แร้ง..
อ่าน: 8225วันที่ผมกลับไปบ้านเกิด ผมแอบไปดูพื้นที่เดิมของบ้าน แต่ต้องย้ายออกไปอยู่ในที่ปัจจุบัน เพราะน้ำกัดเซาะพื้นที่บ้านจนถึงเสาบ้าน ขืนอยู่ต่อไปบ้านก็จะตกไปในแม่น้ำน้อย จะทำกำแพงกั้นน้ำ ที่ภาษาภาคกลางเรียก “รอ” ก็ไม่มีเงินมากขนาดนั้น ลูก 6 คนกำลังเรียนหนังสือ
แม่น้ำนี้ผมเล่นมาตั้งแต่เด็ก ว่ายน้ำข้ามฝั่งไปข้ามมาสนุก ผู้ใหญ่ก็คอยดุด่า ไม่กลัวจมน้ำหรอก แต่กลัวปลาปักเป้าจะกัดไอ้จู๋น่ะซี อิอิ ซึ่งมีคนโดยกัดบ่อยๆ วันหลังค่อยคุยพื้นที่ตรงนี้ยามเด็ก
วันนั้นผมแหงนดูท้องฟ้า โน่น โน่น อะไรเต็มท้องฟ้าโน่น.. รูปนี้มองไม่เห็น มีจุดดำๆตรงกลางรูปน่ะ
เอ้าซูมเข้ามา เป็นรูปที่ผมไม่เห็นมานานแสนนานเพราะอีสานไม่มีให้เห็น แต่สมัยเด็กๆผมเห็นภาพแบบนี้บ่อยมาก นกขนาดใหญ่เป็นฝูงบางทีนับได้ถึง 50 กว่าตัว บินวนกันเป็นวงกลม เรียกว่าร่อนมากกว่า เพราะเขาขยับปีกสองสามที หลังจากนั้นก็กางปีกร่อนวนเป็นวงกลมไล่เรียงกันไป
เป็นนกแร้ง หรืออีแร้ง ครับ คอยาวไม่มีขน หัวแดงๆ กางปีกเต็มที่กว้างมากขนาดมากกว่า 1 เมตร เขากินแต่ซากสัตว์ที่ตายแล้ว เช่นหมาตาย เขาก็จะร่อนลงมาทั้งฝูงแล้วเข้าทึ้งซากจนเหลือแต่กระดูก สมัยเด็กๆชอบเอาไม้วิ่งไล่ตีมัน มันก็วิ่งหนีแล้วก็วนกลับมาที่ซากใหม่ เราวิ่งไล่ไม่ทันหรอกครับ
มีแร้งเป็นตัวแทนความสกปรก ความเหม็น ความไม่ดีงาม แต่เขาเป็นผู้ขจัดขยะ เคยเห็น FW เมล์ ในธิเบตเมื่อมีคนตายจะมีการนำศพไปให้แร้งกิน โดยคนทำพิธีจะเอาขวานมาจามร่างกายให้เป็นเส้นๆ ง่ายต่อแร้งมากิน…!!!!!?????
