ดอกไม้โรย

โดย bangsai เมื่อ 20 กุมภาพันธ 2011 เวลา 20:59 ในหมวดหมู่ ไม่ได้จัดหมวดหมู่ #
อ่าน: 2587

คนสรรหาไม้ดอกมาปลูก เพื่อเชยชมยามดอกไม้บาน

เขาบานแล้วก็ร่วงโรยหล่นหลุดจากขั้ว

 

คนแก่หง่อมคนหนึ่ง คนดูแลมากกว่าหนึ่งคน

นั่งรอคอยลูกหลานมาจากเมือง

นานเต็มที ที่เขาไม่ได้มาหา

เพราะภาระรุงรังมัดเขาไว้ แม่เฒ่าเข้าใจ…

เพราะชีวิตเดินไปบนสายพานของระบบ

ความอบอุ่นวันวานแบบชนบทมันผ่านไปแล้ว

แม่เฒ่า นั่งสายตาเหม่อลอยไปไกลสุด

 

ดอกไม้ดอกนี้รอเวลาหลุดจากขั้ว……..

« « Prev : โลกมนุษย์ในอีก 50-80 ปีข้างหน้า

Next : อักษรเยือน » »


ผู้ใช้ Facebook สามารถให้ความเห็นที่นี่ได้ โดยกด Like เพื่อแสดงตัว

196 ความคิดเห็น


แสดงความคิดเห็น

ท่านอยากจะเข้าระบบหรือไม่


*
To prove you're a person (not a spam script), type the security word shown in the picture. Click on the picture to hear an audio file of the word.
Click to hear an audio file of the anti-spam word


Main: 2.7195818424225 sec
Sidebar: 0.064352989196777 sec