ลานเก็บเรื่องมาเล่า

เคยเดินแต่ป่าไม้ดงหลวง ไม่ได้มาเดินในป่าคอนกรีตเมืองบางกอกมานานแล้ว ดูแปลกๆ  ไม่กล้า แม้จะขับรถเข้าที่พัก เพราะกลัวหลงป่าที่ แออัดไปด้วยเหล็กวิ่งได้ จำนวนมากมาย  เลยต้องเปลี่ยนใจไปที่บริษัท เพื่อถามหาพนักงานขับรถที่ไม่มีภารกิจวันนี้ให้ช่วยขับรถไปส่งที่พักหน่อย

เขาไม่อิดออดแต่อย่างใดเมื่อตรวจสอบภาระกิจแล้วไม่มีก็ช่วยพาเรามาถึงที่พักรังนกกระจอกยักษ์ที่อยู่บนป่าคอนกรีตชั้น 23 เมื่อมองออกไป โห… ป่าคอนกรีตขยายตัวมากขึ้น ขณะที่ป่าไม้ลดลง มองลงไปที่ถนน เหมือนมดเหมือนปลวกวิ่งกันวุ่นไปหมด …

ป่าคอนกรีตเป็นที่อยู่อาศัยของสัตว์สองเท้า กระดูกสันหลังทำ Vertical กับแรงดึงดูดของโลก ไปสูบทรัพยากรมาจากป่าไม้ธรรมชาติแล้วมาอยู่อาศัยในป่าคอนกรีตที่สร้างขึ้นมา

ยามค่ำคืนก็สว่างไสวด้วยพลังงานที่มีความจำเป็นต่อองค์ประกอบการดำรงชีวิต สำหรับวิถีโลกในสังคมนี้โดยเฉพาะสังคมเมือง ทำไมไม่เก็บพลังงานที่ใช้ส่วนนี้ไว้เพื่อสิ่งที่จำเป็นมากกว่า  อำนาจของระบบธุรกิจได้เผาผลาญพลังงานไปมากกว่ามนุษย์จะใช้เพื่อความจำเป็นจริงๆเสียอีก สร้างสิ่งกระตุ้นเพื่อการบริโภค ศาสตร์แห่งการประชาสัมพันธ์ มีไว้เพื่อสิ่งนี้มากกว่าที่จะมีเพื่อสร้างทุนทางสังคมที่ทำให้สังคมมีความเป็น Harmony และจำเป็นมากกว่า…. นี่คือความศิวิไลซ์เช่นนั้นหรือ… หรือว่านี่คือการบริโภคเกินความจำเป็นขั้นพื้นฐาน…..  มนุษย์ระดมประชาสัมพันธ์ให้รักษาป่า สภาพแวดล้อม  มนุษย์ก็สมควรที่จะหยุดการเผาผลาญพลังงานในลักษณะเช่นนี้ด้วย..

แม้กิจกรรมนี้จะผ่านไปแล้ว หมดความจำเป็นแล้ว แต่การเผาผลาญพลังงานยังดำรงอยู่  แล้วคุณไปสร้างนโยบายอะไรที่ให้มีการประหยัดพลังงาน  หรือว่าสิ่งเหล่านี้มันใกล้ตัวเกินไป ตำตาจนกลายเป็นการไม่เห็น นี่เองที่ภาพถ่ายดาวเทียมโลกยามค่ำคืนจึงมองเห็นโลกสว่างไสวไปทั่วโลกหมด  ในมุมมองของหลายๆคนคิดว่าความสว่างไสวคือความรุ่งเรือง  แต่หลายท่านอาจมีมุมมองว่า ความสว่างไสวคือการเร่งการทำร้ายตนเองของมนุษย์ชนให้มีระยะเวลาที่เสวยสุขสั้นลง

สักวันหนึ่งมันจะมืดสนิท… ป่าคอนกรีตจะมีความหมายอะไร…

ความเป็นมนุษย์ที่ว่าเป็นสัตว์ประเสริฐนั้น ดูจะเป็นคำกล่าวที่ผิดพลาด…..

(ภาพ: จากตึกโรงแรม Windsor สุขุมวิท 20 วันที่ 23 ม.ค. 52)