อยู่ร่วมกัน
อยู่ร่วมกัน..
หันหน้าไปทางเดียวกัน…
เรียนรู้กันไป…
ให้เกียรติซึ่งกันและกัน…
ได้มีโอกาสยิ้มให้กัน…
ได้หัวเราะไปด้วยกัน…
ได้ความสุขแบบเกินดุลกลับไปกันบ้าง…
แค่นี้ก็ถือเป็นวาสนาของชีวิตนักแล้ว…
ไม่ต้องถึงขั้นสุมหัวแลกเหากันตลอดเวลาก็ได้…
ใกล้กันมากไปเดี๋ยวอึดอัด…
บางเรื่อง บางสถานการณ์ อาจทำให้บางคนตีความผิด ประเมินพลาดไปนู่น…
เพราะเว้นช่องว่างระหว่างกันน้อยเกินไป…
สัมพันธภาพอาจพังทลายได้…
ด้วยไม่รู้เท่าทัน…
อยู่ร่วมกันบนความแตกต่างบ้างก็ได้ีนี่นา…
ระหว่างนั้นก็หาอะไรพิเรน ๆ เอ๊ย พิเศษ ๆ ทำซะบ้าง…
ชีวิตจะได้มีสีสันและหนุกหนาน ฮี่ๆ …
ถ้าไม่ค่อยชอบขี้หน้าใคร…
ก็แค่รู้ไว้…
แต่ไม่ถึงกับต้องลงทุนทำร้ายกันหรอกเนอะ…
หรือหากตั้งใจจะโดดเดี่ยว…
เพื่อโดดเด่น….
ก็น่าจะเรียนรู้การอยู่ร่วมกันเพื่อความงดงาม…
และความสมดุลเอาไว้บ้าง…
ไม่งั๊นจะเอาที่ไหนมาเติมเต็ม…
ในวันที่ขาดแคลนล่ะ…
บางครั้งอาจต้องพึ่งพาผู้แข็งแรงกว่าบ้าง…
เพื่อความอยู่รอด…
บางครั้งอาจต้องเปิดใจและปรับตัวกับเพื่อนใหม่บ้าง…
แม้จะต่างเผ่าต่างพันธุ์พูดกันแทบไม่รู้เรื่องก็เหอะ…
มิฉะนั้นอาจต้องอยู่อย่างโดดเดี่ยวไปอีกนาน…
ถึงกระนั้นบางคนก็บอกว่าชีวิตนี้งามแล้ว…
บางคนก็สารภาพว่าเหงาหน่อย ๆ …
ไผจะไปฮู๊ล่ะ…
ว่าในใจอี่สาวน้อยผู้แสนทรนงของพ่อครูบาฯ คึดอี่หยัง?….
นี่ก็ไม่ถึงกับเหมือนกันเด๊ะ หรอกนะ…
แต่เมื่ออยู่ด้วยกันก็พอใช้การได้ก็แล้วกันหล่ะ เออ ….
แค่คิดจะไปทางเดียวกัน…
จุดหมายใกล้ ๆ กัน…
และเอาจริงเอาจังกับจุดหมายนั้นเหมือนกัน…
ให้เกียรติ…
ให้ใจ…
ไม่เผลอเร่งเร้า เร่งรีบ…
ไม่เผลอรบกวน…
ไม่เผลอละเมิดซึ่งกันและกันจนเกินไป…
แค่นี้ก็คงจะพออยู่ร่วมกันได้อย่างสนุกสนาน…
บนเส้นทางใกล้ ๆ กันได้แล้วหล่ะม๊าง…
(^_____^)
« « Prev : Al Pacino’s Inspirational Speech
Next : วันพ่อปีีนี้ที่สวนป่า » »
ความคิดเห็นสำหรับ "อยู่ร่วมกัน"