รำลึกในวันวาร
อ่าน: 1755เจ้าหมีน้อยเอ๋ย ใยเจ้าจึงมาสะกิดให้ครุ่นคิดเล่า เรื่องราวที่ก่อกวนของเจ้า ทำให้เจ้ากระทิงด่างมันละล้าละลังนักหนารู้มั๊ยเล่า เจ้ากระทิงมันอยากจะพุ่งขวิดเพื่อประลองกำลังดูสักตั้ง หากไม่มีเจ้าหนูขาวมายั้งด้วยความกลัว วันรุ่งเจ้ากระทิงก็จะโลดแล่นและทำตามอำเภอใจไปแล้ว
เจ้านกพิราบน้อยคอยบินวน มันอยากชวนให้เจ้าปล่อยวางความคิดซะ เจ้ากระทิงจะได้สงบลง และพาตัวไปหากินหรือหลบนอนพักได้ เจ้าหนูที่ขลาดกลัวจะได้เลิกยุ่ง เลิกคอยก่นบอกเรื่องความกลัว
เรื่องราวที่เจ้าคิด เป็นอะไรที่เจ้าแบกมันไว้บนบ่ามากไปหรือเปล่า หรือเจ้าหนูมันมาสะกิดให้เจ้าห่วงใยผู้คน เจ้าจึงเอาแต่ก่นคิดจนหลับนอนไม่ลง
ช่วงนี้เป็นฤดูหนาว บรรยากาศอย่างนี้เจ้าสมควรเตรียมตัวจำศีลมิใช่หรือ เจ้าหนูก็สมควรที่จะมุดตัวหาความอุ่น ไยเล่าเจ้าสองตัว จึงมินำพากับฤดูกาล พากันเอาแต่ก่นกระตุ้นกันไปมา
มโนธรรมเป็นเรื่องของมนุษย์ ไฉนจึงเกี่ยวมาถึงเจ้า เพลานี้เจ้ารู้สึกว่าความดุดันในสัญชาติญาณตนกำลังจะตื่นขึ้นงั้นรึ ที่เจ้าคิดๆและคิด เป็นจากเจ้าหนูมาสะกิดอยู่ตลอดหรือเปล่า ไฉนเจ้าไม่เงยมองฟ้าดูบ้างเล่า เจ้านกพิราบส่งเสียงชวนเจี๊ยวจ๊าวอยู่ ไม่ได้ยินหรือไร
เงยมองและฟังเสียงเจ้านกซะหน่อยดีมั๊ย เจ้าจะได้เลือกข้างว่า จะฟังเจ้าหนูหรือจะฟังเจ้านก หลังจากนั้นแล้ว เจ้าอย่าลืมบอกความคิดกับเจ้ากระทิงด่างด้วย ที่เจ้ากระทิงมันไม่พาตัวไปงีบหลับ ด้วยกริ่งเกรงว่า เมื่อเจ้าดุดันขึ้นมา มันจะละล้าละลังไม่รู้จะโลดแล่นไปในทิศไหน มันรอให้เจ้าส่งสัญญาณกับมันอยู่นะ
ดีแล้วๆ ที่เจ้าทั้งสี่คุยกัน ดีแล้วๆ ที่เจ้าชวนกันลงความเห็นมา
ดีแล้วๆ ที่เจ้าทั้งสี่ตัดสินใจร่วมกันว่า ที่เกิดอะไรขึ้นอยู่นั้น เกิดจากช่องสุญญากาศของเรื่องราวอันเนื่องมาจากผู้ที่เจ้าเห็นเพิ่งเปลี่ยนผู้นำ
ดีแล้วๆ ที่พวกเจ้าทั้งสี่ จะปล่อยให้เวลาผันผ่าน เพื่อให้ผู้นำใหม่ได้เรียนและรู้จักองค์กรที่อยู่ในความดูแล เรื่องที่เจ้าทั้งสี่ชวนกันเข้ามามีเอี่ยว เป็นเรื่องสำคัญ ผู้นำใหม่จะแสดงจริตการตัดสินใจกับผลผลิตแห่งตนให้เจ้ารับรู้ในที่สุดแหละนะ
ดีแล้วๆ ที่พวกเจ้าได้นำพากัน จนมาถึงจุดแห่งการวางอุเบกขา นำพาตนจนถึงจุดสงบรอ เวลาเหมาะมาถึงพวกเจ้าจงออกมาทั้งหมด ออกมาอีกรอบ เพลานี้พักผ่อนไปก่อนละกัน ชวนกันสะสมพลังที่ธรรมชาติให้มา เมื่อถึงวาระนั้นจงออกมาช่วยกันจัดดุลธรรมชาติด้วยกัน
ขอบใจเจ้าทั้งสี่จริงๆที่พากันตื่นตารอกันและกัน คุยกันจนพากันมาถึงจุดสงบรอกันได้ พักกันก่อนนะ สัญญาว่าจะไม่ปล่อยให้เจ้าหลับไหลจนลืมตื่นจ๊า
25 ธันวาคม 2555
ความคิดเห็นสำหรับ "รำลึกในวันวาร"