หมอเจ๊เล่าเรื่อง

 กล่าวถึงน้ำตาลแล้ว คนเป็นเบาหวานจะรังเกียจมันมากอยู่ ฉันขอบอกให้รู้ว่า อย่าไปรังเกียจมันเลย ขอให้รู้จักกันแบบเป็นกัลยาณมิตรต่อกันกับตัวของท่านอยู่เสมอ อันว่ากัลยาณมิตรนั้นจะเข้ามาช่วยเหลือกันเมื่อรู้ว่าเราต้องการหรือเราเรียก เราร้องขอความช่วยเหลือใช่ไหม แล้วก็ในบางเวลากัลยาณมิตรก็หยิบยื่นน้ำใจมาให้เองโดยที่เราเองก็มีทั้งเต็มใจรับและไม่เต็มใจด้วยใช่ไหม ดังนั้นตัวของท่านจึงควรรู้จักการบริหารความเป็นกัลยาณมิตรที่ถูกมอบออกมาให้กัน ไม่ใช่บริหารความรังเกียจกันค่ะ  การบริหารที่ว่าก็คือ การรู้จักวางระยะห่างของความเกี่ยวข้องระหว่างกันในแต่ละสถานการณ์ให้พอเหมาะพอดีค่ะ  อ่านต่อ »

เมื่อจะกินอะไรก็ตามในรูปของรสหวานละก็ อย่าลืมคำนวณน้ำตาลที่มันแปลงร่างแฝงอยู่นะค่ะ มาเรียนรู้กันหน่อยมั๊ยค่ะว่าจะคำนวณน้ำตาลที่มันผสมอยู่อย่างไร 

อ่านต่อ »

ในบันทึกก่อนหน้าได้เล่าถึงน้ำตาลที่ใช้ยากใช้ง่ายในร่างกายไปแล้ว บันทึกนี้จะชวนไปรู้จักน้ำตาลที่ใช้ง่ายที่แปลงร่างอยู่ในอาหารยอดฮิตบางตัวค่ะ

อ่านต่อ »

การที่สารในร่างกายถูกกักไว้ใช้งานเหมือนน้ำที่ถูกกักในเขื่อน ฝาย จะไม่มีอันตรายต่อร่างกายซะเลยนั้น คงจะเป็นไปไม่ได้ เพราะว่าสารเหล่านี้ถูกเติมลงไปในเขื่อน ฝาย โดยการกินเข้าไป  สภาพของการเติมสารด้วยการกินนั้นแหละค่ะ ที่จะทำให้เกิดสภาวะคล้ายน้ำป่าไหลบ่าได้  อ่านต่อ »

เอารูปนี้มาให้ดู เพื่อให้จดจำกันไว้ว่า เมื่อร่างกายได้รับสารต่างๆในอาหาร ปริมาณที่มันอยู่ในร่างกายจะรวมกันอยู่คล้ายๆน้ำในเขื่อน ทำให้ร่างกายมีสภาพเป็นเหมือนอ่างเก็บน้ำเลยค่ะ  ดังที่ได้เล่ามาแล้วว่า ร่างกายมีระบบจัดการสารในร่างกายอยู่ อย่างเช่นเรื่องการกินอาหารหมวดที่ให้ถ่านกลูโคส ถ่านกรดไขมัน และถ่านกรดอะมิโนที่มีความเกี่ยวข้องสัมพันธ์กันอยู่

อ่านต่อ »

ได้บอกเล่าแล้วว่าอาหารที่กินต้องผ่านด่านหลายด่านกว่าที่ถ่านกลูโคสจะส่งเข้าเตาเผาได้   จึงควรที่จะรู้ว่าเวลาที่มันแปรรูปมารอผ่านด่านนั้นเกิดอะไรขึ้นที่ด่านบ้าง

อ่านต่อ »

ประเดิมบอกมาแล้วว่า เรากินอาหารเข้าไปผ่านกระบวนการสันดาปในร่างกายแล้วให้พลังงานความร้อนออกมา ซึ่งร่างกายใช้เพิ่มไออุ่นให้ตัว  ไออุ่นที่ว่านี้ถ้าวัดอุณหภูมิในตัวได้ จะมีค่าอยู่ที่ 37 องศาเซนติเกรด เป็นอุณหภูมิที่อวัยวะในร่างกายอยู่สบายๆ  อ่านต่อ »

ทวนเรื่องที่ติดค้างและขอผลัดไว้ ขอเล่าเรื่อง แป้ง ข้าวเสียก่อน ก็เรื่องแควนประจำตามอ่านแล้วมาบอก ” เนี่ยอ่านบันทึกพี่หมอเจ๊แล้วไม่กล้ากินอะไรเลย อิอิ ตอนนี้พยายามงดมื้อเย็นอยู่ เมื่อเย็นวานก็นมผสมงาดำ 1 กล่อง ส้ม 1 ลูก เพราะรู้สึกแก้มอูมๆ อิอิ “   เรื่องที่ติดค้างคือเรื่องเกลือ น้ำตาล และฉลากโภชนาการ อ่ะค่ะ อ่านต่อ »

มีเพลงลูกทุ่งสมัยหนึ่งที่ฮิตฮอตมาก ฉันจำไม่ได้หรอกว่านักร้องเป็นใคร จำได้แต่ว่าต้นเนื้อร้อง มันร้องว่า “น้ำมันแพง คุยกับแฟนก็ต้องปิดไฟ…”  เพลงนี้ดังขึ้นมาในยุคที่น้ำมันเชื้อเพลิงขึ้นราคาจากลิตรละไม่กี่สตางค์ขึ้นมาเป็นสิบบาท จนปั๊ดตะนามาเป็นลิตรละกว่าสามสี่สิบบาทอย่างเดี๋ยวนี้   การที่น้ำมันแพงจะว่าดีก็ดี ไม่ดีก็ไม่ดี ดีที่ว่าคนที่ไม่เคยมีโอกาสได้นั่งรถเมล์-รถไฟฟรีก็มีโอกาสได้นั่งฟรี  ดีที่ว่าทำให้มีการดิ้นรนพัฒนาเทคโนโลยีด้านพลังงานจนกระทั่งค้นพบน้ำมันไบโอดีเซล  มีการผลิตก๊าซโซฮอล์ขึ้นมาขาย ไม่ดีที่ว่าจะเติมน้ำมันทีกระเป๋าฉีก ไม่ดีที่ว่าเปลี่ยนน้ำมันไปใช้ก๊าซก็เสี่ยงกับไฟครอกหรือรถระเบิดระหว่างขับรถ เฮ้อ! กรรมนะคะ

อ่านต่อ »

แต่ก่อนที่บ้านฉันเขาหาแร่มาขาย เวลาที่จะได้แร่เขาจะไปร่อนเอาหรือทำเหมืองแร่กันค่ะ  ก่อนลงมือทำเหมืองเขาจะไปค้นหาที่ดินที่ให้แร่ได้มากเพียงพอ พบแล้วจึงลงมือขุดมาใช้  การขุดแร่มาใช้เขาก็ต้องเรียนและทำความรู้จักมันด้วย แร่ที่ว่าคือแร่ดีบุกค่ะ การที่เราได้รับการศึกษามาแต่เล็กเพื่อเรียนรู้เรื่องอาหารและแหล่งอาหารก็เหมือนการทำความรู้จักแร่และที่ดินที่เป็นแหล่งแร่ดีบุกที่กล่าวนี้แหละค่ะ  ในบันทึกก่อนๆฉันเปิดตัวให้ท่านรู้จักแร่ตัวแรกที่คุณประสงค์ประจำตัวคนอยากให้รู้จักแล้วนะค่ะ ขอมาทวนกันใหม่ว่าแร่นั้น คือ น้ำตาลที่ร่างกายนำไปใช้ในกระบวนการสันดาปที่ชื่อมันคือ ถ่านกลูโคส ค่ะ

อ่านต่อ »