หมอเจ๊เรียนโลก

ทำงานมาหลายปีดีดักแล้ว ทุกๆ ๕ ปีจะมีประสบการณ์เจอทางสองแพร่งให้เลือกทางชีวิตทุกทีไป แต่ละเวลาที่ให้คำตอบกับตัวเองไว้ก็ได้รู้ ได้เห็นว่าชีวิตที่ผ่าน พบอะไรมากมาย

ดี เลว ทุกข์ สุข สำเร็จ ล้มเหลว ไม่สำเร็จ ต่างๆเหล่านี้ถูกหยิบขึ้นมาใช้ด้วยความรู้สึกในระหว่างนั้นมากมาย  หลายเรื่องเมื่อมองย้อนหลัง ทำให้นึกขอบคุณเวลาที่ผ่าน  ที่ทำให้ยืนมั่นได้ถึงวันนี้ อ่านต่อ »

นับเวลาที่เปลี่ยนผ่านแล้วไม่น่าเชื่อว่าเกือบ 3 ปีแล้วที่ได้หว่านเมล็ดแห่งสุนทรียสนทนาไว้ในองค์กร  ผลพวงของการหว่านครั้งนั้น ได้มอบความเปลี่ยนแปลงแห่งผู้คนไว้ให้  และมีการเปลี่ยนแปลงเกิดขึ้นกับสังคมภายในองค์กร

บันทึกนี้เขียนขึ้นเพื่อบอกเล่าเรื่องราวของผู้เข้าเรียนรู้ที่อุ๊ยกับครูใหญ่ลงทุนคุยประกบตัวต่อตัวในครั้งนั้น ต่อจากบันทึกนี้ค่ะ

อ่านต่อ »

เมื่อโอกาสเปิดให้ได้เวลาจากรุ่นน้องหมอหลายคน  ก็ได้คุยกันจนทำให้เกิดการแลกเปลี่ยน ได้ให้กำลังใจ ได้ช่วยกันทำให้สติของบรรดาน้องๆตื่น-รู้  ความเปลี่ยนแปลงในตัวตนของคนรุ่นน้องก็เกิดขึ้น
อ่านต่อ »

ไปรู้มาจากคนดูแลบ่อปลาว่า เขามีการใช้วัสดุมีรูพรุนจัดการกับโปรตีนในน้ำ เพื่อลดความเสียของน้ำที่เกิดจากขี้ปลา ฉี่ปลา ก็เลยเอามาลองดูว่าเกิดอะไรขึ้นได้บ้างกับน้ำเสียที่ขังในแอ่ง และอยู่ในพื้นที่ที่แดดส่องไม่ถึง วัสดุมีรูพรุนที่นำมาลองเป็นเบาะรถที่ทำจากฟองน้ำ อ่านต่อ »

นึกขึ้นมาได้ว่าสมัยยังเป็นนักเรียนแพทย์ เขามีการใช้ปูนขาวบำบัดของเสีย ลองนำมาใช้กับน้ำเสียดูบ้างว่าจะเป็นยังไง ก็ได้ความรู้เพิ่มมาเรื่องกลิ่น ว่าปูนขาวลดกลิ่นได้ทันทีเช่นเดียวกับน้ำหมักแบบน้ำ
อ่านต่อ »