ที่นั่งหลังสุดมุมสุด
อ่าน: 8305ต้องขึ้นลงกรุงเทพฯ ขอนแก่น บ่อยเพราะทั้งงานในหน้าที่รับผิดชอบและงานของลูกสาว ผมใช้บริการรถประจำทาง นครชัยแอร์ ที่ใช้คำย่อว่า NCA เพื่อประหยัดค่าใช้จ่ายที่ใช้เดินทาง
NCA นั้น ภรรยาผมเคยเป็นหนึ่งในทีมไปประเมินผลมาตรฐานของรถและบริการร่วมกับวิศวกรและด้านอื่นๆ พบว่ารถโดยสารที่วิ่งบริการในปัจจุบันนั้น NCA ถือว่ามีมาตรฐานสูงสุด หลายท่านใช้บริการแล้วทราบดี NCA มีบริการหลายสายจากกรุงเทพฯไปอีสานหลายจังหวัด ไปภาคเหนือหลายจังหวัด ผมไม่ทราบว่าไปใต้บ้างหรือเปล่า เขามีสถานีส่วนตัวอยู่ที่ถนนกำแพงเพชร แยกเป็นอิสระจากหมอชิต แต่ใครจะไปขึ้นที่หมอชิตก็จะแวะไปรับ แต่เท่าที่ทราบผู้โดยสารมาที่สถานีของเขาโดยตรงหมด เลยไม่ได้แวะไปหมอชิต
พนักงานขับรถไม่มีขับสวีดสวาด นิ่มนวล ไปเรื่อยๆ และประกาศก่อนออกรถว่า ..ผมสัญญาว่าจะพาผู้โดยสารทุกท่านไปถึงที่หมายอย่างปลอดภัย … มีพนักงานบริการเธอแต่งตัวเหมือนแอร์โฮสเตทเลย ทำหน้าที่คล้ายๆกันคือบริการเสริฟน้ำอาหารเครื่องดื่ม และอื่นๆที่ผู้โดยสารต้องการ เช่นที่ที่นั่งทุกที่นั่งจะมีจอทีวีเล็กๆด้านหน้าที่ติดกับที่นั่งท่านอื่นด้านหน้า และมีลำโพงอยู่ที่เบาะนั่งของตัวเอง แบบนั่งเอาหัวติดที่นั่งก็ได้ยินเสียง ถือว่าทำให้เป็นส่วนตัวมากขึ้น ลดความรำคาญจากผู้โดยสารข้างเคียง ที่จอทีวีก็มีหลายรายการให้เลือกตั้งแต่ เกมส์ เพลง หนังชุดต่างๆที่เขาเปลี่ยนไปทุกสัปดาห์
ที่นั่งลดลงมากเหลือเพียงยี่สิบกว่าที่นั่ง เหยียดเท้าได้ มีแผ่นกั้นระหว่างที่นั่งในกรณีที่ไม่รู้จักกันก็เอาลงมากั้นได้ มีโต๊ะที่เลื่อนออกมากางทานอาหารได้ ที่นั่งนวดไฟฟ้า ปรับเอนด้วยไฟฟ้า .. มีห้องน้ำตรงกลางคัน มีประตูปิดเปิดสองชั้น ป้องกันกลิ่นออกมา พนักงานจะมาเอาแอร์รีเฟลชเชอร์พ่นทุกๆสองชั่วโมงพร้อมเปลี่ยนถุงขยะ ..โอยทันสมัยไปหมด บริการดีไปหมด
อาหารการกินก็แจกไม่อั้น ผมว่ามากเกินไป เช่นน้ำแจกตั้งสามสี่แบบ ทานแล้วก็เข้าห้องน้ำ ครั้งหนึ่งผมนั่งจาก ขอนแก่นลงกรุงเทพฯ บังเอิญมีที่นั่งเดี่ยวเหลือเพียงที่เดียวตรงประตูห้องน้ำพอดี แม่เจ้า…..ก็ผู้โดยสารทั้งหญิงทั้งชายเดินเข้าห้องน้ำกันตลอด ผมว่าทุกคนยกเว้นผมที่นั่งรู้สึกรำคาญ เพราะบ่อยมากเกินไปที่นั่งตรงนั้นจะต้องรับสภาพ คราวต่อๆมาผมไม่เลือกที่นั่งตรงนั้นเลย หากไม่มีที่นั่งเหลือผมก็เลื่อนเวลาเดินทาง อิอิ…
ลืมบอกไปว่าทั่นั่งมีสองแถว แถวหนึ่งมีสองที่นั่ง อีกแถวนั่งเดี่ยว เป็นส่วนตัวสูงมาก บริการ NCA เต็มทุกเที่ยวเท่าที่ผมทราบ เพราะราคาไม่แพงมากนัก แต่นั่งสบาย บริการดี ใครๆก็ซื้อมาตรฐานแบบนี้ ผมว่าบริษัทอื่นๆคงคิดปรับปรุงบริการมาตรฐานเหมือนกันแหละ
แต่เมื่อคืนผมเสร็จงานหน้าที่ เสร็จธุระส่วนหนึ่งของลูกสาวก็บึ่งขึ้นขอนแก่น เพื่อเตรียมตัวข้ามไปลาวสักสองวัน จองตั๋วได้เที่ยวเที่ยงคืน คนก็เต็ม ได้ที่นั่งค่อนไปข้างหลังรถ ที่นั่งเดี่ยวเต็มก็ต้องนั่งคู่ เอาเถอะคงหลับไปตลอดทาง ผมคิดเช่นนั้น
ผมไปนั่งคอยตั้งแต่หัวค่ำห้องรับรองผู้โดยสารหากซื้อ First class ก็มีห้องนั่งแยกต่างหาก ใครขี้เมื่อยก็สามารถซื้อบริการนวดฝ่าเท้าได้อีก ได้ยินเสียงพนักงานนวดทำงานตลอด แสดงว่ามีคนใช้บริการหนาแน่นเหมือนกัน การจัดการเขาจำลองแบบการบิน ทำได้ดีมาก ชุดที่นั่งคอยเดินทางไปผู้โดยสารชุดใหม่ก็เข้ามาแทนที่ทำให้มีที่นั่งหมุนเวียนตลอดไม่ถึงกับแน่น ยกเว้นญาติพี่น้องมาส่งกันทำให้ยืนบ้างก็มีแต่ไม่นานก็มีที่นั่ง
เมื่อพนักงานเรียกขึ้นรถผมก็ปล่อยให้ทุกคนขึ้นไปก่อน พยายามขึ้นทีหลังเพราะผมนั่งด้านในไม่ต้องผ่านคนอื่น เอากระเป๋าฝากไปใต้ท้องรถ อีกใบก็เอาไปด้วยเพราะมีคอมมีหนังสือ ผมเอาหนังสือที่ชอบมาอ่านเพลินไปพักหนึ่ง รถขับไปเรื่อยๆ นิ่มๆคนที่เปิดทีวีดู ฟังเพลง เล่นเกมส์เริ่มทยอยปิด พนักงานบริการที่เดินบริการแจกสะบั้นก็หยุดพักหนึ่ง ผมเพลินกับสาระในหนังสือที่ผมโปรดที่สุดของอาจารย์ฉัตรทิพย์ เพลินกับสาระพักใหญ่ๆก็เกิดเรื่องครับ…..
ก็ที่นั่งแถวหลังสุดมุมสุดนั่น อาเสี่ยตัวใหญ่ ใหญ่กว่าผมสักสองเท่า แกหลับแล้วแกกรน ดังสนั่นโลกไปเลย ผมว่าแกรู้ตัวว่าแกกรนอุตสาห์เลือกที่นั่งหลังสุด มุมสุดแล้วนะ แต่เสียงกรนของแกนี่ดังไปถึงหน้ารถจริงๆ ไม่ว่าระจะเบาจะวิ่ง ใครจะลุกออกมาเข้าห้องน้ำ แกไม่ตื่น แกหลับแบบไม่เกรงใจใคร แถมร้องเพลงที่ไม่มีใครอยากฟัง ให้เราที่นั่งอ่านหนังสือเพลินๆต้องทนฟัง…โอยไม่รู้จะทำอย่างไรดี…
สงสารเด็กสาวๆ หนุ่มๆ ที่นั่งหน้าเหยเกใกล้ๆแกนี่ซิ
คงฝันร้ายไปหลายวันแน่เลย….ห้า ห้า ห้า
ผมพยายามหลับเป็นนาน ไปไปก็สะดุ้งตื่นเพราะกรนของแกสำลัก ดังสนั่นออกมาน่ะซี….
NCA น่าจะมีมาตรการอะไรสักอย่างแก้ปัญหานี้นะครับ เพราะมิเช่นนั้นครั้งต่อไปจะซื้อที่นั่งชักเสียวว่าจะถูกหวยหรือเปล่า อิอิ