อัสดง..
อ่าน: 1859
กลับบ้าน
ทุกวันหยุดหากไม่มีงานเร่งด่วนอะไรผมก็จะเดินทางกลับบ้านขอนแก่น
กลับมาหาครอบครัว จริงๆไม่เชิงครอบครัวเพราะลูกคนเดียวไปอยู่อีกทางหนึ่ง เป็นว่ากลับบ้านก็แล้วกัน
ใช้เวลาทำอะไรบ้างล่ะ นอกจากจะพูดคุยเล่าเรื่องโน้นนี้สู่กันฟังแล้วก็ทำอาหารจานโปรดกินกัน จนอ้วนกันไปข้างหนึ่ง หากเพื่อนๆ พี่ๆโทรมาชวนไปออกกำลังกายก็จะไป หากไม่มีใครชวนก็ทำโน่นทำนี่รอบบ้าน หรือไม่ก็ขลุกอยู่กับหน้าจอคอมพิวเตอร์ หรือไม่ก็อ่านหนังสือกองท่วมหัวที่ซื้อตุนไว้ หลายเล่มแค่อ่านหน้าปกแล้วก็กองไว้ว่าสักวันจะหยิบมาอ่าน บางเล่มจนลืมไปว่าเรามีอยู่
มาช่วงหลังนี่ ใครมาชวนออกกำลังกายก็จะไม่ได้ไป หรือไปน้อยลง อยากอยู่บ้านมากกว่า อยากทำนั่นทำนี่อีกหลายอย่าง ที่เว้นค้างไว้
บ่อยครั้งหอบงานกลับมาบ้านกระเป๋าเอกสารตุง นั่งแข่งกับคนข้างกายทั้งวันทั้งคืนทำงานให้เสร็จ ส่วนใหญ่เธอจะนั่งนานกว่าเพราะเธอทำไปด้วยดูละครละเม็งไปด้วย ทั้งน้ำเน่า น้ำเสีย น้ำดี เธอดูหมด ผมก็ปลีกตัวไปจะดูก็รายการกีฬาที่ชอบ หลายครั้งเวลามาตรงกัน อิอิ เป็นเรื่อง..
อย่างไรการกลับบ้านสุดสัปดาห์ก็เป็นสุขตามประสาปุถุชน
รูปข้างบนนั้นระหว่างรถติดไฟแดงที่กาฬสินธุ์ ก็คว้ากล้องมาจับไว้
อัสดง จับใจจริงๆ …..เหมือนชีวิตเราเลย….
