ลานดงหลวง

#1 bangsai ให้ความคิดเห็นเมื่อ 28 พฤศจิกายน 2009 เวลา 23:17

เราติดต่อช่างไฟฟ้าจาก กฟ.มาตรวจสอบก่อนหน้าแล้ว เขาพบว่า กระแสไฟฟ้าจากหม้อแปลงใหญ่จนถึงเข้าระบบนั้นดีหมด แต่มาถึงตู้ควบคุมระบบทั้งหมดนั้น เขาไม่กล้าเข้ามาทำอะไรเพราะนอกขอบเขตของเขา  และเราทราบดีว่าระบบไฟฟ้าที่นี่ดีเท่าระบบไฟฟ้าโรงงาน ควบคุมด้วยโปรแกรมคอมพิวเตอร์  หากเป็นอะไรไปต้องช่างจากบริษัทเท่านั้นที่จะแก้ไขได้  ช่างทั่วไปทำได้แค่ทำความสะอาดและตรวจสอบ fuse เท่านั้น เนื่องจากไฟฟ้าที่ดงหลวงไม่เสถียร กระชาก และมีฟ้าผ่าบ่อยๆ จึงมี อีกตัวที่ควบคุมคือ capacitor  ในที่สุดก็เป็นที่ fuse
ไม่มีเจ้าหน้าที่ที่มีความรู้ดูแลหรือ   ไม่มีครับ เพราะโอนให้ อบตไปแล้ว แต่ อบต.ไม่มีบุคลากรที่เป็นช่างมาดูแล  กำลังคุยกับทางอำเภอและผู้ว่าฯ ขอให้จัดจ้างเจ้าหน้าที่มาดูแล….

#3 bangsai ให้ความคิดเห็นเมื่อ 29 พฤศจิกายน 2009 เวลา 10:26

พ่อครูบาฯครับ

มีข้อดีหลายประการครับที่ท่านเบอร์หนึ่งไปเยี่ยมคือ อะไรที่เป็นปัญหาติดค้างอยู่ ข้าราชการก็เดินลิ่ว ฉิวไปเลย เรื่องทรายท่วมทับหัวสูบน้ำนี้ เราทำหนังสือส่งขึ้นไปแล้วหลายฉบับ ตั้งแต่อาว์เปลี่ยนอยู่นู้น นี่ข้ามมาสองสามปีแล้ว จะรีบทำกันวันนี้พรุ่งนี้แหละทีนี้..หึ หึ

เนื่องจากท่านเป็นข้าราชการเก่ากรมชลประทาน จึงรู้เรื่องเหล่านี้ดี และเข้าใจเกษตรกรผู้เพาะปลูกดี จึงสนับสนุนทุกอย่างเพื่อให้เกษตรกรได้น้ำไปเพาะปลูก

ให้ทบทวนค่ากระแสไฟฟ้าที่เกษตรกรจ่ายเพราะสูงเกินไป นี่หากท่านไม่ไปเยี่ยม ทุกอย่างก็เดินไปตามกติกาที่เดินหน้ามาแล้ว คือราชการหมดการสนับสนุนค่ากระแสไฟฟ้าไปแล้ว ท่านเป็นผู้ใหญ่ติดสินใจได้ว่าให้กลับมาทบทวนใหม่ คือยืดการสนับสนุนต่อไปอีก 1 ปี

แต่ทั้งหมดไม่ใช่ปัญหาใหญ่ เพราะนั่นคือเรื่องเทคนิค และการบริหารจัดการ ที่สำคัญสุดและยากยิ่งสุดคือ การเปลี่ยนชาวบ้านให้มาสนใจการปลูกพืชเศรษฐกิจที่เราเรียก contract farming   ซึ่งอันนี้มันสวนกระแส

ที่ว่าสวนกระแสคือ หลักการโครงการเน้นการพึ่งตนเอง ลดละเลิกการปลูกพืชเชิงเดี่ยว หันมาปลูกพืช ที่หลากหลายและชาวบ้านกินได้ขายได้ แต่พืชระบบ contract farming นั้น ต้องขายโรงงานอย่างเดียวและล้วนมักเกี่ยวข้องกับสารเคมี ปุ๋ยวิทยาศาสตร์  แม้ว่าจะมีหลายพืชที่พยายามใช้เป็นอินทรีย์มากขึ้นก็ตาม แต่ก็มีความซับซ้อนในการดูแลมากซึ่งไม่เหมาะสมกับอุปนิสัยของเกษตรกรที่ง่ายๆ ไม่ต้องดุแลมาก ไม่ต้องทุ่มเทเวลามาก เพราะเขาชอบขึ้นป่า …

เราพิสูจน์ในปีนี้ว่า มันสำปะหลังอินทรีย์สามารถทำได้และเพิ่มผลผลิตได้ด้วยจาก 3 ตันต่อไร่เป็น 8 ตันต่อไร่

เรื่องนี้ผมรับโจทย์ยากมาทำงาน แต่ก็ท้าทายดีครับ

#5 bangsai ให้ความคิดเห็นเมื่อ 29 พฤศจิกายน 2009 เวลา 12:01

พ่อครูครับฯ

เราสรุปว่า พืช Contract Farming นั้นไม่เหมาะสมกับดงหลวง เพราะชาวบ้านไม่คุ้นเคยกับ พืชพวก Intensive crop ที่ต้องดูแลใกล้ชิด  ถามว่าแล้วจะเอาพืชอะไรมาปลูก

ผมคิดว่าย้อนกลับไปเอาพืชง่ายๆ หรือพืชที่เขาคุ้นเคยมาแล้ว คือ ข้าว และ มันสำปะหลัง

ข้าว คือทำการตเพิ่มผลผลิตข้าว และทำข้าวอินทรีย์ โดยอาศัยระบบน้ำที่มี แต่ไม่ใช่ทำนาปรังนะครับ ทำนาปีนี่แหละ แต่ระบบน้ำเป็นแค่เสริมในช่วงที่ฝนไม่ตก ขาดแคลน ผลผลิตข้าวอินทรีย์ก้ดีกับสุขภาพเขา และขายในราคาที่สูงขึ้นกว่าปกติ อาจพิจารณาเอาเกณฑ์ของทางราชการมาควบคุมเพื่อสร้างความมั่นใจแก่ผู้บริโภค

มันสำปะหลัง  ชาวบ้านปกติทำแบบง่ายๆ ปลูกแล้วทิ้งให้เทวดาดูแล เราก็มาทดลองใช้ปุ๋ยชีวภาพ มูลสัตว์ น้ำหมักพ่นใบ แกลบ พบว่า หัวมันยาวกว่าเมตร มีน้ำหนัก ได้ถึง 8 ตันกว่า เกือบสามเท่าของที่เคยผลิต  หากทำดีกว่านี้ก็จะน่าได้มากกว่านี้ครับ มันอินทรีย์น่าที่จะสร้างรายได้ให้กับเกษตรกร โดยไม่ต้องปลุกมาก ครอบครัวละไม่เกิน 5 ไร่

ตอนนี้เกษตรกรคนที่ทำการเพาะปลูกมาแล้ว มั่นใจว่าจะทำต่อไปและจะทำให้ดีมากขึ้น
ผมไม่ใช่นักเกษตรแต่ต้องเล่นเกษตร คิดว่าจะลุยในช่วงเวลาที่เหลืออยู่นี่ครับ

บริหารจัดการเทคนิคนั้นไม่ยาก เพราะมันมีขั้นตอนแล้ว แต่พัฒนาคนที่ซิ หากไม่คลุกจริงๆไม่มีทาง อย่าหวังว่า พูดดีดี เพราะๆสองสามชั่วโมงแล้วเขาจะบรรลุธรรม เปลี่ยนแปลงทันทีในวันรุ่งขึ้น  ไม่ใช่  ยิ่งเรารู้ว่า ไทยโซ่ เป็นคนชอบป่า ดอย ง่ายๆ ไม่ยุ่งยาก มีลักษณะพิเศษ ก็ต้องยิ่งหาจุดสร้างเขาให้ได้… โจทย์ยาก แต่ค่อยๆคิดอ่านทำไป อาจใช้เวลาสักหน่อยก็คุ้มค่าหากเกิดการเปลี่ยนแปลงขึ้นครับ

#7 bangsai ให้ความคิดเห็นเมื่อ 29 พฤศจิกายน 2009 เวลา 14:16

ข้าวที่ชาวบ้านปลูก พันธุ์พื้นบ้านหายไปเกือบหมดสิ้น เพราะกรมส่งเสริมการเกษตรเอาข้าว กข.ไปเปลี่ยนพันธุ์ เป็นเจตนาดีของทางราชการ แต่มาถึงปัจจุบันมันไม่ใช่แล้วนะครับ เมื่อปีที่แล้วเอาข้าวพันธุ์ที่ชื่อพิลึกพิลั่น คือ พันธุ์ “เล้าแตก” ไปให้ชาวบ้านปลูก ก็โอเคอยู่นะ พันธุืเล้าแตกนี้ พี่เอาความรู้มาจาก อาม่าหลินฮุ่ย ที่ไปบรรยายทางทีวี ว่ามันเป็นพันธุ์พื้นบ้านที่มีคุณค่าอาหารเหมาะแก่คนเฒ่าคนแก่มาก พอดีลูกน้องคนหนึ่งเป็นคนกาฬสินธุ์ บ้านเขามีพันธุ์นี้เลยเอามาขยายให้ชาวบ้านปลูกครับ หากชาวบ้านชอบใจปีหน้าก็จะขยายออกไปอีก

ส่วนพันธุ์ที่เบิร์ดกล่าวถึง ชื่อ พิสดารนั่น “บือโป๊ะโระ”  ก็น่าสนใจ ดูจะเป็นข้าวไร่หรือเปล่าครับ  เอ…หากเอามาทดลองก็น่าจะดีนะ อ่านดูคุณสมบัติแล้วน่าสนใจครับ
ขอบคุณครับ

#9 น้ำฟ้าและปรายดาว ให้ความคิดเห็นเมื่อ 29 พฤศจิกายน 2009 เวลา 15:12

ดีจังค่ะที่พี่บู๊ดเข้าไปค้นหา เค้าเป็นข้าวไร่ค่ะพี่บู๊ด ปลูกง่ายมาก เพราะชาวปกากะญอเค้าก็รักอิสระไม่ชอบอะไรที่วุ่นวายต้องดูแลมากมายอยู่แล้ว ถามเค้าว่าปลูกที่ข้างล่างได้มั้ยเค้าบอกว่าได้ มีคนเอาไปปลูกตั้งเยอะแล้ว เห็นดอยรายปลายฟ้าที่ส่งข้าวให้รพ.เค้าก็มีมาขายนะคะ เรียกง่าย ๆ ว่าข้าวดอย …มีข้าวเหนียวดอยด้วยค่ะพี่บู๊ด