คิดแบบแม่

โดย krupu เมื่อ 29 ตุลาคม 2009 เวลา 0:05 ในหมวดหมู่ aar, การจัดการความรู้, การศึกษา, ข้อคิดชีวิต, ธรรมะ, มุมมองของชีวิต, วิถีชีวิต, สังคม, สื่อ, สุขภาวะ #
อ่าน: 3086

เกิดสะดุดแนวคิด Neo-Humanist ใน blog ของคุณคนไม่มีรากขึ้นมา  หันรีหันขวางนาทีนี้จะไปถามความเห็นใครดีล่ะ

แม่คร้าบ ยายคร้าบ ฟังเพื่อนลูำกคนนี้เขาพูดเรื่องการใช้ชีวิตหน่อยนะ (อ่านให้ฟังช้า ๆ)

“การมีเป้าหมายและวิธีในการดำเนินชีวิตด้วยวิธีการทางบวก ไม่คิดลบ ไม่พูดลบกับตัวเองและผู้อื่น  ไม่นินทา ไม่ดูถูก ไม่ซ้ำเติมใคร ไม่นิยมอาหารจากเนื้อสัตว์ต่าง ๆ เลือกบริโภคอาหารที่ให้พลังชีวิตสูง เช่น ผักสด ผลไม้ โยเกิร์ต ถั่ว และเมล็ดธัญพืชเป็นหลัก  มีความสุขกับชีวิตเรียบง่าย กินอยู่แบบพอดี  มีวินัยในการใช้จ่าย  ไม่นิยมของฟุ่มเฟือย  ชอบแบ่งปันส่วนเกินให้ผู้ที่อ่อนแอกว่า และที่สำคัญคือการชอบทำประโยชน์เพื่อผู้อื่นมากกว่าเพื่อตัวเอง”

แม่กับยายคิดว่าไง

ยายตอบว่า “เค้าก็พูดถูกของเค้าแล้วล่ะ”

แม่ตอบว่า

“แม่ว่าแม่เป็นแบบที่เค้าพูดถึงนะปู เพราะแม่ไม่เคยซ้ำเติมใครเลยนะ  เห็นคนที่เค้าดี(รวย)กว่า แม่ก็เฉย ๆ นะ นึกแต่ว่า เออดีเนอะ เค้าสบายแล้ว เห็นคนที่เค้าแย่กว่าเราแม่ก็มีแต่ให้นะ หรือคนที่เคยรวยแล้วเค้าตก(จนลง) แม่ก็ไม่เคยไปซ้ำเติมเค้าเหมือนใคร ๆ นะ นึกเวทนาว่าคนเค้าไม่เคยลำบากคงทำใจน่าดู แค่นั้น

แล้่วแม่ก็ไม่เคยคิดเรื่องที่ว่าลูก ๆ ต้องมีรถมีราไว้อวดชาวบ้านเหมือนใคร ๆ นะ เบื่อเรื่องอวดเรื่องแต่งตัว เลยพยายามเลี่ยงเรื่องสมาคมกับคนมาก ๆ  วัน ๆ แม่ก็ใช้ชีวิตของแม่ปกติ เนื้อตัวแม่ก็ไม่แต่งมาตั้งนานแล้ว ยายว่าทุกวันไม่เห็นเหรอ ใช้จ่ายแต่ละวันก็มีแต่ซื้อของกินของใช้ให้ยาย ให้ลูก ๆ ทั้งนั้น  ของกินของชอบของแม่เองไม่มีนะ หาที่ถูกใจทุกคนก่อน เหลือไม่หมดยังไงแม่กินต่อเอง

หม่ะ (เพื่อนบ้าน) ยังว่าแม่เลยว่าทำไมกินข้าวเหลือจากลูก ๆ อีกหน่อยลูกเต้ามันจะข่มเอาได้ พูดมาตั้งนานปีดีดักแล้ว แม่ก็ฟังเฉย ๆ นะแต่ไม่เคยคิดอะไรแบบนั้นเลย

ใครคุยด้วยแม่ก็คุย ใครคบแม่แม่ก็คบเค้า ช่วยเค้าจริงใจกับเค้า ถึงแม่จะโดนหลอกเพราะแม่ซื่อกับเค้าหมดไม่ทันเค้า แม่ก็คิดว่าช่างเค้าแม่ก็เป็นของแม่แบบนี้ ไอ้คนบ้านเรานี่คนเค้าชอบมองว่าซื่อ ๆ ไม่ทันคน แต่แม่ว่าแม่เหนื่อย แม่ไม่ชอบคิดมาก แม่ไม่อยากรู้ทันใครอะไรนักหนา รู้แต่ว่าแม่ตั้งใจทำให้เขาจริง ๆ ก็พอแล้ว

ไปคิดทันกันแข่งกันมาก ๆ แม่ว่ามันน่าเหนื่อยเนอะ ว่ามั้ยลูก”

ไม่ตอบค่ะ

แต่ยิ้มซะแก้มแทบปริ

แล้วหันมาหาคอมพิวเตอร์เพื่อพิมพ์ประโยคนี้ค่ะ

ขอบคุณคนไม่มีรากนะคะที่ทำให้ครูปูได้รู้จักคุณแม่ตัวเองชัดขึ้นค่ะ

(^________________^)

Post to Facebook

« « Prev : คนนี้ไง ยายครูปู

Next : นั่งลอยชายอยู่ปลายท่าน้ำ » »


ผู้ใช้ Facebook สามารถให้ความเห็นที่นี่ได้ โดยกด Like เพื่อแสดงตัว

144 ความคิดเห็น


แสดงความคิดเห็น

ท่านอยากจะเข้าระบบหรือไม่


*
To prove you're a person (not a spam script), type the security word shown in the picture. Click on the picture to hear an audio file of the word.
Click to hear an audio file of the anti-spam word


Main: 1.0154278278351 sec
Sidebar: 0.15038704872131 sec