ลานเก็บเรื่องมาเล่า

ช่วงนี้นั่งเขียนงานที่บ้าน ตกเย็นก็พักผ่อน ลากเก่าอี้ตัวโปรดมานั่งนอกชานหลังบ้าน นั่งเงียบๆเดี๋ยวก็มีสัตว์อาศัยมาให้ดู

อย่างที่เคยบันทึกไว้บ้างแล้วว่า ฤดูฝนก็ทำให้หลังบ้านเขียวขจี ต้นก้ามปูก็โตใหญ่ มากจนมองไปว่า เริ่มจะมากเกินไปแล้ว เพราะหากมันหักโค่นมาอาจจะกระทบตัวบ้านได้

ริมขวาสุดนั้นคือต้นจันกะพ้อ ที่รอวันให้ดอกในช่วงฤดูหนาวนี้อีกครั้ง ปีนี้เขาแตกใบอ่อนและเติบโตจนขยายกิ่งเข้ามาติดชานบ้านแล้ว

ที่ต้นจันกะพ้อเป็นที่อาศัยของมดแดง อยู่สองรัง เจ้ามดแดงตัวนี้ก็ออกมาเดินบนราวแสตนเลส แปลกที่เวลามันเดินบนราวนี้จะชูก้นโด่งสุดๆ แต่เมื่อเข้าเดินกลับไปบนต้นจันกะพ้อ ก้นเขาก็อยู่ในระดับปกติ

เอามาให้ดูอีก ผึ้งรังขนาดย่อมๆ มาอยู่หลายเดือนแล้วยังไม่ไป ขาประจำวันก็เจ้านกกะปูดตาแดงจึ้งขึ้ง

เจ้าขาวเจ้าแดงนี่จะมาช่วงเช้าและบ่ายๆ บางทีเขาเห็นเราก็แอบนิ่ง มองเราเฉยๆเป็นนานๆ หากเราไม่ขยับเขาก็นิ่งมองเรา พอเราส่งเสียงหรือขยับ ก็วิ่งปรู๊ดไปต้นไม้อื่น

เดือนก่อนน้ำท่วมพื้นที่สาธารณะหลังบ้าน มาวันนี้น้ำแห้งลง แต่ยังมีน้ำตกค้างในคูซึ่งแน่นอนปลา และสัตว์น้ำอื่นๆก็หลงน้ำมาตกอยู่ในคูน้ำแห่งนี้ สัญชาติญาณของนกกะยางนั้นรู้ดีว่าคูน้ำนี้มีอาหารของเขา ก็จะมานั่งเฝ้าอย่างเงียบๆ คอยจังหวะ โอกาสที่จะมาถึงและมักไม่พลาดที่จงอยปากเขาจะทำงานอย่างได้ผล

นานๆจะเห็น เจ้านกเขา ที่ซ่อนตัวอยู่ในใบไม้เขียวแห่งนี้

มีเพื่อนร่วมโลกหลายชนิด หากเรานั่งเงียบๆ เขาก็จะปรากฏตัวให้เห็น แต่หากส่งเสียง หรือทำกิจกรรมใดๆแล้ว เจ้าเพื่อนร่วมโลกเหล่านี้ก็หนีไป หรือหลบไป

ธรรมชาติช่วยให้เปลี่ยนความหมกมุ่นกับการเขียนงานได้มากทีเดียว

ว่าแล้วก็กลับนั่งเก้าอี้ตัวเดิมต่อ อิอิ..