ไปชิมความหนาวที่ปาย ก่อนไปเฮฯหก
อ่าน: 3201ที่เขาค้อนั้น คุณติ๋ม ได้มาเยี่ยมแต่เช้า เพื่อมาดูความเรียบร้อย เราออกจากที่เขาค้อประมาณ 9 โมงเช้า มุ่งหน้าไปพิษณุโลก – ลำปาง - เชียงใหม่ - ปาย ผ่านเมืองพิษฯก็ โฟนอิน คุณหมอขอวีซ่าผ่านด่าน โดยไม่ขอแวะ เพราะไปอีกไกล ทั้งที่คุณหมอชวนทานข้าว
เราจอดทานกลางวันที่ร้านลมเย็น ร้านใหญ่ริมถนนใหญ่อาหารอร่อย มีให้เลือกมากมาย แล้วก็ลิ่วละล่องไปลำปาง เชียงใหม่ รถราก็พอสมควรไม่มากไม่น้อย คนข้างกายผมผลัดกันขับรถ โดยเธอขับในช่วงที่ราบ แต่เมื่อเข้าเขตภูเขา ต้องเป็นผม มือหนึ่งเท่านั้น..
เมื่อเราเข้าเชียงใหม่ ก็บ่ายสามโมงแล้ว ไม่เข้าตัวเมืองใช้เส้นทางวงแหวนรอบนอกมุ่งหน้าไปถนนเส้นแม่ริม - แม่แตง - ปาย – แม่ฮ่องสอน รอบเมืองเชียงใหม่รถหนาแน่น(ปกติ) เมื่อหัวรถหันเข้าเส้นทางแม่แตง-ปาย-แม่ฮ่องสอน เท่านั้นเอง เราก็เห็นรถวิ่งสวนทางมาหนาตา เป็นระยะ ตลอดเส้นทาง คือนักท่องเที่ยวกลับเชียงใหม่สวนทางกับเรา
ผมลองให้ลูกสาวนับจำนวนโค้งของถนน เมื่อรถขึ้นภูเขาสูงสุดก่อนจะลงเข้าเมืองปาย เท่านั้น ทั้งแม่ทั้งลูกบอกว่า หยุดรถเดี๋ยวนี้…….จะอ๊วก… เราหยุดรถแล้วให้ลงไปชิมความหนาวบนยอดดอยตอนบ่ายแก่ๆซะพักใหญ่ ไปเดินเล่นในสวนสนข้างทาง สูดอากาศบริสุทธิ์ สองคนนี้ดมยาดมไม่ได้ ยิ่งไปใหญ่ ได้กลิ่นควันรถไม่ได้ ยิ่งโหมกำลังอ๊วก ชอบอย่างเดียวอากาศเย็นๆ นิ่งๆ อิอิ.. ความจริงลูกสาวก็กินยาแก่เมาที่มีติดรถไปแล้ว แต่กินช้าไปหน่อย….
มันช่างเหมือนคำขวัญแบบสนุกๆของปายที่ว่า อ๊วกๆ หลับๆ เท่ากับปาย
เมื่อเข้าปายเราก็หยุดถ่ายรูปทุ่งนา ตอนพระอาทิตย์จะตกดิน สวย สวย….
ประการแรกที่เราไปถึงปายก็ต้องรีบหาที่พักที่จองไว้แล้วน้องเอกช่วยแนะนำไว้ให้ เป็นบ้านพักในสวนกลางเมือง
จะไปแล้ว …… เอารูปดูก็แล้วกันแล้วค่อยบันทึกตามหลัง
เขียนโปสกาด แล้วส่งตู้ไปรษณีย์เลย
ลูกสาวไม่ได้ไปเชียงราย เลยซื้อโคมลอยมาปล่อยกัน
