อยู่บ้านที่สุราษฎร์ก็ดูแลหลานทั้งวันทั้งคืน ติดกันเป็นตังเม พอกลับมากรุงเทพก็มาดูแลเจ้าหลานชายทั้ง 7 ตัวด้วยตัวเองทั้งวันทั้งคืนอีก ชดเชยที่ทิ้งเขาไปเป็นเดือน แป๊บเดียวก็วิ่งไปไฮเปอร์แถวสวนป่าอีกแล้ว พอกลับมาคราวนี้ก็เลยทุ่มเวลาให้งานและหมาทั้งหมด เพราะรู้ว่าใกล้จะถึงเวลานัดให้คนมารับหมาไปแบ่งกันเลี้ยงอยู่รอมร่อแล้ว
ขณะกำลังนั่งอวดรูปถ่ายลูกหมาให้น้องๆ ที่โรงเรียนดู (เพื่อหวังจะหลอกล่อหาคนมาช่วยกันรับไปเลี้ยง) พอมีคนถามว่าตัวไหนตัวผู้ ตัวไหนตัวเมีย ก็เลยเพิ่งนึกขึ้นมาได้ว่า เออ ว่ะ ลืมเรื่องนี้ไปเลย เย็นวันนั้นกลับถึงบ้านปุ๊บ ก็เลยหงายท้องดูทีละตัว
ปรากฎว่าเป็นตัวผู้ทั้งหมด!
เฮ๊ย ดูผิดหรือเปล่า (ทำไมทุกคนทักเหมือนป๋าหมดเลยหว่า?)
เอ คิดว่าไม่ผิดนะคะ
เอ้า ไม่เชื่อดูนี่จิ่
หนุ่มที่หนึ่ง
ก็น่านนน่ะสิเนอะ มันยากเย็นตรงไหนนักหนาล่ะ ฮึ???
เพลงเพราะดีค่ะ ภาพประกอบก็น่ารักทุกภาพเลย สะใจท่อนจบมาก เหมือนอยากจะแหกปาก ให้ดังเข้าไปถึงข้างในกระโหลกของคนฟังเสียให้ได้ คงอยากจะให้ได้ยินกันทั่วทั้งม๊อบ เอ๊ย ทั่วทุกคนอ่ะนะ 
เมื่อคุณชี้แจงไปแล้ว เขาก็ควรจะยอมรับฟัง แต่เมื่อเขาไม่ฟัง และคุณก็ได้ทำหน้าที่ของตัวเองอย่างดีที่สุดไปแล้ว ก็คงต้อง “ปล่อยมันไป”
ในโลกนี้ มีเรื่องอะไรต่อมิอะไรหลายอย่างที่เราไม่สามารถให้เวลากับมัน หรือไม่สามารถทำในสิ่งนั้นให้ดีที่สุด แต่แล้วเราก็ต้องปล่อยให้สิ่งเหล่านั้นผ่านไป เพราะหากเรามัวแต่ “จะนับเม็ดทรายในแม่น้ำคงคา” เวลาของคุณคงไม่พอเป็นแน่ (มีความหมายว่า จะพยายามทำให้คนทั้งโลกรู้สึกพอใจตัวเองในทุกเรื่อง)
วิธีคิดไม่ธรรมดาของมาร์ติน วีลเลอร์ บัณฑิตเกียรตินิยมอันดับหนึ่งเคมบริดจ์
“คนไทยมีพระเจ้าอยู่หัว มีแผ่นดินที่อุดมสมบูรณ์ มีศาสนาพุทธที่ดีมาก ทั้ง ๓ อย่างนี้พยายามรักษาเอาไว้ให้ได้”
มันเป็นเรื่องแปลกนะที่ประเทศไทยคนยากจนมีหนี้สินเยอะ ที่อังกฤษมีแต่คนรวยที่มีหนี้สิน คนจนไม่มีหนี้เพราะเขาไม่ให้คนจนยืมเงิน เนื่องจากกลัวจะไม่มีปัญญาใช้คืน จึงไม่มีสิทธิ์มีหนี้สิน แต่คนรวยยืมเงินได้ คำว่ารวยกับคำว่าจน มันคืออะไรกันแน่
ที่ขอนแก่น เขาว่าผมบ้าบ้าง ฝรั่งยากจนบ้าง ฝรั่งตกอับบ้าง ฝรั่งขี้นก ฝรั่งไม่มีเงิน แต่ผมบอกว่าไม่ใช่ ผมรวยนะ เขาถามว่าผมรวยได้ยังไง ผมบอกว่า
โอย… ปวดจี๊ดกับฉายา “แห้ว” ไม่รู้ผู้ใด๋มายัดเยียดให้ตั้งแต่เมื่อไหร่ ไล่ก็ไม่ไป ราดก็ไม่ลง สลัดก็ม่ายยย…หลุด
พอมานั่งนับนิ้วเข้าจริง ๆ คนหัวฟูวัน ๆ วิ่งวนอยู่แต่กับงานและงาน และงานอย่างครูปู กลับมีโอกาสไปร่วมเฮฯ กับชาวบ้านเขาเหมือนกัน เอาเฉพาะที่ได้ไปเยี่ยมเยียนเรียนรู้ที่สวนป่ามหาชีวาลัยอีสาน ของพ่อครูบาสุทธินันท์ ปรัชญพฤทธิ์ เมื่อปีที่แล้ว (2552) ก็
ไม่เชื่อ ดูนี่เลยค่ะ
เพิ่งทราบข่าวว่า ดร.เม้ง แฟนพันธุ์แท้แฟนท่อม หนึ่งในผู้ก่อตั้งลานปัญญาของพวกเรา จะบวชในวันที่ 15-16 เม.ย.นี้ ที่บ้านในอำเภอจุฬาภรณ์ จังหวัดนครศรีธรรมราช
จากความตั้งใจเดิมที่จะดิ่งลงใต้ เลยเรียกส่ง ๆ ไปก่อนว่า “เฮฯ หายาย” จึงขอเรียกชื่อเฮฯ ในครั้งนี้เสียใหม่ให้สมกับความตั้งใจของพวกเราเป็น
โดยสรุปโปรแกรมการเดินทางได้แล้วดังนี้ค่ะ
กำหนดการ เฮร่วมใจไปงานบวชเม้ง 14 - 17 เม.ย. 2553
พระพุทธเจ้าตรัสว่าความรักจะเกิดขึ้นไม่ได้หากปราศจากเหตุปัจจัยทั้งอดีตและปัจจุบันประกอบกัน
ไม่ว่าจะเป็นของเก่าหรือของใหม่ บุญที่สร้าง “คู่บุญ” ขึ้นมาจะเหมือน ๆ กัน พระพุทธเจ้าตรัสแสดงไว้ได้แก่
๑) มีศรัทธาไปในแนวทางเดียวกัน
เช่น ถือศาสดาองค์เดียวกัน เชื่อหรือไม่เชื่อเรื่องกรรมวิบากด้วยกัน เชื่อว่าโลกกลมหรือโลกแบนเหมือน ๆ กัน เชื่อแนวทางในการดำรงชีวิตรูปแบบเดียวกัน เป็นต้น เมื่อศรัทธาไม่ตรงกันก็คุยเรื่องไม่ตรงกัน เมื่อคุยเรื่องไม่ตรงกันก็คุยกันได้ไม่นาน เมื่อคุยกันได้ไม่นานก็เบื่อกันเร็ว อันนี้คือความจริงที่เกิดขึ้นกับทุกรูปนาม ไม่จำเพาะเฉพาะคู่รักเท่านั้น ขนาดเพื่อนกันแต่เชื่อไม่เหมือนกันยังยากที่จะเป็นเพื่อนสนิทกันเลยครับ ศรัทธาที่ร่วมกันปลูกฝังให้มั่นคงย่อมทำหน้าที่สร้างสายตาที่มองไปในทิศทางเดียวกัน ไม่ก่อความรู้สึกเป็นอื่นจากกัน อ่านต่อ »
โหยหาความรักกันบ้างไหม ?
เหตุที่ทำให้เจอคู่ดีคู่ไม่ดีนั้นมีอยู่มาก ที่เป็นแรงบังคับผลักไสหน่วงเหนี่ยวจากอดีตก็มี ที่เป็นแรงยุของเพื่อนดีเพื่อนไม่ดีหรือด่วนได้ขณะหน้ามืดตอนเหงาจัด ๆ ก็มี พูดง่าย ๆ คือเหตุผลของการที่คนไปเลือคู่มานั้นมีความหลากหลาย ขึ้นอยู่กับว่าตัวเองมีความเชื่อย่างไร ขอยกตัวอย่างพอสังเขปกรณีผลักไสจากบุญบันดาล ถ้าเป็นการสนับสนุนของ “บุญ” ก็จะบันดาลให้เกิดเหตุการณ์ดีดี ประจวบเหมาะให้พบกันซึ้งใจกัน มีโอกาสได้เกื้อกูลกัน อย่างกรณีการผลักไสหรือการบังคับของบาปก็จะบันดาลเหตุการณ์ร้าย ๆ ให้ประจวบเหมาะได้พบกันและผูกมัดกัน จนดิ้นจากกันไม่หลุด
หากชีวิต ยังปรารถนาจะมีคู่ แล้วจะทำอย่างไร จึงจะได้เจอคนดี ที่จริงใจ ? อ่านต่อ »
