    ขนทุเรียนมาให้หลายกล่อง
    แถมยังบอกไว้ด้วยนะ กล่องนี้ควรกินวันนี่ วันโน้น และวันหลังโน้นๆๆ
    โห เป็นทุเรียนคัดส่งออกอย่างดี
    ก็ต้องฉลองศรัทธาเต็มอัตรา

    ยังมีมังคุดคัดอย่างดีอีกหลายกล่องๆละ5กก.
    ตอนนี้ก็ต้องเร่งกินแร่งแจก
    กลัวมังคุดหมดอายุ
    ที่เล่านี่ก็เพื่อจะบอกว่า ..ล้างแค้นที่ไม่ได้ดวลทุเรียนตามที่ปูเล่า ยังไงละ
    ท้องแตกดีกว่าของเหลือ++++++++++++++++!!!!!!!!!!!!!!
    จ๊ากสสสสสสสสสสสสส์

  • #4 ป้าหวาน ให้ความคิดเห็นเมื่อ 16 พฤษภาคม 2010 เวลา 19:51

    ตามสบายเลยเน้อ…ป้าหวานไม่เห็นร๊อก…
    (..พุง.) ยุบหนอ…พองหนอ……
    ไม่รู้ ไม่ชี้  ไม่บอกผลเลิอดด้วยทั้ง 2 คน ..
    กิน..ท้องแตกอีกแล้ว  คราวก่อน กล้วยทอดพุงกาง…
    ..ที่สวนป่ามีต้นและใบอะไรๆ .แยะนี่…
    กินยอดผักทุกวันด้วย…เน้อะ  แคว๊กๆ  ๆๆ

  • #5 krupu ให้ความคิดเห็นเมื่อ 16 พฤษภาคม 2010 เวลา 20:40

    น่านน… จำเลยมาสารภาพซะหมดเปลือกเลย 555…
    เอาใหม่ค่ะพ่อ หนูแก้บันทึกเรียบร้อยแล้ว แสดงว่าตะกี๊ยังจางไม่พอ กร๊ากกกก…

  • #6 sompornp ให้ความคิดเห็นเมื่อ 17 พฤษภาคม 2010 เวลา 18:03

    กร๊ากส์
    น้ารอดตัวไปที่ไม่ฝากเลือดไปให้ป้าหวานตรวจ (ทำทีเป็นหลับ)
    ช่วงนี้เป็นอะไรม่ายรุ้บริโภคทุเรียนเกือบทุกวัน
    ไม่รู้เกิดบ้าเลือดอะไรขึ้นมา ว่าแล้วเดี๋ยวไปซื้อสัก 1 ลูก นั่งกิน นอนกิน ดีกว่า
    คริคริคริ
    จบข่าวเรื่องเล่าไป 1 เรื่อง

  • #7 krupu ให้ความคิดเห็นเมื่อ 18 พฤษภาคม 2010 เวลา 16:13

    เอาเข้าไปน้าเอ๊ย สวย ถึกและบึกบึน แถมยังอยากเพิ่มความฉุนเข้าไปอีก  แต่ไม่เป็นไรหรอกมั๊ง พ่อครูบาบอกว่าให้เดินสายกลาง จะได้เดินหยิบกินทั้งสองข้างทางได้ ซ้ายก็ง่าย ขวาก็สะดวกอ่ะ เห็นพ่อว่างั๊นนะ อิอิ

  • #8 bit.ly ให้ความคิดเห็นเมื่อ 29 มิถุนายน 2019 เวลา 0:12

    Everything said was very logical. But, what about this?
    what if you were to create a killer post title? I mean, I don’t want
    to tell you how to run your blog, but what if you added
    a title that grabbed a person’s attention? I mean ลานเรียนชีวิต »
    ทีมไ่ก่โห่ถึงสวนป่า
    3 พ.ค.2553 is kinda vanilla. You might peek at Yahoo’s home page
    and note how they create article headlines to grab viewers
    interested. You might try adding a video or a pic or two to
    get readers interested about everything’ve written. Just my opinion, it could make your posts a little
    bit more interesting.

  • #9 Chad ให้ความคิดเห็นเมื่อ 10 กรกฏาคม 2019 เวลา 23:29

    Very nice post. I certainly love this website. Thanks!

  • #10 Sherman ให้ความคิดเห็นเมื่อ 11 กรกฏาคม 2019 เวลา 10:26

    I used to be able to find good info from your articles.

  • #11 Jacquetta ให้ความคิดเห็นเมื่อ 12 กรกฏาคม 2019 เวลา 16:40

    I believe everything wrote was very logical. But, think on this, suppose you were to
    create a killer headline? I ain’t suggesting your
    information isn’t solid, however what if you added a title that
    makes people want more? I mean ลานเรียนชีวิต »
    ทีมไ่ก่โห่ถึงสวนป่า 3 พ.ค.2553 is kinda boring.
    You might glance at Yahoo’s front page and note how they create article titles
    to get viewers to click. You might add a related video or a related pic or two to get readers interested about everything’ve written. In my opinion, it could make
    your website a little livelier.

  • #12 Latrice ให้ความคิดเห็นเมื่อ 12 กรกฏาคม 2019 เวลา 20:30

    WOW just what I was searching for. Came here by searching for sports

  • #13 Magaret ให้ความคิดเห็นเมื่อ 13 กรกฏาคม 2019 เวลา 7:36

    For most recent information you have to pay a quick visit world-wide-web and on world-wide-web
    I found this site as a finest web page for most
    recent updates.

  • #14 Sheree ให้ความคิดเห็นเมื่อ 13 กรกฏาคม 2019 เวลา 11:40

    Hello, yes this piece of writing is actually fastidious and I have learned lot of things from it on the topic of blogging.

    thanks.

  • #15 Thao ให้ความคิดเห็นเมื่อ 16 กรกฏาคม 2019 เวลา 0:49

    I was recommended this web site by my cousin. I’m no
    longer sure whether or not this submit is written by
    him as no one else recognise such detailed about my problem.
    You are wonderful! Thank you!

  • #16 Zachery ให้ความคิดเห็นเมื่อ 18 กรกฏาคม 2019 เวลา 14:05

    It’s really a great and helpful piece of information. I am happy that you simply shared this useful info with us.
    Please stay us up to date like this. Thanks for sharing.

  • #17 Gennie ให้ความคิดเห็นเมื่อ 18 กรกฏาคม 2019 เวลา 16:12

    Pretty! This has been a really wonderful article.
    Thank you for providing this information.

  • #18 Cooper ให้ความคิดเห็นเมื่อ 20 กรกฏาคม 2019 เวลา 1:35

    WOW just what I was looking for. Came here by searching
    for sports

  • #19 Fred ให้ความคิดเห็นเมื่อ 22 กรกฏาคม 2019 เวลา 11:16

    This website was… how do you say it? Relevant!!

    Finally I’ve found something which helped me. Thank you!

  • #20 Zoe ให้ความคิดเห็นเมื่อ 22 กรกฏาคม 2019 เวลา 21:21

    Heya i’m for the first time here. I came across this board and I find It really useful & it
    helped me out a lot. I hope to give something back and help others like you helped me.

  • #21 Sabina ให้ความคิดเห็นเมื่อ 24 กรกฏาคม 2019 เวลา 2:28

    Wow, this article is fastidious, my sister is analyzing such things, therefore I am
    going to convey her.

  • #22 Troy ให้ความคิดเห็นเมื่อ 2 กันยายน 2019 เวลา 19:37

    Awesome! Its truly remarkable article, I have got much clear idea concerning from this article.

  • #23 Roseanna ให้ความคิดเห็นเมื่อ 2 กันยายน 2019 เวลา 19:42

    Hello there I am so excited I found your webpage, I really found you by accident, while I was researching on Askjeeve for something else, Anyways I am here now and
    would just like to say thank you for a marvelous post and a all round interesting blog (I also love the theme/design), I
    don’t have time to read it all at the moment but I have bookmarked it and also added your RSS feeds,
    so when I have time I will be back to read a great deal more, Please do keep up
    the excellent b.

  • #24 Monique ให้ความคิดเห็นเมื่อ 8 กันยายน 2019 เวลา 21:23

    I am really enjoying the theme/design of your site.
    Do you ever run into any internet browser compatibility problems?
    A couple of my blog audience have complained about my blog not working correctly in Explorer
    but looks great in Firefox. Do you have any ideas to help fix
    this problem?

  • #25 Dante ให้ความคิดเห็นเมื่อ 8 กันยายน 2019 เวลา 22:33

    I’m really impressed with your writing abilities as smartly as with
    the layout to your weblog. Is this a paid theme or did you modify it yourself?
    Either way stay up the nice high quality writing, it’s rare
    to see a nice weblog like this one nowadays..

  • #26 Iron scrap handling ให้ความคิดเห็นเมื่อ 2 มีนาคม 2024 เวลา 7:15

    Metal waste utilization and trading Ferrous material recycling growth Iron recovery center

    Commercial ferrous metal recycling, Iron waste reprocessing plant, Metal scrap yard management


แสดงความคิดเห็น

ท่านอยากจะเข้าระบบหรือไม่


*
To prove you're a person (not a spam script), type the security word shown in the picture. Click on the picture to hear an audio file of the word.
Click to hear an audio file of the anti-spam word


Main: 0.31543302536011 sec
Sidebar: 5.2601001262665 sec