ต้นไม้แห่งความหลัง

โดย สาวตา เมื่อ 4 มิถุนายน 2012 เวลา 9:02 (เช้า) ในหมวดหมู่ ความเป็นชุมชน, ชีวิต สุขภาพ, พืชพื้นบ้าน, สารเคมี, สิ่งแวดล้อม #
อ่าน: 4169

แต่ก่อนเมื่อยังเป็นเด็ก ต้นไม้นี้มีอยู่ให้หักเล่นทั่วไปรอบตัว วันนี้เดินท่อมๆหาไปไกลเป็นกิโล ก็หาไม่มีสักต้น หายไปไหนหมดแล้ว

ดด

กลิ่นของมันเหม็นเขียว ใบของมันมีขนนุ่มนิ่ม ยอดใบสีน้ำตาลอ่อน แผ่ใบแอ่นรับแดด  ต้นแก่เวลาหักมีความแข็ง บางครั้งแรงเด็กหักไม่ขาด  ก้านต้นมีรูโปร่งๆ มีเส้นใย

มีฤทธิ์ที่น่าสะดุดใจ เวลามีแผลเลือดซึม เด็ดใบมาขยี้ให้ช้ำโปะบนแผล เดี๋ยวๆเลือดที่ซึมหยุดไปเลย

ดอกของมันมีสีขาวหรือขาวแกมม่วงหรือม่วงอ่อนๆ กลีบดอกเป็นฝอย ทรงดอกคล้ายดอกดาวเรือง แต่ขนาดจิ๋วกว่ามากมาย  ดอกดกในช่วงที่มีอากาศแห้งแล้ง

ดอกสาบเสือ

ต้นสูงเลยหัวเด็ก ไม่คยเห็นว่าเกินเมตร เพิ่งรู้ว่าแต่ละส่วนของมันมีสรรพคุณทางยาด้วย ใบมีสารเคมีสำคัญ กรดอะนิสิก ไอโซซากูรานิติน โอโดราติน ยูพาทอล คูมาริน พีนีน เนบโธควิโนน ลิโมนีน ลูพิออล ฟาโวน คาไดอิรแคมเฟอร์

สารสำคัญเหล่านี้ไปออกฤทธิ์ที่ผนังเส้นเลือดทำให้เส้นเลือดหดตัว กระตุ้นสารที่ทำให้เลือดแข็งตัวได้เร็วขึ้น ทำให้ห้ามเลือดได้มิน่าจึงใช้เป็นยารักษาแผลสด สมานแผล ถอนพิษได้

ดอกแก้ร้อนใน กระหายน้ำ แก้ไข้ได้ ต้นดูดหนอง แก้ปวดท้อง ท้องขึ้น ท้องเฟ้อได้

ยอดอ่อนๆของใบสาบเสือ ลวกจิ้มส้มตำหรือน้ำพริกรับประทานแบบผักสวนครัวได้

มันมีความน่าสนใจอีกอย่าง คือ ใบใช้จัดการปลวกได้ ต้น-ใบแช่น้ำเน่าไว้ 2-3 สัปดาห์น้ำจะใสขึ้นๆ ดอกใช้เลี้ยงผึ้งเพื่อผลิตน้ำผึ้งอินทรีย์ได้

สารเคมีที่มีในตัวมัน สามารถไล่เพลี้ยอ่อน เพลี้ยไฟ เพลี้ยแป้งได้

ใบ-ต้น ตากลมให้แห้ง บดเป็นผง 400 กรัมต่อน้ำ 3 ลิตร กวนทิ้งไว้ข้ามคืน กรองเอาน้ำมาฉีดพ่นทุก 7 วัน ไล่แมลงได้ ใช้ใบอย่างเดียวให้เพิ่มน้ำเป็น 8 ลิตร

ใบ 500 กรัมหมักเหล้าขาว 1 ลิตรทิ้งข้ามคืน ไล่หนอนใยผักได้ ป้องกันเชื้อราได้

ใบด 10 กรัมผสมใบแห้ง 30 กรัม บดละเอียดคลุกเมล็ดพันธุ์ถ่ว 100 กรัม ป้องกันแมลง ด้วง เจาะ และป้องกันเชื้อราได้

มีคนบอกมาว่ามันชื่อ “สาบเสือ”  มีต้นกำเนิดมาไกลเชียว จากอเมริกากลางโน่น เป็นต้นไม้ที่บอกความแห้งแล้งของอากาศ การออกดอกของมันนั่นแหละใช่เลยที่ใช้บอก

คนโบราณเขาใช้ประโยชน์มันหลบเสือ เขาว่าเข้าไปหลบแล้วเสือไม่ได้กลิ่นคน แสดงว่ากลิ่นของดอกมันเหม็นขนาดกลบกลิ่นคนได้เชียวนะนี่

« « Prev : รู้จักสาร “ไกลโคไซด์”

Next : ไข่…ยา…ไข่เน่า » »


ผู้ใช้ Facebook สามารถให้ความเห็นที่นี่ได้ โดยกด Like เพื่อแสดงตัว

1 ความคิดเห็น

  • #1 bangsai ให้ความคิดเห็นเมื่อ 4 มิถุนายน 2012 เวลา 10:48 (เช้า)

    โฮ ยอดมาก ความรู้เพิ่มเติมเชิงวิชาการนี้ เพราะ พี่รู้มาจากทหารป่า สหายป่า ว่าใบสาบเสือนั้นห้ามเลือด เวลาเกิดศึกสู้รบในป่า ทหารป่าใช้เจ้าใบสสบเสือนี่แหละครับรักษาเบื้องต้น บางท่านก็ใช้ ผงชูรส เอามาปิดแผลเป็นการห้ามเลือด ผมไม่ทราบว่าทางเคมี หรือสาร โมโนโซเดี่ยมกลูตาเมท นี้มันไปห้ามเลือดได้อย่างไร แต่คนป่าใช้กันมาก ไปคุยกับตำรวจ เขาก็บอกว่าในสมัยนั้น ตำรวจจะไปสืบว่ามีใครมาซื้อผงชูรสมากๆผิดปกติหรือไม่ หากมีเขาก็ตั้งสมมุติฐานว่าเป็นพวกคนป่ามาก้วานซื้อไปใช้งาน ก็สืบต่อไปเพื่อหาความจริง

    อีกเรื่องเกี่ยวกับสาบเสือคือ คนเลี้ยงผึ้ง ชอบมาก มีน้องที่เคยทำงานด้วยกันที่นครสวรรค์ เขาจะตระเวนหาชายป่าที่มีต้นสาบเสือมากๆ เขาก็จะเอารังผึ้งที่อยู่ในกล่องไปวางไว้ เพื่อให้ผึ้งไปหาน้ำหวาน อาชีพเขาเลี้ยงผึ้งและมีความรู้ว่าฤดูนี้ผึ้งจะไปหาเกสรและน้ำหวานจากดอกไม้อะไร สาบเสือเป็นวัชพืชที่ไม่มีใครสนใจ เผาทิ้งเมื่อมันแก่ล้มตายไป แต่คนที่มีความรู้ก็จะใช้ประโยชน์มันได้

    แต่ไม่ทราบเรื่องการกำจัดปลวก น่าสนใจมาก จะเอาไปลองทำดูเพราะ พี่เสียเงินมามากต่อมากแล้วเรื่องกำจัดปลวกนี่นะครับ ไม่ชนะมันเลย เปลี่ยนพื้นบ้านไปแล้ว อิอิ เจ้าตัวเล็กๆที่เก่งจริงๆ….


แสดงความคิดเห็น

ท่านอยากจะเข้าระบบหรือไม่
You must be logged in to post a comment.

Main: 0.08246898651123 sec
Sidebar: 0.12738299369812 sec