ลานเก็บเรื่องมาเล่า

วันที่ 1 มกราคม 2553 ประเทศไทยกำลังเดินก้าวเข้าสู่ความยุ่งยากของวิถีการผลิตอีกครั้ง เพราะ ความตกลงการค้าเสรีอาเซียน(FTA) จะมีผลบังคับใช้ สินค้าไทย 23 รายการกำลังเดินเข้าไปสู่ภาษี 0% โดยเฉพาะ “ข้าวและข้าวโพด” โปรดดู FTA1, FTA2, มูลนิธิชีววิถี

ผลผลิตข้าวโพดบ้านเราต้นทุนอยู่ที่ 6 บาท ต่อ กิโลกรัม ขณะที่ประเทศลาวต่ำกว่า 3 บาทต่อกิโลกรัม (ข้อมูลจากการอภิปรายที่เครือข่ายอินแปง วันที่ 17 ธันวาคม 2552)

ส่วนข้าวนั้นต้นทุนการผลิตบ้านเราแพงลิบลิ่วเมื่อเทียบกับเวียตนาม และเมืองไทยผลิตได้ อย่างดี ปีละ 2 ครั้ง หรือ ดีที่สุด 2 ปี 5 ครั้ง แต่ที่เวียตนามผลิตได้ ปีละ 4-5 ครั้ง ผลผลิตของเขาเฉลี่ย ไร่ละ 110 ถัง ของไทยเฉลี่ยที่ 50 ถังในภาคอีสาน พื้นที่ทำการผลิตข้าวของเวียตนาม 80 % เป็นระบบชลประทาน เมืองไทยยังไม่ถึง 10 % ?? แม้ว่าคุณภาพข้าวจะแตกต่างกัน แต่ระบบตลาดข้าวของไทยอยู่ที่โรงสี พ่อค้าคนกลางและผู้ส่งออก ที่มีอิทธิพลในการกำหนดราคาข้าวต่อชาวนาผู้ผลิต ขณะที่เวียตนาม รัฐเป็นผู้ทำการตลาดเอง

ทางเลือกทางรอดของชาวนาไทยคืออะไร ทางเลือกทางรอดของชาวไร่ข้าวโพดคืออย่างไร คนทำงานกับชาวบ้านปวดหมองงงงงง…ง่ะ….

วันนี้เราคุยกันถึงแนวทางเลือกที่ในหลวงพระราชทานมาให้นั้น คือทางรอด ซึ่งเครือข่ายของเรา โครงการของเรากำลังเดินทางนั้น แต่ก็มีงานที่ต้องทำอีกมากมาย และหากรัฐไม่ก้าวเข้ามาสนับสนุนอย่างจริงจัง มัวไปอุ้มธุรกิจละก้อ …..เขามาแน่ครับ.. เขานั่นคือใคร ไม่ต้องบอก..

งานเข้าอีกแล้วครับ…