หมอเจ๊เล่าเรื่อง

สัปดาห์ก่อนหลวงพี่เพื่อนร่วมรุ่น สสสส.๒ ได้รับบาดเจ็บจากการเดินทางระหว่างลงไปภาคใต้ สาเหตุมาจากการใช้รถ ใช้ถนนในที่แคบ คับขัน ไม่ได้เกิดจากยางรถระเบิด การบาดเจ็บก็เลยไม่มาก นึกได้ว่ามีคนให้คำแนะนำไว้ว่าจะทำอย่างไรได้บ้างให้ปลอดภัยหากระหว่างขับรถเกิดยางรถระเบิด จึงนำมาบอกต่อ เพื่อจะได้เข้าใจและปรับตัวเองให้พร้อม เพราะปฏิกิริยาตอบสนองในระหว่างเกิดเหตุฉุกเฉิน สั่งกันไม่ได้ แต่สามารถทำให้เกิดความปลอดภัยได้ หากเข้าใจพฤติกรรมตอบสนองของตัวเอง แล้วฝึกฝน “พฤติกรรมที่จะทำให้เสีย(อวัยวะและทรัพย์สิน) หาย (ชีวิต)”  นั้นซะใหม่
อ่านต่อ »

มีประเด็นของอุบัติภัยธรรมชาติที่เกิดขึ้นบ่อยๆในบ้านเรา ตอนที่เกิดสึนามิ โชคดีที่มีคนคอยนำน้ำ นำอาหารมาให้ ทีมงานดูแลคนไข้จึงสามารถทำงานกันได้อย่างไร้ห่วงการไม่มีกิน น้ำใจที่หลั่งไหลเข้ามาสู่ในร.พ. ในตอนนั้น รับกันไม่ทัน คนที่ไร้ที่อยู่ที่มาพึ่งพิงชั่วคราวก็เลยได้มีกินไปด้วย ถ้าเหตุเกิดขึ้นอีกครั้ง คราวนี้ไม่รู้จะโชคดีมีคนดูแลอย่างเดิมหรือเปล่า จึงควรจะเตรียมความพร้อมไว้เสมอลองทบทวนความพร้อมของตัวเองดูนะคะ

อ่านต่อ »

ถึงแม้พื้นที่ประเทศไทยอาจไม่มีแผ่นดินไหวรุนแรงนัก และเป็นพื้นที่ที่น่าจะอยู่อันดับเขตเสี่ยงต่อแผ่นดินไหวต่ำ (low seismic risk zone) ถึงเขตเสี่ยงต่อแผ่นดินไหวปานกลาง (intermediate seismic risk zone) ก็ยัง “ต้อง” สนใจกับเรื่องบางเรื่อง ที่ต้องจัดการเพื่อความปลอดภัยซึ่งกฏหมายกำหนดไว้ อ่านต่อ »

เคยติดใจถามหมอฟันว่า สอนเรื่อง “การแปรงฟัน”  ทุกปีๆ แล้วทำไมคนจึงยังฟันผุ มีหินปูนมาให้ขูด  คำตอบก็มักจะเป็น “แปรงฟันผิดวิธี”  วันนี้ไปพบหมอฟันขอใช้บริการขูดหินปูน หมอฟันบอกว่ามีหินปูนนิดหน่อย ก็นึกถึงที่อาจารย์ทวิชบอกว่าจะไม่แปรงฟัน และตั้งคำถามเรื่อง “หินปูนทำไมไม่ละลายในน้ำลาย” ขึ้นมาได้ เลยยกเรื่องในช่องปากมาคุยต่อซะหน่อย อ่านต่อ »

ผลเทียบมาตราริคเตอร์กับลักษณะของความรุนแรงที่ปรากฏในมาตราแคลลี่คัดลอกมาไว้ใช้งาน คิดว่าใช้แบบไหนดีกว่าก็เลือกเองสำหรับการเตรียมตัว “เผ่น” หรือ “เข้าหา” อ่านต่อ »

ถอดบทเรียนมาเป็นครู(๑) : อ่านต่อ »

ถอดบทเรียนผิดแล้วเป็นครู :

อ่านต่อ »

ช่วงวันหยุดยาวต้นๆปีใหม่ ๒๕๕๓ ได้รับข่าวการป่วยของกัลยาณมิตรซึ่งได้พบและคุยกันครั้งแรกที่สวนรถไฟ  มีคำถามที่ปรึกษาไว้ว่าเมื่อได้รับสารรังสีเข้าไปในร่างกาย คนข้างตัวจะเป็นอะไรบ้างไหม  ก็รับปากว่าจะไปถามผู้รู้มาให้อีกต่อ อ่านต่อ »

เห็นภาพน้ำเต้าในบันทึกพ่อครูแล้วรู้สึกแปลกใจ ไม่น่าเชื่อว่าในโลกนี้จะมีสายพันธุ์ของน้ำเต้าเป็นพันสายพันธุ์ อ่านต่อ »

เมื่อวันศุกร์ที่ ๒๑ มกราคม ๒๕๕๓ ได้มีโอกาสไปเยี่ยมโรงพยาบาลชุมชนแห่งหนึ่ง และร่วมเรียนรู้การจัดกิจกรรมแลกเปลี่ยนเรียนรู้ (KM) ของทีมงานสาธารณสุข มีคนทำงานในร.พ.แห่งนั้นและคนทำงานในสถานีอนามัยของอำเภอแห่งนั้นมาร่วมด้วย วงสนทนาที่เขาจัดขึ้นมีคนไม่ถึง ๑๐ คน ไปฟังเขากลับมาแล้วก็ปิ๊งขึ้นมาได้ว่า ตัวเราก็วิ่งรอกไปโน่นนี่เพื่อฝึกตัวเองและเรียนรู้เรื่อง KM มาจากหลายเวที สมควรแก่เวลาแล้วนะที่จะหันมาทบทวนตัวเองอีกสักครั้ง จึงเป็นเหตุให้เปิดเรื่องราวที่เคยทำ KM เบาหวานขึ้นมาอ่านทบทวน ก็ได้เห็นภาพความคิดของตัวเองในอดีตกับปัจจุบันชัดขึ้น อ่านต่อ »