เจ้าเป็นไผ ๑ ณ กอง บก.วอแว :)
อ่าน: 2215ครั้นตั้งหลักที่จะต้องจัดทำ จปผ ๑ กันใหม่ ก็ได้ยินแว่ว ๆ ว่ามีชื่อช่วยงานอยู่ในกอง บก.กะเขาด้วย
เหรอ???
กรรมล่ะ!
gmail ก็ไม่เคยใช้ option อะไร ทำยังไง ดูตรงไหน แทนที่จะเข้าไปช่วยกลับไปกวนใจป๋ากับพี่เบิร์ดให้ต้องเสียเวลามาสอนวิธีใช้ จูงกันไปมา กะง่อกกะแง่กอีกต่างหาก
(ถ้าเป็นเอหยีจะบอกว่า โส นะ น่า โทษฐานไม่เลือกคนให้เหมาะกับงาน หุหุ)
บก.ปรับรูปแบบการสื่อสารใหม่โดยรายงานความคืบหน้าบนลานเจ๊าะแจ๊ะทุกขั้นตอน
ครูปูลดบทบาทตัวเองลงทันที ไม่เข้าไปเจ๊าะแจ๊ะเรื่องนี้โดยไม่จำเป็น เข็ดแล้วเรื่องการสื่อสารแสนสับสน
ช่วยโทรตามเรื่องนู่นนิดนี่หน่อย ปกเอยสันเอย บางวันโผล่หน้าไปประเดี๋ยวประด๋ายก็หายหัวไปเลยเนื่องจากภารกิจ
มาตั้งสู้ฟัดเอาแบบฮึดฮัดพับแขนเสื้อก็อีตอนตรวจแก้นี่ล่ะค่ะ เพราะเป็นคนสายตายาวเลยได้รับคำ (เหมือนจะ) ชมว่าเป็นคุณละเอียด (อีกคน) ไปโดยปริยาย
เจอที่ผิดแต่ละที่ ก็โพสต์ส่งไปตูม ๆๆๆ ทุกวันแล้วเข้านอน ที่เหลือป๋านั่งปั่นจนเช้าคนเดียวทุกวัน หมอนกกับอาจารย์แห้วตัว D ไม่เคยปล่อยอะไรให้เล็ดลอดไปเลยแม้แต่เว้นวรรค แก้ได้ไม่ได้ยังไง เดี๋ยวป๋าแกไปจัดการแก้ปัญหาทางเทคนิคเอาเองแหละ
ไอ้เสือ 2 ตัว
ถอย! (เข้านอน)
ฟังดูสามัคคี๊ สามัคคีกันดีไหมคะู ^_^
บก.หย่ายบอกว่า ไหน ๆ เราลงมือทำแล้วก็ควรจะทำให้ดีไปเลย
แปลว่าไม่ต้องเกรงใจ ส่งมาอีก ไอ้ที่ผิดน่ะ ส่งมาอีก (กร๊ากกก…)
ไม่อยากจะเซดว่า เครื่องหมายคำพูดกลับหน้ากลับหลังยังไม่เคยปล่อยผ่านเลยค่ะ พจนานุกรมฉบับไหน รากศัพท์เป็นยังไงก็งัดมาว่ากันไปว่ากันมา
ไอ้ฝ่ายตรวจคงรู้สึกเมามันและท้าทาย ดีใจทุกทีที่ได้เจอคำผิด แต่คนที่ต้องแก้แล้วรันใหม่แบบป๋าคงดีใจเป็น 2 เท่าเพราะต้องเผื่อใจไว้เคล้ากับน้ำตาอีกต่างหาก 555
รายละเอียด ละเอี๊ยด ละเอียด อยู่ที่นี่ค่ะ
ถอดบทเรียนการทำหนังสือ เจ้าเป็นไผ ๑ และ ๒
หรือการอ่านแบบตุ๊บตั๊บต่องแต่งเหมือนคนย้ำคิดย้ำทำแบบผู้ช่วย บก.ได้ที่ บันทึกนี้ ค่ะ
พูดถึงพี่เบิร์ดคนนอนเร็ว (กว่าหนู) ซึ่งละเมียดละไม เลือกเรียงร้อยถ้อยภาษาแบบว่า
โห… คิดได้ไงเนี่ยะเอาเป็นว่าคว้าตำแหน่งนางงามผิวเนียน เอ๊ย ภาษาเนียนไปครองแล้วกันค่ะ
แต่นางงามของเราพอค่ำหน่อยก็จะเริ่มส่ออาการพิมพ์ผิด ๆ ถูก ๆ แล้วนะคะ
พูดอะไรเริ่มเข้าใจยากกว่าตอนหัวค่ำแยะ กร๊ากกกกกกก….
ถ้าช่วงดึก ๆ ถามอะไรพี่เบิร์ดมาก ๆ แกจะเริ่มสับสน แล้วตัดบทว่า
พี่ไม่ไหวแล้วน้องปู พี่ง่วง เบลอ ตาลาย บ๊ายบายดีกว่า!
ซวยเลย! ปล่อยหนูไว้กับป๋า ซึ่งตะลุยแบบแทบอ้วก นอนเช้าตื่นเที่ยงทุกวัน งานอื่นก็ต้องทำ บันทึกก็ยังเขียน พอหนูไปถามคำถามแบบงง ๆ เอ๋อ ๆ (ซึ่งก็งงตลอดเวลา และถามทันทีที่งง)
ป๋าแกก็จะ นี่ไงๆ เห็นไหม นี่ๆ มันเป็นงี๊ ว่าแล้วก็ …฿@$)+%($@#!@!#%^&*…
ครูปูก็ อ๋อ.. เตร๊ง.. เตรง.. เตร่ง.. เตร๊ง… เข้าใจแล้วค่ะ
แว่ป!
พอวันรุ่งขึ้นก็จะแก้แค้นป๋าด้วยการส่งรายการแก้ไขไปยาว..ขึ้นกว่าเดิมหน่อย
เท่านี้ป๋าแกก็จะนั่งเงียบไปได้อีกนาน… กั่กๆๆๆ
พอมึนมาก ๆ ก็จะพยายามไม่ทำให้บรรยากาศมันเครียดเกินไป แอบวางงานลงบ้างแล้วหาเรื่องแซวกันเองเพื่อแตะเบรค ลดการสึกหรอของอารมณ์กันหน่อยค่ะ ให้มันได้มีเสียง อิอิ แอ๊ะ แอ๊ะ กันบ้าง
(ไม่งั๊นคงต้องหันไปแซวหลวงพี่แล้วล่ะค่ะ ดึกป่านนั้น ซึ่งก็มิบังอาจ กลัวบาป ได้แต่มองตาปริบ ๆ แล้วพึมพำเบา ๆ สาธุๆ)
งานก็เร่ง คนก็ยุ่ง มีงานประจำงานจรนอกลานบานเบอะ คำถามใหม่ ๆ เกิดขึ้นเรื่อย ๆ ทำให้ได้เรียนรู้ตลอดเวลา เรียนรู้งาน เรียนรู้คน เก็บเกี่ยวประสบการณ์ ได้เห็นตัวเองชัดขึ้น
ทุกคนมุ่งมั่นตั้งใจ ไม่ว่าใครจะกำลังรับส่วนไหน แต่เรากำลังทำงานชิ้นเดียวกัน พยายามคุยกันให้รู้เรื่องและส่งแรงไปที่จุดเดียวกัน
และกอง บก.ยังเป็นกลุ่มคนที่โชคดีที่สุด ที่ได้มีโอกาสสัมผัสเจ้าเป็นไผก่อนใครเพื่อน
ทุกรอบที่อ่าน ทุกเที่ยวที่ตรวจ เราได้โอกาสทยอยเก็บเกร็ดเล็กเกร็ดน้อยจากเรื่องราวในชีวิตของแต่ละท่าน แล้วอิ่มเอมเปรมปรีดิ์ก่อนเข้านอนทุกวัน เพราะถ้าหนังสือเสร็จแล้วเราคงจะหยิบขึ้นมาอ่านไม่ได้บ่อยเหมือนตอนที่กำลังตรวจแบบนี้แน่ ๆ
ทุกเช้า มุมมองโลกใบเดิมนี้ของเราจึงกว้างขึ้น วิธีการบริหารจัดการชีวิตในช่วงต่าง ๆ ของแต่ละไผคุกรุ่น ทิ้งคำถาม ทิ้งแรงบันดาลใจต่อเติมเสริมความคิดให้เราได้พินิจตลอดช่วงเวลาที่ทำหนังสือ
ตื่นมาก็นั่งหน้าจอตาแป๋วกันอีกแร่ะ ไม่รู้ บก.ใหญ่ ส่งยาบ๊าบ้ามาให้กินกันตอนไหน ช่วงนั้นหน้าตาพวกเราคงเป็นหมีแพนด้าไ่ล่ลงมาตั้งแต่ หมีแพนด้าหัวโต หมีแพนด้าตัวเล็ก และหมีแพนด้าอ้วนเตี๊ย กั่กๆๆๆ
ยังกังวลกับการมะรุมมะตุ้มกันเองในกอง บก.ว่าอาจไม่มีเวลาอธิบายรายละเอียดหรือเหตุผลเล็กน้อยบางประการได้เนื่องจากเงื่อนไขของเวลาและภารกิจ (ที่สำคัญ ๆ บก.แจ้งในเจ๊าะแจ๊ะแล้วค่ะ)
อาจมีหลายท่านที่คงจด ๆ จ้อง ๆ จะหาทางช่วยอยู่เหมือนกัน จึงต้องขออภัยหากท่านใดที่ประสงค์จะมีส่วนร่วมแต่หาจังหวะไม่ถูก เอาไว้คราวหน้านะคะ คราวนี้แค่คิดถึงห่วงใย ก็ซึ้งใจแล้วค่ะ แต่ขอแจ้งให้ทราบว่าเราไม่ปิดรับกำลังใจหรือเสบียงที่จะส่งมาจากทุกท่านนะคะ ยิ่งดึกยิ่งคิดถึงซาลาเปาร้อน ๆ ทุกทีสิน่า อิอิ
ขอบคุณคร้าบ… (ล่วงหน้า)
เดชะบุญที่มีโรงพิมพ์ประจำของโรงเรียนรองรับอยู่แล้ว ราคาก็ถูกที่สุดแล้วในปฐพี บริการก็แสนดี โทรขอนู่นขอนี่ จู้ ๆ จี้ ๆ ได้หมด ป๋าก็ยุส่งให้ครูปูรวบหัวรวบหางเจ้าของโรงพิมพ์ไว้เลย ทุกวันนี้ก็ยังลังเล ๆ อยู่ว่าถ้าทำเพื่อชาวเฮฮาศาสตร์ขนาดนั้น แล้วจะได้โล่หรือโฉนดที่ดินของหมู่บ้านเฮรูปศาลพระภูมิหัวกลับแบบป๋าว่าบ้างอ๊ะป่าว เหอ เหอ
ยิ่งตอนไปรับหนังสือจากโรงพิมพ์นี่ มีคนหน้าบานจนแทบจะเดินออกจากโรงพิมพ์ไม่ได้เลยหล่ะค่ะ ต้องหุบยิ้มเสียก่อน
(^______________^)
ก็จะไม่ให้หน้าบานยังไงไหวคะ เหน็ดเหนื่อย ทุ่มเท ลุ้นจนตัวโก่ง ตุ๊ม ๆ ต่อม ๆ กับการทดลองทำในสิ่งที่ไม่เคยทำ กับงานของส่วนรวม ถ้างานส่วนตัวคงไม่เครียดขนาดนี้
กอง บก.รู้ตัวดีค่ะว่าแบกรับความคาดหวังไว้เท่าไหร่ และหวังเป็นอย่างยิ่งว่า จปผ ๑ จะคลอดออกมาสมบูรณ์แบบ และทำหน้าที่ของตัวเอง
ให้สมกับที่พ่อครูบาเรียกหนังสือเจ้าเป็นไผ ๑ ว่า
“หนังสือเล่มนี้มีวิญญาณ”
« « Prev : เจ้าเป็นไผ ๐.๕ รุ่นระพีเสวนาอุราป่วนปั่น
Next : เจ้าเป็นไผ ๒ รุ่นทันพอดีระพีเสวนา » »
ความคิดเห็นสำหรับ "เจ้าเป็นไผ ๑ ณ กอง บก.วอแว :)"