ลานเก็บเรื่องมาเล่า

ขอเอารูปเก่าที่ไปพักที่เขาแผงม้ามา

เย็นวันนั้นใกล้ค่ำมากแล้ว เจ้าเด็กสามคนนี่เอาเรือออกกลางฝายเก็บกักน้ำ คนข้างกายบ่นว่า ค่ำแล้วยังออกไปเล่นอีก …

เด็กตัวเล็กนั่งหัวคนหนึ่ง นั่งกลางคนหนึ่ง เด็กโตทำหน้าที่พายเรืออยู่ช่วงท้าย บายไปบ้างเล่นกันบ้าง ตามประสาเด็ก ผมคิดว่าเด็กเหล่านี้น่าจะคุ้นเคยกับการพายเรือและเอาเรือออกไปกลางฝายเก็บน้ำแห่งนี้

ผมนึกถึงสมัยเด็กที่ชอบเอาเรือออกพายไปเล่นกลางทุ่งช่วงน้ำท่วม บางทีแม่ก็ให้ไปช่วยเก็บวัชพืชที่ขึ้นแทรกนาข้าว ซึ่งวัชพืชสมัยนั้นที่ขึ้นแทรกข้าว ทางภาคกลางเรียก “ต้นซิ่ง” เจ้าต้นนี้เติบโตเร็วตายยาก เหนียว ใบเหมือนต้นแค เราใช้วิธีถอนต้นออกเลยเอาใส่เรือแล้วเอาไปทิ้งตามคันนา หากแปลงไหนมีจำนวนมากเกินที่จะถอนก็ตัดสินใจพ่นสารเคมีกำจัด ซึ่งทางภาคกลางก็นิยมที่จะเอาสารเคมีนี้ผสมผงซักฟอกลงไปด้วย เหตุผลคือ ใบเจ้าต้นซิ่งนี้น่าจะมีขนเล็กๆปกใบเวลาพ่นน้ำยามักจะไม่จับใบ หากเอาน้ำยาใส่ผงซักฟอกแล้วจะช่วยให้น้ำยาจับใบมากขึ้น เพียงสามวันเจ้าต้นนี้ก็แห้งตาย เหลือแต่ต้นข้าว

พวกเราทำงานไปเล่นน้ำไปด้วยตามประสาเด็ก แล้วก็กลับบ้านไปหาขนมกิน… ส่วนใหญ่ก็เป็นผลไม้ท้องถิ่น

เดี๋ยวนี้ผมไม่เห็นต้นซิ่งอีกเลย…

เป็นวิธีการเผยแพร่ข้อมูลอีกแบบหนึ่งที่ อ๋อย ทำขึ้นมาแล้วแจกให้แก่สมาชิก นปช. โดยเฉพาะผู้ที่เข้าร่วมโรงเรียนการเมือง ผมขอยืมนายข่างผู้ที่เป็นพี่ชายผู้ตายกรณีปอบดงหลวงที่ออกทีวีรายการ คุยกับแพะไปแล้วนั้น ผมเอามาฟัง ยังไม่ทันจบทั้งหมด 27 ประเด็นหรอกครับ แค่สองสามประเด็น คนข้างกายผมก็บอกว่า ไม่ฟังแล้ว ทนไม่ได้….

ผมก็แอบฟังซิ ที่ฟังเพราะอยากรู้ว่าเขาพูดเรื่องอะไร ประเด็นอะไรบ้าง สาระคืออะไร แล้วเขาต้องการชี้ให้คนเข้าใจอะไร…ฯ

ยิ่งฟังก็ยิ่งหนักใจ ลัทธิเสรีประชาธิปไตย ผมไม่ใช่ปฏิเสธ ประชาธิปไตย แต่เสรีประชาธิปไตยได้เปิดโอกาสให้ทุกคนอิสระที่จะเสนอสิ่งที่บิดเบี้ยวต่อสาธารณะ ซึ่งนี่คือส่วนหนึ่งที่ไปครอบความคิดคนกลุ่มหนึ่งที่ขาดการยับยั้งชั่งใจ พิจารณาข้อมูลอีกส่วนหนึ่ง แต่ใครเล่าที่จะเอาข้อมูลอีกส่วนไปให้คู่ขนานกับข้อมูลที่บิดเบือนนั้น….

สังคมไทยตกอยู่ในสภาวการณ์นี้ เหมือนสงครามสื่อสาร และพรรคการเมืองหนึ่งที่สนับสนุน นปช. ตั้งเป้าที่ชนบท ต่างจังหวัดอันเป็นฐานการเมืองของเขา มันจะกลายเป็นหนึ่งประเทศ สองโซน คือโซนที่ชื่นชมพรรคการเมืองหนึ่ง ที่สร้างระบบ นปช.เป็นการเมืองภาคประชาชน จับมือกับการเมืองระบบสภา กับอีกโซนที่อยู่ตรงข้ามนั่นเอง

ยิ่งซับซ้อนไปอีกเมื่อการเมืองนั้นไม่ใช่การเมืองที่บริสุทธิ์ แต่ซ่อนเงื่อนผลประโยชน์ไปจนเป็นแบบอย่างลงไปถึงการเมืองท้องถิ่นทั่วไปหมด

เพียงไม่กี่ประเด็นที่ผมนั่งฟังอย่างตั้งใจก็มองเห็นว่านี่คือระบบการปลุกระดมมวลชนให้เข้าใจประเด็นต่างๆอย่างไม่ครบถ้วน ไม่ครบด้านของข้อมูล ผมทราบดีว่าทีมงานเบื้องหลังของอ๋อยและพรรคนี้ เต็มไปด้วยสหายเก่าที่ใช้เงื่อนไขปัจจุบันสร้างงานกันอย่างมีประสิทธิภาพ และได้ผลมหาศาล เขาจึงท้าทายให้เลือกตั้งใหม่เพื่อเขาจะคืนเวทีการจัดตั้งรัฐบาล เขาจึงกล้าสร้างสถานการณ์ให้ยุบสภาเพื่อเขาเข้ามาทำงานการเมืองต่อเนื่องจากเดิมที่ได้ปูฐานไว้แล้ว

เมื่อหันมามองอีกด้านหนึ่งก็ไม่ต่างกัน เพราะก็ใช้ระบบสื่อสารมวลชนสร้างภาพให้แก่ตนเอง เพียงแต่บริบทของสองกลุ่มนี้ต่างกันเท่านั้น การพูดไม่หมดของกลุ่มหนึ่งก็สร้างการหลงผิดของชนชายขอบว่าสิ่งที่เขาสื่อสารมานั้นคือความจริง ทั้งที่หากเอาข้อมูลทั้งหมดตั้งแต่ต้นเรื่องไปจนจบนั้นความหมายของทั้งหมดมันแตกต่างจากการตัดตอนสาระเอามาพูด

ความจริงเราท่านต่างก็ทราบดีว่าการสื่อสารนั้นมักมีปัญหาเสมอแม่ในครอบครัว ที่ทำงาน ในหมู่บ้าน ซึ่งเราพบบ่อยๆ แต่นั่นอาจสร้างปัญหาเพียงเล็กน้อย แต่การสื่อสารที่ผิดเพี้ยน บิดเบี้ยว เป็นความจริงบางส่วน และเป็นเรื่องราวของประเทศชาติแบบนี้ อันตรายยิ่งนัก…

โลกร้อนยิ่งขึ้นทุกวัน การเมืองในสภาโดยเฉพาะภาคประชาชนก็ถูกไฟสุมทุกวัน การขยายตัวของความแตกต่างนั้นคือ ไฟนรกที่รอวันลุกขึ้นมาในวันข้างหน้า

ฤาบ้านเมืองเราจะแหลกลานอีก เพราะความแตกต่างทางความคิดของคนไทยด้วยกันเอง.. ห่วงจริงๆ