เจ้าเป็นไผ ๐.๕ รุ่นระพีเสวนาอุราป่วนปั่น
อ่าน: 2501
เดือนเมษายนที่ผ่านมาครูปูทำงาน VBAC มาครบ 11 ปี จึงฉลองด้วยการกลับบ้านที่สุราษฎร์ธานี เพื่อเลี้ยงหลานและสนุกสนานกับครอบครัว 1 เดือนเต็ม ๆ อิ่มเต็มและมีความสุขมาก ขณะเดียวกันก็แอบคิดถึงพี่ ป้า น้า อา บนลานปัญญาพร้อมทั้งรอคอยการคลอดของ จปผ ๑ อย่างใจจดใจจ่อ
เนื่องด้วยถูกมอบหมายให้ร่วมอยู่ในทีมจัดทำ จปผ ๑ ด้วย จึงโทรหาคนนู้นคนนี้ เป็นระยะ ๆ
ทวงบันทึำกบ้าง ทวงรูปบ้าง ที่เหลือก็เฝ้าคอยลุ้นว่าเมื่อไหร่จะได้จับต้องรูปเล่ม
เพราะเข้าใจว่าหนังสือถูกจัดทำโดยโรงพิมพ์แล้วเราสบายใจได้
ระหว่างนั้นก็เกิดความอลหม่านเรื่องการสื่อสารขึ้น
จนมาได้รู้ว่าการจัดทำ จปผ ๑ ชะงักลง
อ้าว! แล้วไงต่อหล่ะ
กลับมา กทม.ปลายเดือนเมษายน เจอหน้าพ่อครูบาที่ 814 แล้วใจแป้วเพราะพ่อครูเงียบ เฉย ไม่พูดไม่จา ได้แต่ยิ้มแย๋ ๆ
ไอ้พวกเราที่อยู่ในวงขณะนั้น (ป้าจุ๋ม ป๋าขาและครูปู) ก็ไม่สนใจอย่างอื่นแล้ว คิดอะไรได้ก็เสนอกันมา ไม่มีเวลาสืบหาสาเหตุแล้ว อุปสรรคอยู่ตรงหน้า หาวิธีข้ามผ่านกันไปก่อน
ถ้าคิดว่าเป็นพวกเดียวกัน ทีมเดียวกัน ต้องจับมือกันต้องร่วมกันฟันฝ่า เวลามีความสุขยังร่วมกันเสพ ร่วมกอด ร่วมกิน ร่วมยิ้ม ร่วมเที่ยว ร่วมฮา
แล้วเวลาทุกข์มาล่ะ?
ใจคอใครจะปล่อยให้พ่อครูฯ ที่เคารพรักของพวกเรา อยู่ในสภาพอย่างนั้นได้
คนอายุปูนนี้ ทำงานให้สังคมมาขนาดนี้ มีคุณค่าและศักยภาพขนาดนี้
เรื่องอื่นยังมีเวลาคุยกันอีกเยอะ
เพราะพ่อครูบาฯ เคยเล่าให้ครูปูฟังว่าชาวเฮฮาศาสตร์มีแต่ยอดมนุษย์ ทุกคนเป็นนักสู้
ไม่ใช่พวกขี้แพ้
มีปัญหาขึ้นมา ก็คิดจะตีตัวจากลากันไปง่าย ๆ ซะเมื่อไหร่
ครูปูถึงอยากเข้ามาร่วมเรียนรู้ด้วยยังไงล่ะคะ
งั๊น…
จู้ ๆ ค่า
ได้ยินว่าโรงพิมพ์อยู่แถวนี้ เอ้า ครูปูก็ขับรถไป
write file ใส่แผ่น DVD เพราะกลัวไม่ชัดไม่ละเอียดพอ
พริ้นท์ออกมาดูกันก่อนซิ เอ้า หม่ะ ทดลองแบบสีซิ ได้เลย
คืนนั้นเมื่อได้ฉบับตัวอย่างที่โรงพิมพ์พรินท์ให้ดูแล้วก็วิ่งเอามาดูกันที่ 814 ปรากฎว่าพอใช้ได้
แต่
เนื่องจากรุ่งขึ้นคือวันแรงงานโรงพิมพ์หยุดงาน ถ้าจะให้ทำเป็นพิเศษต้องสั่ง lot ใหญ่ จึงจะคุ้ม ซึ่งเราก็ยังไม่มั่นใจกับ draft ที่มีอยู่ในมือ (แถมราคาแบบ on demand printing ต่อเล่มแพงมาก) ดูแล้วยังต้องจัดอีกแยะ และมีคำผิดอีกมาก จะทำกันเองก็ไม่มีใครมี printer อยู่ที่บ้าน ครูปูซึ่งมีความพร้อมเรื่องที่ทำงานก็ดันติดธุระ เนื่องจากรับเพื่อนขึ้นมาจากสุราษฎร์ธานีอีก 2 คน นอนรออยู่ที่บ้านเพื่อจะเดินทางต่อไปงานแต่งงานที่จังหวัดพิจิตรในเช้าตรู่วันรุ่งขึ้น
เอาไงดี (วะ) ยุ่งก็ยุ่ง print เอง(หน้า-หลัง) ก็ไม่เป็น ดึกแล้วด้วย พรุ่งนี้ต้องขับรถไปพิจิตรแต่เช้าตรู่อีก ของก็ยังไม่ได้เก็บ เสื้อผ้าก็ยังไม่ได้จัด ขับรถมาขาแข็งโป๊กจากสุราษฎร์ แล้วมาตะแล๊ดแต๊ดแต๋วิ่งไปมายังไม่ได้หยุด กลับมาจากพิจิตรอีกทีก็คงวันงานระพีเลย
นั่งจ้องหน้ากันไปมาใน 814 นึกถึงอาจารย์เก่ง น้องที่ทำงานเพราะเค้ามี printer สีอยู่ที่บ้าน เก่งบอกได้เลยครับพี่ปู แต่ printer ผมมันเก่าและอืดนะพี่ กว่ามันจะ print ได้แต่ละหน้ากินเวลาน่าดู พี่ปูต้องเอา file มาให้ผมเดี๋ยวนี้เลยแหล่ะ เดี๋ยวผม print ให้ทั้งวันทั้งคืนเลยเอ้า
ทำหน้าใหญ่บอกทุกคนสบายใจได้ เดี๋ยวครูปูเอง
(คือจะได้รับหน้าที่ไม่สบายใจกันไปเป็นคน ๆ ไงคะ ไม่ต้องไม่สบายใจกันหมดทุกคน เป็นอันตรายต่อสุขภาวะใจเป็นอย่างยิ่ง)
ว่าแล้วก็ขับรถไปตามหาบ้านน้องเก่งทันที มืดก็มืดหลงก็หลง จนในที่สุดเก่งบอกว่าพี่ปูจอดอยู่กับที่เถอะ เดี๋ยวผมตามหาพี่เอง อิอิ
น้องเก่งผู้ที่ก็ไม่เคยมีประสบการณ์การทำหนังสือไหน ๆ มาเช่นกัน วิ่งไปหาซื้อกระดาษ ทดลอง print อย่างนั้นอย่างนี้ ระหว่างนี้เครื่อง hang บ้าง ติดบ้าง เสียบ้าง จึงต้อง print ทั้งวันทั้งคืนอย่างที่น้องว่าจริง ๆ
ระหว่างนี้คุณหญิงปูก็ไปลาล่าลูลู่อยู่กับเพื่อนฝูงที่งานเลี้ยงที่พิจิตร ทำได้แค่โทรสอบถาม 3 เวลาหลังอาหารเท่านั้น
ขับรถกลับมาค่ำวันที่ 2 พอรุ่งเช้าวันที่ 3 ก็ไปนั่งรอหน้าร้านเข้าเล่มตั้งแต่ 8 โมง
หนอย.. เจ้าของร้านมาเปิดเอา 9 โมงกว่า ๆ ใจจะขาดรอน ๆ
พวกเราที่ Booth เฮฮาศาสตร์ในงานระพี ก็โทรมาเร่งเป็นระยะคงตุ๊ม ๆ ต่อม ๆ กันน่าดู อิอิ
ในงานระพีเสวนาที่ SCB สำนักงานใหญ่ วันที่ 3 พ.ค.52 ครูปูรับหน้าที่ยืนกอดหนังสือเจ้าเป็นไผแล้วยิ้่มแฉ่ง คอยตอบคำถามตลอดงาน รับ order มาได้ซัก 5- 6 เล่มมังคะ
ใครถามว่าหนังสือเจ้าเป็นไผคืออะไร ตอบได้ค่ะ
ถามว่าเจ้าเป็นไผต้องการสื่ออะไร ตอบได้ค่ะ
แต่พอโดนถามว่า หนังสือราคาเท่าไหร่คะ แฮ่ ๆ หนังสือจะเสร็จเมื่อไหร่คะ แฮ่ ๆ
ขอที่อยู่และเบอร์ติดต่อกลับอย่างเดียวค่ะ แล้วจะโทรไปแจ้งข้อมูลเพิ่มเติมนะคะ
ขอบคุณมาก ๆ เลยค่ะ
หน้าไม่อายจริง ๆ 
สรุปว่าหมดค่าทำไปไม่กี่ร้อยบาท แต่น้อง ๆ กลุ่มหนึ่งที่ทำงานรวมทั้งม้าเร็วทั้งหลายได้ใจครูปูไปเต็ม ๆ
งานของกลุ่มที่ได้ตกลงกันไว้แล้ว ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้น ต้องทำ!
เหมือนที่คุณหมอจอมป่วนว่า “ง้างแล้วต้องยิง” ทำให้สุดความสามารถ
ออกมาเป็นอย่างไรก็แล้วแต่ กรรมสำเร็จได้ด้วยการกระทำ อย่างตั้งใจและจริงใจแล้ว
พ่อครูบาฯ ไม่เสียกับผู้ใหญ่ที่คาดหวังและรอคอย กลุ่มเฮฮาศาสตร์ เป็นที่รู้จักและเปิดตัวได้อย่างสวยงามในงานระพีเสวนาวันนั้น เพราะมีทั้งการจัดแสดงผ้าพื้นเมืองของออต เครื่อง Ulem ของพระอาจารย์ Handy ป้าจุ๋มทำไอติมข้าวกล้องและเยลลี่ passion fruit ไปแจกอีก
ที่เด็ดสุด PR มือหนึ่งของเรา เจ้าน้องจิคนขยันหวังดีอุตส่าห์เอาปากกาเมจิกไปเขียนบนป้ายกระดาษคำว่า “เฮฮาศาสตร์” เพื่อนำมาติดเป็นชื่อ Booth ทำก่อนที่แขกผู้ใหญ่จะมา คิดว่าคงเลือกมุมสงบแล้วไปเขียนบนโต๊ะกินข้าวตัวหนึ่ง ปรากฎว่าหลังจากเปิดงานเสร็จ อาจารย์ระพี สาคริก มานั่งทานข้าวโต๊ะนั้นพอดีเด๊ะ เห็นท่านนั่งอ่าน เฮ-ฮา-ศาสตร์
ดังไปเลยครับเรา พี่น้องเอ๊ย……….. 
โดยเฉพาะท่านอาจารย์เสน่ห์ จามริก เดินมาชม Booth ขอดูหนังสือและพูดคุยอยู่นาน
ท่านมีเมตตากับพวกเรามาก และคงสนิทสนมกับพ่อครูบาพอดู ได้ยินท่านพูดให้กำลังพ่อครูบาตลอดเวลา
สัมผัสได้เลยค่ะ พวกเราก็พลอยแอบปลื้มยืนยิ้มแฉ่ง เป็นไม้ประดับไปด้วย
ปิดตำนานเจ้าเป็นไผ ๐.๕ รุ่นระพีเสวนาอุราป่วนปั่น ณ บัดนั้น
เฮ้อ….
(^___^)
« « Prev : สมดุลของการให้และรับ
Next : เจ้าเป็นไผ ๑ ณ กอง บก.วอแว :) » »
27 ความคิดเห็น
คนนอก อ่านแล้วยัง ..งง….ไม่แน่ใจว่ามีฉบับ 0.5 มีกี่ฉบับ กี่ version….555
อ๋อ โทษทีค่ะ เผอิญมันเป็นฉบับที่เอาไปเปิดตัวเมื่อ 3 พ.ค. 52 งานระพีเสวนา ที่ SCB หน่ะค่ะ ไม่รู้ัจะเรียกว่่ารุ่นอะไรดี เลยตั้งชื่อใหม่ว่า เจ้าเป็นไผ ๐.๕ แล้วกัน เพราะมันมาก่อน เจ้าเป็นไผ ๑ ค่ะ อิอิ
สหายร่วมรบในป่าจึงรักกัน ตายแทนกันได้ เพราะผ่านรายละเอียดมาด้วยกัน แต่ท่านที่ไม่ได้ผ่านรายละเอียด ไม่ได้สัมผัสก็ไม่ได้รับรสของความพยายาม การเผชิญปัญหา อุปสรรค และด้วยพลังที่ต้องการทำให้สำเร็จ เท่าไหร่เท่ากัน ขอให้เสร็จ นั่นเรื่องราวต่าง ๆ ก็เกิดขึ้น ใครมีศักยภาพอย่างไรแค่ไหนก็เห็นกันรู้กันเข้าใจกัน น้อมรับความตั้งใจกัน น้อมรับเจตนาที่ดีกัน อือ ปู…ซะอย่าง ให้มันรู้ไปซะว่า ไผเป็นไผ…อิอิ ขอบคุณที่เอาข้อมูลมาเล่าสู่กันฟัง
ฉบับ หัวใจปั่นป่วนในอุรา ธรรมดาที่ไหนละ อิอิ
หึหึหึ ขอบคุณที่ร่วมด้วยช่วยถอดนะจ๊ะ ประสบการณ์จะมีค่า ถ้ารู้จักถอดบทเรียนเนาะ ^ ^
ช่วงนั้นนี่อุราปั่นป่วนสมกับชื่อบันทึกเลยล่ะค่ะพี่บางทราย ไม่รู้จะใช้คำไหนให้เหมาะสมกว่านี้แล้ว
เกิดการสื่อสารเพี้ยนไปเพี้ยนมา ตรงนู้นนิด ตรงนี้หน่อย แล้วก็ไม่มีเวลาไปเก็บรายละเอียดกันหรอกค่ะ เลยคิดว่าใครทำอะไรได้ก็ช่วยกันทำไปก่อน ความผิดพลาดที่เกิดขึ้นถือเป็นบทเรียนที่จะเอามาปรับเอามาจูนแล้วหามาตรการป้องกัน ทำกันไปเรียนรู้กันไป ใช้เวลาศึกษาพื้นอารมณ์ ฝึกจิต ฝึกคิด ดูใจตัวเอง ก็คงค่อย ๆ ทำความเข้าใจซึ่งกันและกันไปได้น่ะค่ะ
และแล้วมันก็ผ่านไป
เข้าใจอยู่คนเดียวหรือเปล่าไม่รู้นะคะ ว่าพวกเราผ่านมันมาได้อย่างสวยงามซะด้วยสิ เหลือเพียงรอยแผลเป็นเล็ก ๆ ที่ต้องนวด ต้องคลึง ต้องเยียวยากันไป
แต่ไม่มีใครมีฝีมือ หรือรู้จักตัวเรา เท่าตัวเราเองกระมังคะ
เราคงต้องแยกย้ายกันไปรับผิดชอบความคิด วุฒิภาวะและบทบาทหน้าที่ที่พึงมีต่อส่วนรวมกันเองด้วย
ทุกคนต่างได้บทเรียน ทุกคนต่างเกิดการเรียนรู้
ข้อดีของชาวเฮฯ หนูว่าอยู่ที่พวกเราต่างมีเยื่อบาง ๆ ร้อยรัดระหว่างกันอยู่
ไม่ว่าความเข้าใจผิดที่เกิดขึ้นคืออะไร ทุกคนต่างมีคำถามที่ต้องตอบว่า
“เราจะไปกันต่อไหม”
“เพื่อนกันหรือเปล่า” อันนี้หมอป่วนฝากถามค่ะ อิอิ
ถ้าตอบ “ัyes” หนูว่าทุกอย่างจะเบาลง
แต่ก็ไม่ได้แปลว่าให้ทำไปมั่ว ๆ หรือทำไม่รู้ไม่ชี้เหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น
ให้รอดกันเป็นครั้ง ๆ ไปหรอกนะคะ
เรื่องอะไรที่ควรต้องพูดกัน ต้องคุยกัน ต้องทำความเข้าใจกัน ก็ควรจะทำ
วางความน้อยเนื้อต่ำใจ ขุ่นข้องหมองใจไว้ก่อน
มิฉะนั้นเราก็จะกลายเป็นคนเห็นแก่ตัวอีกคนหนึ่ง
ที่รู้เห็นปัญหาที่เกิดขึ้นในสังคมเรา ในบ้านเรา แต่ไม่ได้ืำทำอะไรเลย
ได้แต่พร่ำบ่นให้มันระเหยไปในอากาศแบบไร้ความหมายไปวัน ๆ
ขอแสดงความห่วงใยเฮฮาศาสตร์ผ่านบันทึกนี้เลยนะคะ
(ต้องโทษพี่บางทรายนั่นล่ะค่ะ เพราะเมื่อคืนเผลอไปอ่านสังคมเฮฯ ที่พี่บางทรายเขียนไว้ในไผ๑ น่ะค่ะ อิอิ)
#4 หนูยังคงปั่นป่วนในอุราอยู่บ้างนะคะพ่อ เพราะป่านนี้ยังไม่รู้เลยว่าไอ้ร้านเย็นตาโฟสุดอร่อยของพ่อหน่ะ มันอยู่ที่ไหน กั่กๆๆๆ
#5 จะว่ากันแล้วเนี่ยะ น้องครูปูก็ยังถือว่าเป็นน้องใหม่บนลานนะคะพี่เบิร์ด เพราะบางเรื่องก็ได้ยินมาบ้าง บางเรื่องก็ดม ๆ เอา จะให้ถูกใจถูกต้องทั้งหมดคงจะยากอยู่เหมือนกัน ท่องไว้แต่เพียงว่าถ้าทำอะไรได้ก็ยินดีทำให้อยู่แล้วค่ะและเนื่องจากเป็นผู้น้อย ก็พร้อมจะเรียนรู้จากผู้ใหญ่ด้วยความเต็มใจ
และตั้งใจแล้วค่ะว่าจะใช้ความจริงใจและตัวตนที่เป็น ร่วมเติมเต็มให้กันและกันในสังคมที่เราฝันจะให้มันอุดมไปด้วยปัญญาแห่งนี้ค่ะ
น้องครูปูว่าคุณลักษณะที่เป็นแก่นประการหนึ่ง ที่จะทำให้การอยู่ร่วมกันมีความยั่งยืนมากขึ้น ก็คือ ความจริงใจค่ะ ไม่ต้องมามีวาระซ่อนเร้นกัน ไม่ต้องสร้างภาพกันมากนัก (เอานิด ๆ หน่อย ๆ พอน่ารักจิ้มจุ่มพอ อิอิ) ทำอย่างนี้ พูดอย่างนั้น แต่จริง ๆ หวังผลอย่างนู๊น
อันนี้ปวดหัว งง
ซึ่งไม่ยั่งยืนหรอกค่ะ มีแต่จะทำร้ายจิตใจคนที่รักที่คอยลุ้นเราอยู่เสียเปล่า ๆ
ถ้าแสดงความจริงใจได้อย่างมีศิลปะนี่ก็ยิ่งเยี่ยมเลยนะคะ
เพราะถ้ามีแต่ความจริงใจดิบ ๆ ไม่มีศิลปะในการนำเสนอหรือขาดศิลปะในการส่งผ่านความจริงใจออกมา อาจทำให้ความจริงใจที่มีไร้ประโยชน์ไปได้ซะงั๊น
แล้วก็อย่ามานั่งเจ็บใจอีกล่ะว่า อุตส่าห์จริงใจแทบตาย ยังไม่มีคนเข้าใจอีก แป่ว!
หรือพวกนัก(เล่น)การเมืองที่พี่เบิร์ดบ่นถึง พวกที่ชอบใช้ศิลปะ(ห่วยๆ) แต่ไม่มีความจริงใจ ประชาชนตาดำ ๆ จึงได้แต่นั่งพะอืดพะอมแกมขยะแขยงกันอยู่นี่ไงคะ
อันไหนใช่ก็ว่ากันไปตามใช่่ อันไหนไม่ใช่ต้องคุยต้องขัดใจกันบ้างก็ต้องทำ เพราะการโอบอุ้ม เกรงใจ และป้อยอกันเกินเหตุ บางครั้งเป็นความใจดำ ไม่กล้าขัดใจเพื่อนด้วยการลากออกมาจากมุมมืดของความไม่รู้
น้องครูปูเชื่อว่าใจที่ตรง ใจที่จริงเท่านั้นนะคะ ถึงจะมีอานุภาพ ส่งผลได้ชัดและทรงพลังพอที่จะทำให้พวกเราเดินจับมือไปกันต่อได้
โอย วันนี้ทำไมหนูขี้บ่นจัง ท่าทางน้อง ๆ ที่ทำงานจะถึงคราซวยอีกแล้วล่ะค่ะพรุ่งนี้ กั่กๆๆๆๆ
ด้วยความจริงใจ ขออภัยหากบ่นมากไปอย่างไร้ศิลปะ อิอิ
ผมคิดว่าบทเรียนสำคัญที่สุดสองอันของ จปผ๐.๕ คือ (1) การสื่อสารอย่างโปร่งใส ชัดเจน ให้ทุกคนรับรู้ในเรื่องเดียวกัน และ (2) ถ้างานนั้นทำคนเดียวไม่ได้ ก็ต้องมีเป้าหมายร่วมที่ชัดเจน ความคืบหน้าก็ชัดเจน ใครสงสัยหรือไม่เห็นด้วย ให้เขียนมาเลย เลิกเกมพรายกระซิบไปซะ จะได้ไม่ฟุ้งซ่าน งง เอ๋อ คนที่ทำ จะได้เห็นเป้าหมายเดียวกัน มุ่งไปทางเดียวกัน แต่ไม่ต้องทำเหมือนกันครับ (ลมหายใจเดียวกัน) อย่างนี้จึงจะเกิดการรวมพลัง
I am really loving the theme/design of your blog. Do you ever run into
any internet browser compatibility issues? A small number of my blog
audience have complained about my website not operating correctly in Explorer but looks great in Opera.
Do you have any recommendations to help fix this issue?
You actually make it seem so easy with your presentation but I find this topic to be really something that I think I
would never understand. It seems too complex and extremely
broad for me. I’m looking forward for your next post, I’ll try to get the hang of it!
Thanks for finally talking about >ลานเรียนชีวิต
Oh my goodness! Incredible article dude! Thank you, However I am having issues with your RSS.
I don’t know the reason why I cannot subscribe to it. Is there anyone else having identical RSS issues?
Anybody who knows the solution can you kindly respond?
Thanx!!
Heya i’m for the first time here. I came across this board and I
find It really useful & it helped me out much. I hope to give something back and aid others like you aided me.
The suitable recommendation can prevent time and money.
This piece of writing presents clear idea in support of the new visitors of
blogging, that actually how to do blogging and site-building.
Wow, superb blog layout! How long have you been blogging for?
you made blogging look easy. The overall look of your site is great,
let alone the content!
I like reading through an article that can make men and women think.
Also, thank you for permitting me to comment!
I’m gone to tell my little brother, that he should also pay
a quick visit this webpage on regular basis to take updated
from most recent information.
When I initially commented I clicked the “Notify me when new comments are added” checkbox and now each time a comment is added I get four e-mails with the same comment.
Is there any way you can remove people from that service?
Appreciate it!
A fascinating discussion is definitely worth comment.
I think that you need to write more on this issue, it may not be a taboo subject but typically people do not discuss such issues.
To the next! Kind regards!!
Howdy! I know this is kinda off topic but I was wondering if you knew where I could locate a
captcha plugin for my comment form? I’m using the same blog platform as yours and I’m having trouble finding one?
Thanks a lot!
I was recommended this blog by way of my cousin. I am not certain whether or not this publish is written by him as nobody else recognize such distinct about my problem.
You’re incredible! Thank you!
Howdy just wanted to give you a quick heads up. The text in your
article seem to be running off the screen in Ie. I’m not sure if
this is a formatting issue or something to do with
browser compatibility but I thought I’d post to let you
know. The layout look great though! Hope you get the issue solved soon. Kudos
Thanks for another informative site. The place else may just
I am getting that type of information written in such a perfect way?
I’ve a mission that I’m just now running on, and I have been at the
look out for such info.
Hi, yes this article is actually good and I have learned lot of
things from it on the topic of blogging. thanks.
Metal waste reconstruction Ferrous metal recycling potential Iron reclamation services
Ferrous material recycling partnerships, Iron reprocessing operations, Metal waste recycling services
Metal waste reconditioning Ferrous waste reclamation Iron reclamation and utilization solutions
Ferrous waste refinement, Scrap iron repurposing, Scrap metal transportation