ลานเก็บเรื่องมาเล่า

เมื่อเย็นไปตลาดใกล้บ้าน เพื่อเดินดูสินค้าผักพื้นบ้านมาเป็นอาหาร และตั้งใจซื้อสับปะรดมาจากเจ้าประจำ ซึ่งมีสองแห่ง อยู่หัวตลาด กับท้ายตลาด

แม่ค้าพอเห็นหน้าก็รู้แล้วว่า อีตาคนนี้เจ้าประจำ วันนี้จะเอากี่ถุง เท่านั้นแหละ ปกติก็ซื้อ 1 ถุง ราคายี่สิบบาท และผมมักจะเอ่ยปากว่า ขอแกนสับปะรดด้วย แม่ค้าก็หยิบแกนแถมให้

นานมาแล้วไม่มีใครขอแกนสับปะรด ถามแม่ค้าดูว่า เอาไปทำอะไรหากไม่มีคนขอ ..เอาไปให้ไก่กิน หรือทิ้งไป…. โห…เสียดายจัง เพราะเอาไปทำปุ๋ยน้ำหมักชั้นดีเลย แต่ดีกว่านั้นคือเอาไปกินน่ะซี

วันนี้ ไม่เหลือหลอ ดูเหมือนลูกค้าจะรู้แกวหมดแล้วว่า แกนสับปะรดนั้นอร่อยมากๆ ยิ่งเป็นสับปะรดบางพันธุ์นะครับ กรอบมากๆ แรกๆ..แม่ค้าถามว่าเอาไปกินหรือ..ผมตอบว่า เอาไปให้หมาที่บ้าน..อิอิ

ก็จริงๆ เอาไปให้เจ้าคุ๊กกี้ หมาที่บ้านจริงๆ แม้ว่าชาวบ้านจะบอกว่า ให้หมากินของหวานๆมันจะดุนะ.. แต่ผมก็ซื้อสับปะรดแล้วขอแกนมาให้เขาทุกครั้ง

เมื่อสัปดาห์ก่อน ได้มาถุงใหญ่เลย ก็เอามานั่งกับหมาหลังบ้าน เรากินอันหนึ่ง ให้หมาอันหนึ่ง แต่เจ้าหมากินไม่ค่อยเรียบร้อย ขะเหมือบสองสามทีหายเข้าไปในคอหมดแล้ว ต้องดุเขาว่าให้กินเรียบร้อยหน่อย

มาวันนี้ได้สับปะรดมาถุงหนึ่ง ได้น้ำใบย่านางขวดหนึ่ง ได้ฟักทองต้มใส่มะพร้าวและน้ำตาล แต่บอกเขาว่าไม่เอาน้ำตาล….อ้าวไม่มีผักเลย..

กลับมาบ้าน เจ้าคุ๊กกี้เคยชิน เพราะหากหิ้วถุงพลาสติกมา เขาจะต้องเอาจมูกมาดมพิสูจน์ทุกถุงไป เราก็ปล่อยให้เขาพิสูจน์ เหมือนหมาพิสูจน์ยาเสพติดของตำรวจเลย บางทีเขาซุกเข้าไปดมจนหัวมิดเข้าไปในถุงหมดเลย

เอากระเป๋าวางหมดแล้วก็เดินไปหลังบ้าน มุมเงียบของเรา เจ้าคุ๊กกี้ก็ตามไปโดยอัตโนมัติ เราหิ้วถุงสับปะรดไปด้วย เมื่อนั่งได้ที่ เจ้าคุ๊กกี้ก็นั่งตรงหน้าเรา เพราะเขารู้ว่าเวลาเราจะให้ของกิน เราจะสั่งให้เขานั่งให้เรียบร้อย แล้วจะได้กิน เมื่อเห็นถุงก็นั่งฉับ โดยไม่ได้สั่งเลย

หยิบแกนสับปะรดมาดู หลังจากที่ล้างน้ำให้สะอาดแล้ว ก็นึกว่า คราวนี้แม่ค้าให้มาน้อย คงเป็นเพราะแบ่งๆให้ลูกค้า ลูกค้าหลายคนคงชอบเหมือนเรา หยิบแกนแรกมาใส่ปากเราต่อหน้าคุ๊กกี้ เคี้ยวกร่วมๆ โฮ….แกนสับปะรดวันนี้อร่อยจริงๆ หันไปดูเจ้าคุ๊กกี้ ห้า ห้า น้ำลายไหลหยดลงพื้นเลย อิอิ

ตัดสินใจเอาสับปะรดให้คุ๊กกี้ เรากินแกนเอง จนหมด……

จ๊ากสสสสสส ที่บอกแม่ค้าว่าเอาแกนไปให้หมา…….. ห้า ห้า ห้า…..