ลานเก็บเรื่องมาเล่า

บนเส้นทางจากอ่างทองไปขอนแก่นนั้นปรกติผมจะหยุดพักทั้งรถทั้งคน ระหว่างทางเพื่อทานอาหารบ้าง กาแฟ บ้าง แต่ไม่มีร้านประจำ ก็แล้วแต่ท้องมันร้อง หรือความเหมาะสมของเวลาและร้านอาหารระหว่างทาง

มาคราวที่ผ่านมาคนข้างกายบอกว่า หิวแล้ว ทั้งที่เพิ่ง 11 โมงไปไม่เท่าไหร่ เราแวะซื้อองุ่น ลูกใหญ่ๆจากไร่ข้างทางแถว กลางดง ปากช่อง แล้วก็มองหาร้านอาหาร เห็นป้านร้านเจ จึงคุยกันว่าเราลองแวะร้านนี้ก็แล้วกัน

มีคนนั่งอยู่ก่อนแล้ว 2-3 โต๊ะ เขาจัดร้านน่ารักมาก เน้นต้นไม้ เรียบง่าย โปร่ง ดูสะอาดตา เราพอใจจึงนั่งลงสั่งอาหาร โดยผมยกให้คนข้างกายจัดการ ผมหยิบหนังสือที่วางอยู่ข้างโต๊ะมาดู เป็นเรื่องราวของท่าน ติช นัท ฮันท์ ที่หมู่บ้านพลัมในประเทศฝรั่งเศส ผมเองคุ้นเคยกับท่าน ติช นัท เพราะมีหนังสือของท่าน และมีประสบการณ์บางอย่างเกี่ยวกับท่านด้วย ผมชอบหนังสือเล่มนี้มาก

ระหว่างนั่งรออาหารก็ชื่นชมการจัดร้านและบรรยากาศ มีมุมหนังสือให้หยิบอ่าน มีทีวีถ่ายทอดสดๆผ่านระบบดาวเทียมจากต่างประเทศ เมื่ออาหารมาก็ทึ่งในรูปแบบ เราสั่งแกงส้มผักกะเฉด ร้านก็จัดเตามาให้แยกผักกะเฉดสดๆมาให้เราจัดการเอง.. ผัดน้ำมันเห็ด.. สลัดผัก.. และใส้กรอกอีสานเจ นี่นะคนหิวสั่งอาหาร เต็มโต๊ะนั่งกันแค่สองคน อิอิ

อร่อยทุกอย่างครับ โดยเฉพาะแกงส้มผักกะเฉด ระหว่างนั่งทานไปผมเหลือบไปดูทีวี ก็เอ๊ะขึ้นมาเพราะไปเห็นมุมทีวีมีสัญลักษณ์ SM เลยถือโอกาสสำรวจร้านใหม่อย่างละเอียด ใช่แล้ว ใช่แล้ว นี่เป็นร้านอาหารเจสายของอาจารย์ชิงไห่ ที่ผมเป็นศิษย์ท่าน จึงถือโอกาสถ่ายรูปและเอามาฝากกัน

ผมเปลี่ยนแปลงตัวเองเป็นคนใหม่เพราะอาจารย์ชิงไห่ เมื่อสมัยที่ผมทำงานกับ UROCONSULT ในโครงการ NEWMASIP ที่สำนักงานชลประทานที่ 4 ขอนแก่นใกล้บ้านของผมเอง ช่วงนั้นผมกำลังสนุกเต็มที่กับการดื่ม สูบบุหรี่ และเที่ยวกลางคืน โดยมากเพื่อนชวนออกนอกบ้านมากกว่าผมจะชวน อ้าวจริงๆนะ..

ตกเย็นเห็นลูกน้องซึ่งกำลังตกมัน ก็นั่งดื่มเบียร์กันที่ร้านหน้าสำนักงาน ผมก็นั่งดื่มด้วย เพลินไป ไม่ได้ไปรับคนข้างกายที่ มข. เมื่อรู้ตัวก็เสียใจที่เกิดเรื่องเช่นนั้น จึงคิดจะเลิกดื่ม เลิกสูบบุหรี่ ก็พอดีอีกไม่กี่วันต่อมา มีรถโฆษณาเชิญคนที่สนใจไปฟังอาจารย์ชิงไห่มาปาฐกถาธรรม ที่โรงแรมโฆษะ ผมก็ชวนลูกสาวซึ่งยังเล็กอยู่เลยไปฟังด้วย ถูกใจมาก จึงตัดสินใจเข้ารับการประทับจิตกับอาจารย์ชิงไห่เป็นผู้ปฏิบัติธรรม กินเจ พร้อมทั้งฝึกสมาธิกับกลุ่ม

ผมทำอยู่ประมาณ 6 ปี พบว่ามีผลดีกับตัวเองมาก ให้มุมมองชีวิตใหม่ๆ และส่งผลดีไปต่างๆด้วย เช่น สุขภาพดีเพราะเลิกดื่ม เลิกสูบบุหรี่ มีเวลากับครอบครัวมากขึ้น รายจ่ายทางด้านนี้ก็ไม่มี ฯลฯ

ผมต้องสารภาพว่าการกินเจกับการเข้าพื้นที่ทำงานพัฒนาชาวบ้านนั้น เราต้องเตรียมตัวเองมากเพราะในหมู่บ้านไม่มีอาหารเจ เราต้องหอบหิ้วไปเอง และเจนั้นมีข้อห้ามมากมาย เช่นสถานที่กิน ภาชนะที่ใช้ ต้องระวังหมดไม่แปดเปื้อน ในที่สุดเกิดปัญหากับการปรับตัวในพื้นที่ทำงานชนบท เป็นภาระคนรอบข้างไปหมด จึงตัดสินใจลดลงมาเหลือแค่มังสวิรัติจนถึงปัจจุบันนี้..

ผมจึงออกจากกลุ่มปฏิบัติธรรมมาโดยปริยาย แต่ยังเคารพ เชื่อถือวิธีปฏิบัติธรรมของอาจารย์ แต่ลดตัวเองมาเป็นพวกรายสะดวก ที่เรียกว่า Convenient group

เมื่อผมแสดงตัวต่อเจ้าของร้าน Loving Hut แห่งนี้ ท่านก็ดีอกดีใจและต้อนรับผมเสมือนกับรู้จักกันมานาน ท่านเอาหนังสือให้ เอาแผ่น CD ให้ และเชิญให้แวะมาทุกครั้งนะหากมีโอกาสผ่านทางนี้

ผมจึงถือโอกาสนี้แนะนำเพื่อนๆที่ผ่านกลางดง ปากช่องก็แวะทานอาหารเจร้าน Loving Hut แห่งนี้นะครับ