เหวี่ยงแห..

โดย bangsai เมื่อ 27 เมษายน 2011 เวลา 22:44 ในหมวดหมู่ งานพัฒนาสังคม #
อ่าน: 951

ในสังคมเมืองและสังคมทุนนั้น

จะไม่มีภาพนี้ให้เราได้เห็น เพราะมีแต่ปลาเลี้ยง และการซื้อมาบริโภค

แต่นี่หากอยากกินก็ออกแรงเหวี่ยงแหเอากลางลำน้ำนั่น

ได้ปลาสดๆ เพียงพอสำหรับมื้อ

ไม่สะสม ไม่ได้หวังเอามากๆ

แค่พอกิน หรือเกินพอก็แบ่งให้ญาติพี่น้องเพื่อนบ้าน

ยุคสมัยเปลี่ยนไปเกือบหมดแล้ว

“รูปการจิตสำนึก” ของคนแต่ละรุ่นก็เปลี่ยนไป

จนบางรุ่นต่อกันไม่ติด

หากนี่คือการพล่ามพรรณนา

ก็ขอพล่ามถึงวิถีของบรรพบุรุษ

บันทึกให้ลูกหลานได้มาเจอะเจอบ้างเท่านั้น

——

…Xayaburi Lao…

« « Prev : ความสวยบนหาดทราย

Next : ความหลังที่สุรินทร์ » »


ผู้ใช้ Facebook สามารถให้ความเห็นที่นี่ได้ โดยกด Like เพื่อแสดงตัว

10 ความคิดเห็น


แสดงความคิดเห็น

ท่านอยากจะเข้าระบบหรือไม่


*
To prove you're a person (not a spam script), type the security word shown in the picture. Click on the picture to hear an audio file of the word.
Click to hear an audio file of the anti-spam word


Main: 0.22064995765686 sec
Sidebar: 0.14864206314087 sec