หมอเจ๊เรียนโลก

ในวงสนทนา เวลาพูดกันถึงขาใหญ่ ใครๆย่อมรู้จักน้องเนเป็นอย่างดี กิตติศัพท์ของน้องเนลือเลื่องด้วยคุณสมบัติเฉพาะตัวหลายเรื่อง จนได้รับยกย่องในวิธีการรักษาศักดิ์ศรี บ้างเรียกเขาว่าเจ้าพ่อมนตร์ดำ บ้างเรียกเขาว่าเป็นตัวอย่างของลูกผู้ชายที่ฆ่าได้หยามไม่ได้ บ้างก็ชื่นชมที่เขาเป็นลูกชายตัวอย่างที่พ่อให้ความชื่นชม จิปาถะสาระพัดคุณสมบัติที่มีคนกล่าวขาน  ด้วยความเป็นคนมีชื่อเสียงเยี่ยงนี้น้องเนจึงเป็นขาใหญ่ประจำซอย

วันหนึ่งในตรอกซอยแถวบ้าน ชายคนหนึ่งเดินเข้ามา ขาใหญ่ได้เข้าไปทักทายว่า “น้องชาย ชื่อไร น้องชาย” ชายคนนั้นตอบว่า “ผมไม่มีชื่อครับ”

ขาใหญ่ฟังแล้วชักเกิดอารมณ์ ไอ้นี่มันกวนโอ๊ย  ชวนคุยต่อพร้อมกับชี้มือไปที่ขาของตัวเอง “เฮ้ย ไอ้น้อง  ไอ้นี่ชื่ออะไร “  หนุ่มไม่มีชื่อตอบไปว่า “อ๋อ…นั่นเหรอ พระอาทิตย์ครับพี่”

น้องเนได้ฟังคำตอบ ก็เดือดปุดๆ ตบป๊าบเข้าที่ศีรษะของหนุ่มไม่มีชื่อหนึ่งที พร้อมกับกล่าวว่า “พระอาทิตย์ที่ไหนกัน นี่มันพระจันทร์ต่างหาก” หนุ่มไม่มีชื่อจึงถามกลับ “พี่ๆ ตบหัวผมทำไมครับ ที่พี่ชี้อยู่นั่นนะ คือพระอาทิตย์ที่กำลังจะมารับผมไปพบพระอิศวรที่ชั้นดาวดึงส์นะครับ”  ว่าแล้วเขาก็ชูคอนวยนาดจากน้องเนไป

ขณะนั้นก็มีชายอีกคนหนึ่ง เดินสวนมา น้องเนที่ยังไม่หายงงกับคำตอบของหนุ่มไม่มีชื่อเหลือบเห็นเข้าจึงเดินเข้าไปหา พร้อมถามว่า “น้องชายๆ ไอ้เจ้านี่นะมันคืออะไร”  ขณะที่ป้อนคำถาม มือก็ชี้ไปที่ขาของตัวเองเหมือนเดิม

ชายหนุ่มผู้นี้รู้จักกิตติศัพท์ที่เลื่องลือของน้องเนเป็นอย่างดี เมื่อถูกถามดังนั้น เขาตอบว่า “เอ๊ะ ไม่รู้ซี ผมไม่ใช่คนแถวนี้”

อ้อ! ลืมเล่าไปว่า น้องเนเป็นคนที่เวลานั่งคุยกับใคร น้องเนจะชอบนั่งสั่นขาค่ะ  ที่รู้ก็เพราะว่า เวลาน้องเนไปนั่งที่ไหน เก้าอี้ของใครที่นั่นมันสั่นสะเทือนไปด้วยทุกทีค่ะ

หมายเหตุ เรื่องนี้ใครอ่านแล้วเฉยๆ งงๆ แนะนำให้ไปถามคนแถวนี้ ที่ลานบนเกาะ และ ลานจอมป่วนนะค่ะ  ฉันแค่เอามาเล่าต่อเป็นควันหลงจากเหตุการณ์ในวันหนึ่งค่ะ

« « Prev : เรื่องของไอ้ปื๊ด

Next : คิดถึงแม่จ๊ะ…ขอแหย่เล่นหน่อยนะแม่นะ » »